شب نشینی به وقت میراث تاریخی و طبیعی اصفهان

ایرنا/ این خبر پیرامون شب نشینی به وقت میراث تاریخی و طبیعی اصفهان برای شما نوشته شده است.

ماه رمضان امسال مهمان نوروز است و به حرمت این ماه مبارک، گردشگری شبانه در اصفهان و بعد از افطار بیش از هر زمانی پرشور است و چه فرصتی بهتر از این که شب را مهمان شب نشینی ماه و مهرازی در این شهر موزه باشید.

شب یک ویژگی منحصر بفرد دارد و اینکه در دل سیاهی آن، هر نوری می تواند با درآمیختن در مهرازی بناها و جلوه های طبیعت، ابعاد پنهان زیبایی ها را پررنگ کند. به واقع نور در دل بوم شب به هر اثری چه طبیعی و چه تاریخی، بعد می بخشد و تابلویی بی بدیل خلق می کند که دیدار شبانه این آثار را جذاب تر و دلنشین تر می کند.

آنچه به گردشگری شبانه در اصفهان شور و حال دیگری می بخشد، این است که وقتی پیشانی و سردر بناهای تاریخی، رواق ها و لچکی ها، طاق های ضربی و جلوخان ها که بیشترین عناصر معماری بیرونی بناهای تاریخی هستند با نور آذین می شوند، چشم انداز بی نظیری از معماری شهر اصفهان را به نمایش می گذارند.

گردشگران می توانند برای اوقات شبانه خود در اصفهان، بویژه در نوروز که هوا به یمن آمدن بهار دلپذیرتر شده و همزمان با ساعتهای بعد از افطار به گونه ای برنامه ریزی کنند که فرصت دیدار برخی بناهای تاریخی یا میراث طبیعی شهر را به شب بسپارند؛ دیدار از مکانهایی که بدون خرید بلیط، امکان بازدید دارند و فرصت خوبی است که از ظرفیت مکانها و بناهای تاریخی و شهری اصفهان استفاده کرد و صد البته جلوه های بی بدیل تری از آنها را دید.

بدون تردید دیدار پلهای تاریخی اصفهان را برای شب بگذارید، بویژه اگر زاینده رود جاری باشد که شیرینی این دیدار تمام عیارتر می شود. پلها زیبایی بی حد و حصری به شبهای اصفهان می دهند. روشنایی ها بر تارک طاق های ضربی به نمایش تمام زوایای پلها در پناه سایه ها و تو رفتگی ها و برون آمدگی ها می پردازند و چون انگشتری مطلا بر دست زاینده رود جلوه می کنند.

از این میان، پل خواجو با کاشیکاری لچکی رواق ها و نقاشی های عنابی اتاق «بیگلربیگی»، دیدنی تر و دلنشین تر است. این پل 24 دهانه دارد و در طراحی آن از تقارن انعکاسی و تناسب استفاده شده است. پل جزئیاتی دارد که با آهنگ منظمی تکرار شده و همین موضوع زیبایی آن را دوچندان کرده است.

براساس مقاله شب نشینی به وقت میراث تاریخی و طبیعی اصفهان باید بدانید که خواجو یک جذابیت دیگر هم دارد که آوازخوانی زیر این پل است؛ شبهای خواجو در حالی که آوازخوانان، صدایشان را زیر طاق ها رها می کنند بدون شک یکی از جاذبه های دلنشین و دیدنی های اصفهان است.

این معبر دارای 2 طبقه و هر 2 طبقه هم مسیر عبور عابرانی است که قصد گذر از رودخانه یا تماشای منظر زاینده رود را دارند.

از میان پلهای تاریخی اصفهان سی و سه پل طولانی ترین پل و حتی بزرگترین بنای روی آب در ایران شمرده می شود. این پل خیابان های چهار باغ بالا و پایین را به هم متصل می کند. عددِ 33 تعداد طاق هایی است که طبقه اول پل را تشکیل می دهند و طبقه دوم دارای مسیر عابر پیاده با دیوارها و رواق هایی است که گاه و بی گاه به فضای باز گشوده می شوند.

آجرهای زرد رنگ این پل تاریخی اصفهان در نور چراغ هایی که شبانه بر پیکرش نورافشانی می کنند، جلوه دوچندانی پیدا می کند.

پل چوبی از دیگر پلهای زیبا و تاریخی شهر اصفهان شمرده می شود که دلیل نامگذاری آن، جوی آب روان از میان عرشه پل است. این سازه 21 دهانه و یک برج 6 گوشه در میانه دارد و در میان پل خواجو و سی و سه پل واقع شده است. از عرشه این پل میتوان چشم انداز وسیع تری از زاینده رود در حالی که پل خواجو در جانب شرق آن خودنمایی می کند، تماشا کرد.

