خانه مرمتگران ثبت ملی شد
ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده و گزارش های منتشر گشته، خانه مرمتگران ثبت ملی شد.
پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی فرهنگی که یک بنای چهار طبقه از آثار معاصر در مجاورت موزه ملی ایران است، به عنوان بنای واجد ارزش به شماره 482 ثبت ملی شده است.
این پژوهشکده در 14 آذر 1384 و پس از گذشت 107 سال از ایجاد اولیه کارگاه وصالی آثار سفالی در پایگاه باستان شناسی شوش، مرمتگران ایرانی به مرکزی دست یافتند که خانه مرمتگران ایران نامگذاری شد.
به گفته عبدالرسول وطن دوست، بنیانگذار این مرکز، اندیشه ایجاد یک مرکز تحقیقاتی در سطح جهانی برای حفاظت و مرمت آثار تاریخی فرهنگی و در واقع رشته دانشگاهی حفاظت و مرمت آثار فرهنگی به اولین سالهای دهه پنجاه شمسی باز می گردد. این ایده دنبال شد تا سرانجام ساختمان پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی فرهنگی در سال 1384 افتتاح شد.
این بنا به واسطه قرار گرفتن بنا در بافت تاریخی و همجواری با ساختمان های قدیمی، همچون موزه ملی ایران، وزارت امور خارجه و موزه پست شکل و نمایی همخوان با آنها دارد.
این بنا چنان طراحی شده است تا جریان یک کار جامع مرمتی، از مستندنگاری، پژوهش، بررسی و شناخت گرفته تا انجام کارهای حفاظتی و مرمتی، در آن به سهولت و با استفاده از بهترین شرایط نرم افزاری و سخت افزاری عملی باشد. امکانات تأسیساتی از جمله برق و گاز، برای استفاده در آزمایشگاه پیش بینی و طراحی شده و به اجرا درآمد. تمامی آزمایشگاه ها و کارگاه ها بر پایه مطالعات زیاد طراحی و چنان ساخته شده و امکانات فنی مورد نیاز در آنها تعبیه گردید تا جوابگوی فعالیت ویژه ای که قرار بود از سوی کارشناسان مربوطه در آنها به اجرا درآید، باشند.
تمامی اعتبار مورد لزوم از سوی سازمان برنامه و بودجه اختصاصاً برای طرح احداث ساختمان آزمایشگاه تأمین و در اختیار سازمان قرار می گرفت و گروه نظارتی زبده ای نیز بر چگونگی پیشرفت کار نظارت پیوسته داشتند. بخش عمده و اساسی ساختمان به بخش های فنی آزمایشگاهی و کارگاهی و نیز قسمت های پشتیبانی کننده آنها تخصیص یافت و تنها بخشی اندک، در جناح جنوبی طبقه دوم ساختمان، برای برآورد نیازهای مدیریتی و اداری پژوهشکده معین شد.
وجود بخش های دستگاهی از جمله XRF, XRD, GC/FT-IR , ICP، پتروگرافی، متالوگرافی، الکتروشیمی، رادیوگرافی اشعه ایکس و انواع میکروسکوپ های نوری در کنار کارگاه های مرمت کاغذ، نقاشی، فلز، سفال مجهز به ابزار و وسایل تخصصی مورد نیاز و همچنین کتابخانه تخصصی از جمله امکانات قابل توجه و منحصر بفرد این پژوهشکده بود که آن را بدل به بزرگترین مرکز تحقیقات مرمت آثار در خاورمیانه و از جمله شش مرکز بزرگ دنیا ساخت.