روز جهانی ریشه کنی فقر؛ روز پایان دردی عمیق
چقدر تلخ و تاریک است روزهایی که بدون انگیزه در خیابان ها قدم می زنی و هیچ چیز خوشحالت نمی کند. سعی می کنی سرت را بالا بگیری و به زندگی لبخند بزنی. این حال پدری است که شب بدون نان گرم و غذا به خانه می رود. این حال مادری است که لباس های بچه هایش را وصله می کند تا آنها متوجه پارگی نشوند. براساس مقاله مراسم روز جهانی ریشه کنی فقر و فقر در ایران باید بدانید که این حال کودکانی است که بدنبال تکه ای نان یا خرده ای گوشت در سطل زباله ها می چرخند. فقر و نداری واژه ای است که میلیون ها نفر در کل جهان روزانه آن را با گوشت و پوست خود لمس می کنند و برای حفظ آبرو خم به ابرو نمی آورند.
برخی بخاطر بیکاری به این مرحله می رسند و برخی بخاطر فقر تن به اعتیاد و تباهی می دهند. مردان بخاطر فقر به خوسوزی و خودکشی تن می دهند یا دختران و همسران بیگناه خود را می فروشند و زنان بخاطر فقر آهسته خود را در منجلاب تباهی رها می کنند. فقر درد و غصه به همراه دارد. کسانی که ثروتمند هستند و در جای گرم خود خفته اند، حال کسانی که در سرمای استخوان سوز زمستان در گوشه خیابان یا پارک شب را به صبح می رسانند، درک نمی کنند. معنای دقیق این واژه در چشمان بیماری نهفته است که بخاطر فقر در گوشه بیمارستان ذره ذره آب می شود، بی آنکه امیدی به بهبودی داشته باشد.
با این مطلب قصد داریم که شما را با روز جهانی ریشه کنی فقر آشنا و راهکارهای ریشه کنی فقر را آشنا کنیم تا شاید پس از خواندن این مطلب به خود بیایید و سعی کنید که حتی لحظه ای خود را به جای آنها بگذارید. به مناسبت مراسم روز جهانی ریشه کنی فقر تلاش کنیم تا جهانی بسازیم که همه در کنار هم بی هیچ درد و رنجی زندگی کرده و کسی بخاطر کوچکترین چیز در برابر دیگران سر خم نکند و محتاج نباشد.
تاریخچه
روز جهانی ریشه کنی فقر در سال 1992 در سازمان ملل متحد به تایید رسید. سابقه برگزاری روز جهانی فقر به سال 1987 میلادی و گردهمایی تعدادی برای حقوق و آزادی بشر در میدان تروکادرو باز می گردد که محل امضای اعلامیه جهانی حقوق بشر در سال 1948 میلادی بود. در این همایش وریسینسکی، بنیانگذار جنبش بین المللی ATD Fourth World از سنگ یادبود پرده برداری کرد و پس از مرگش، روزی به نام روز جهانی مبارزه با فقر نامگذاری شد. وریسینسکی در اوایل فعالیت خود بعنوان یک فعال حقوق بشر متوجه شد که تمایل دولت به نادیده گرفتن سختی کسانی که در فقر زندگی می کنند، منجر به احساس نادیده گرفته شدن، شرم و تحقیر می گردد. به رسمیت شناختن مبارزات فقیران و رساندن صدای آنها به دولت ها و شهروندان از اصول مبارزاتی این دوره هستند.
فقر و مفهومی دردناک در جهان امروز
فقر زاده عوامل گسترده ای است و گاه خود فرد، خصلت ها و کردارش بدون حضور عواملی بیرونی سبب نگون بختی او هستند و گاه فقر در جوامع افزون خواه و پول پرست شکل می گیرد که چون آفتی ویران کننده جامعه را به سمت نابودی هل می دهد. حکومت و سیاست های اقتصادی نقش مهم و تعیین کننده در شکل گیری فقر دارند. برای از بین بردن فقر از جامعه علاوه بر خود فرد، عموم جامعه و همچنین عوامل حکومتی موظف هستند بکوشند.
در جامعه ای که انگیزه افرادش سودجویی و زراندوزی است، فقر و فقیران جایی در قلب های سیاهی گرفته مردم ندارند. چنین جامعه ای دیر یا زود در باتلاق نابودی فرو می رود. موسسات خیریه همواره در تلاش هستند تا فقر در ایران و آثارش را کاهش و راهکارهای ریشه کنی فقر را ارائه دهند. اما، متاسفانه اقدامات صورت گرفته در این زمینه بدلیل نبود مدیریت صحیح نتواسته تا آنچنان که باید و شاید مفید واقع شوند. عواملی چون سیاست های نادرست توزیع کالا و خدمات، اعمال سیاست خارجی، ورود کالاهای خارجی و عدم خریداری کالاهای داخلی و فسادهای مالیاتی سبب تشدید این امر و افزایش شکاف طبقاتی شده اند. افزایش فقر در جامعه سبب افزایش آمار قتل، دزدی و تجاوز می گردد.
کلام آخر
بدنبال فقر، اعتیاد افزایش می یابد. اگر فقر از بین رود، دیگر هیچ پدری شرمنده همسر و فرزند خویش نمی شود. هیچ مادری بخاطر غذای فرزندانش کلیه های خود را به فروش نمی گذارد. هیچ مردی همسر خود را به بهانه فقر به فروش نمی گذارد و هیج بیماری بخاطر نداشتن پول دارو در بیمارستان با مرگ دست و پنجه نرم نمی کند. فقر آسیب بسیاری بر پیکر خانواده و جامعه می زند و آمار طلاق را در جامعه افزایش می دهد. منشا فقر از بیکاری و بی سوادی است و اگر بتوان امکان سوادآموزی و یافتن شغل مناسب را در جامعه پدید آورد، میتوان فقر در ایران را از میان برداشت. ممکن است زمان ببرد و این مشکل به راحتی که بوجود آمده رفع نگردد، ولی با صبر و تلاش میتوان بر مشکلات غلبه کرد.