سه پل خواجو، سی و سه پل و چوبی با فاصله کمی از یکدیگر قرار دارند اما پل مارنان در فاصله دورتری از آنهاست. این پل با 17 دهانه، جلوه ساده تری نسبت به پلهای دیگر دارد و گفته می ‍ شود منطقه ای که پل مارنان در آن واقع شده به نام بلوک مهربین مشهور بوده و به علت نزدیکی این پل به آن به ماربین شهرت پیدا می کند و بعدها به مارنان تبدیل می شود.

همه این پلها از دوران صفوی هستند اما پل شهرستان کهن ترین سازه بر روی زاینده رود و متعلق به دوران ساسانیان است. برای دیدار از این پل باید از کرانه زاینده رود و جانب شرق پل خواجو راه بسپارید. پل 11 دهانه و بر روی عرشه آن در قسمت ورودی، یک ساختمان نواقلی زیبا (بنای ورودی پل) دارد که بیش از سایر عناصر معماری آن در نورپردازی شب خودنمایی می کند.

میدان نقش جهان که بعد از «تیان آن من چین»، بزرگترین میدان تاریخی جهان است در شب جلوه زیبایی دارد. گرچه دیدار از فضای داخلی چهار اثر تاریخی و بی بدیل این میدان را باید به روشنایی روز وعده داد اما بدون شک کالبد میدان در شب دیدنی است و نباید آن را از دست داد.

حجره های 2 طبقه هر چهار ضلع میدان به همراه گنبدهای فیروزه ای و یگانه مسجد امام و مسجد شیخ لطف الله همچنین ایوان باشکوه کاخ عالی قاپو و سر در بلند و باشکوه بازار قیصریه در نورِ چراغ ها و روشنایی ها اثری مطلا می شود که مخاطب را دعوت به ساعتها تماشای این قاب بی نظیر می کند.

در این میان، دهلیزهای بازار صنایع دستی از هر چهار طرف میدان، شما را به دیدار از آفرینش های هنری هنرمندان اصفهان در راسته ها دعوت می کند و اگر بخت با شما یار و حجره های آن باز باشد، می توانید جلوه نصف جهان را در میناها، قلمزنی ها و نگارگری ها ببینید.

پیشنهاد می شود که شبهای چهار باغ را از دست ندهید، چرا که در دل تاریکی شب و در نورافشانی چراغ ها بر پیکر بناهای تاریخی و معاصر آن، همه چیز خیره کننده و دلنشین تر به نظر می رسد.

مغازه های رنگارنگ چهار باغ را احاطه کرده اند و حجره های قدیمی تر، صنایع دستی می فروشند. در گذر از این معبر تاریخی، عمارت هایی از دوران گذشته در نورپردازی شب خودنمایی می کنند. سردر عمارت هشت بهشت، «بازارچه بلند» یا همان «بازار هنر»، نمای ساختمان هتل جهان، جلو خان بی بدیل مدرسه چهار باغ و همین طور رواق های بلند متعلق به این مدرسه از این جمله اند.

براساس مقاله شب نشینی به وقت میراث تاریخی و طبیعی اصفهان باید بدانید که چهار باغ یک معبر میانی ویژه رهگذران دارد که می توانند بر نیمکت های آن بنشینند و نفسی تازه کنند. دو سوی خیابان درختان قد علم کرده اند و در میانه چهار باغ 2 ردیف از درختان با شاخه سارهای خود بر پهنای آن سقف بسته اند. در جداره های خیابان، تراس های برخی خانه ها و عمارت ها به کافه تبدیل شده اند و از فراز آنها چهار باغ تاریخی تماشایی تر است.

بنای ایواندار مشهور به «ساختمان شهرداری» با برج ساعتی که در جانب شمال آن قرار دارد در انتهای همین گذر چهار باغ واقع شده است. این بنا یکی از یادگارهای معماری دوران معاصر محسوب می شود که با نورپردازی مناسب در شب، شکوه دوچندانی به میدانگاه منتهی به چهار باغ موسوم به میدان امام حسین (ع) یا «دروازه دولت» می بخشد.

همچنین ساختمان «شرکت بیمه» با تلفیق معماری مدرن و تزئینات ایرانی از نخستین اداره های دولتی است که در خیابان چهار باغ و در دهه 20 تا 30 شمسی بنا شد. سقف بلند و صاف و استفاده از کاشی های فیروزه ای متناسب با ذائقه معماری ایرانی در تزئینات سقف از ویژگی های بارز این بنا محسوب می شود.

باغ بلبل و کوشک هشت بهشت یکی دیگر از اماکن دیدنی در شبهای اصفهان است که گرچه فضای داخلی کوشک آن را باید در روشنایی روز دید اما شبِ این باغ ایرانی که حالا به پارکی مشهور به شهید رجایی تبدیل شده دیدنی و آرامش بخش است. برای دیدار این باغ دلنشین که همیشه به روی عابران و گردشگران گشوده است باید از سردر هشت بهشت و در چهار باغ عباسی وارد شوید.

حوالی میدان نقش جهان و چهارباغ عباسی از گذری شهره به «آمادگاه» می توانید به میدانگاه یا مجتمع عباسی برسید، این میدانگاه در مقابل هتل عباسی اصفهان که به عنوان قدیمی ترین هتل ایران مشهور است، قرار دارد. دیدار شبانه و مقداری استراحت و تنفس در میدانگاه عباسی یا نوشیدن یک قهوه خالی از لطف نیست.

این میدانگاه با یک گودال باغچه مرکزی 50 سال پیش در پیوند با هتلی که از دل کاروانسرای صفوی مادر شاه بازآفرینی شده، ساخته شده است. فضای باز و ساختمان مجموعه عباسی با معماری ایرانی اسلامی، چشم اندازی برای هتل عباسی و پیشخوانی برای خدمات پذیرایی، فرهنگی و فروش صنایع دستی به گردشگران است. این میدانگاه به دلیل شیوه معماری معاصرش در فهرست آثار ملی قرار دارد و استفاده متداول نمای آجر سه سانتیمتری در بسیاری از خانه ها و بناهای اصفهان از نمای بیرونی همین مجموعه ساختمان موجود در میدانگاه عباسی صادر شده است.

اگر به گردش در بافت قدیمی شهرها علاقمند هستید بهتر است به محله «جویباره» اصفهان بروید اما آنچه در بافت تاریخی این محله تاریخی شما را میخکوب می کند، مناره ها هستند. این سازه های برافراشته، همراه با نورهایی که برپیکرشان افشانده می شود، شب بافتِ تاریخی را آذین می بندند.

زیبایی مناره ها در شب دوچندان می شود؛ نورافکن ها از پایین تا بالای مناره ها را در دل شب هویدا می کنند و آجرکاری ها و تزئینات آنها یکسره مطلا می شود.

اگر همچنان به گردش شبانه در بافتهای قدیمی و تاریخی علاقمند هستید، محله جلفای اصفهان یکی از گزینه هاست؛ در این محله خانه های تاریخی زیبایی وجود دارد که برخی از آنها به کافه و رستوران، تبدیل و به گونه ای با این تغییر کاربری، حفظ و باعث پویایی این بافت تاریخی شده اند.

در این محله 2 میدانگاه کوچک یکی در مقابل کلیسای وانک قرار دارد و دیگری به نام میدان جلفا، در فاصله کمی با کلیسای وانک واقع شده است. قدم زدن در گذر کلیسای وانک و میدانگاه مقابل آن و راه سپردن از آنجا تا میدان جلفا گزینه خوبی برای شب گردی در اصفهان است.

«کوه سفید» یا «کوه شیری» کوهی به شکل شیر نشسته و به ابوالهول اصفهان شناخته شده است. هیبت این کوه که به طور طبیعی بر اثر فرسایش به شکل شیر نشسته درآمده توجه بسیاری از گردشگران را در ورودی جنوب غربی اصفهان به خود جلب می کند.

این کوه یکی از نمادها و سرمایه های طبیعی شهر اصفهان محسوب می شود و بهتر است دیدارِ آن را به دم غروب، زمانی که هنوز روشنایی روز به تاریکی شب نرسیده است، بسپارید اما دیدار شبانه این اثر میراث طبیعی در حالی که به نورِ نورافکن ها آذین شده، جالب و دیدنی هست.

اگر شب در اصفهان چرخی بزنید، در عبور از خیابان ها یا بزرگراه ها عظمت کوهی در جنوب شهر توجه شما را جلب خواهد کرد. این کوه صفه نام دارد و یکی از بزرگترین سرمایه های طبیعی اصفهان محسوب می شود.

صفه در شب در پیش زمینه شهر خودنمایی می کند و در عین حال اگر بتوانید به دامنه این کوه ستبر بروید، چشم انداز بی نظیری از شبهای اصفهان پیش رو خواهید داشت.

این کوه چشمه ها و البته قلعه ای ساسانی شهره با نام «شاه دژ» دارد که در شب از نظرها پنهان است اما امکانات گردشگری اعم از تله کابین بر دامنه و بخش هایی از پیکر این کوه عظیم می تواند ساعتی از شب را پر کند.

بی شک وقتی نور به بنای مدور بالای کوه آتشگاه می رسد، شب به تابلویی بی نظیر از تاریخ اصفهان مبدل می شود. آتشگاه اثری کم نظیر از میراث فرهنگی، تاریخی و طبیعی شهر اصفهان در جانب غرب آن است که تاریخ نهفته ای در سینه دارد.

بنای آتشگاه به تعبیر برخی باستان شناسان قدمت یک هزار و 500 ساله و به تعبیر برخی دیگر هفت هزار ساله دارد اما این بنا هر آنچه قدمت داشته باشد حالا از بالای بلندی کوه بر سینه آسمان شب می درخشد.

دیدار از این بنای تاریخی بر گرده کوهی ستبر که پیوند میراث فرهنگی، تاریخی و طبیعی اصفهان را نمایش می دهد، در شب به یاد ماندنی خواهد بود.