26 ژوئن، روز جهانی مبارزه با مواد مخدر و رهایی از دام آن
روزانه هزاران نفر در دام افیون گرفتار می شوند و خواسته یا ناخواسته، زندگی خود را نابود می کنند. از این افراد که بپرسید، هر کدام به طریقی عاملی بیرونی را مسبب اعتیاد خود می داند. هزاران جوان در میهمانی ها و دورهمی های دوستانه گرفتار می شوند، فقط برای اینکه یک شب را خوش باشند و بدور از مشکلات زندگی، به تفریح و شادی بپردازند. برخی از افراد گرفتار هم علت را مشکلات زندگی می دانند و با پناه بردن به دام افیون، سدی از بیخبری را در برابر آنها برای خود می سازند. برای آنکه بتوان حتی قدمی کوچک برای رهایی افراد گرفتار برداشت، مجامع بین المللی تصمیم گرفتند تا روز 26 ژوئن را روز مبارزه با مواد مخدر بنامند. با ما در مقاله روز جهانی مبارزه با مواد مخدر چه روزی است همراه باشید تا از آیین بزرگداشت روز جهانی مبارزه با مواد مخدر آگاه شوید.
تاریخچه نامگذاری
روز 26 ژوئن روز مبارزه با مواد مخدر و اعتیاد نامیده شد. سال 1987 میلادی و درست در همین روز، جلسه ای متشکل از نمایندگان کشورهای جهان برای مبارزه با این بلای خانمان سوز در وین برگزار شد و نتیجه این گردهمایی، ثبت سند جهانی C.M.O بود. بدنبال ثبت این سند تاریخی و مهم، کشورهای جهان متعهد شدند تا از ورود غیر قانونی مواد مخدر به داخل حریم خود جلوگیری و در درمان معتادان کوشش کنند. از موارد مهمی که در این سند چهار بخشی بر روی آن تاکید شد، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- بررسی سرانه مصرف مواد مخدر به صورت دقیق و جدی
- جلوگیری از ابتلای افراد به اعتیاد از طریق آموزش در مدارس و دانشگاه ها
- تاثیر رسانه ملی در درمان معتادان و بازگرداندن آنها به حریم امن خانواده
- کمک به نابودی گروه ها و قاچاقچیان مواد مخدر و اصلاح آنها
گسترش اعتیاد در ایران و جهان
نخستین مصرف مخدر حدود 400 سال قبل از میلاد مسیح مشاهده شد. اول بار، فردی به نام پلین که دانشمندی اهل رم باستان بود، شیره خشخاش را غلیظ کرد و بدنبال آن، ترکیبی به نام اپیوم شکل گرفت. واژه اپیوم را اگر در فرهنگ لغات ریشه یابی کنید، به واژه افیون می رسید که همان مواد مخدر است. در ایران مصرف مواد مخدر به دوره سلطنت سلسله قاجار بر کشور بر می گردد. در این دوران، انگلستان در ایران صاحب امتیازات فراوانی بود و مواد مخدر را به کشور وارد کرد. بدنبال آن، درباریان به مصرف تریاک روی آوردند. ناصرالدین شاه نخستین پادشاهی بود که مصرف مواد مخدر و اعتیاد را مجاز اعلام کرد و بدنبال آن، کشت خشخاش در سراسر کشور گسترش یافت.
در دوران حکومت خاندان پهلوی مصرف مواد مخدر و اعتیاد افزایش یافت و مردم و درباریان به شکل تغلیظ شده تریاک به نام هروئین روی آوردند. از سال 1340 که هروئین به کشور راه یافت، هر روز شاهد مرگ تعداد بسیاری از جوانان در کوچه و پس کوچه های شهر بودیم و این مورد، دستاورد حکومت بیگانگان بر ایران زمین بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و در سال 1367، کمیته مبارزه با مواد مخدر با هدف جمع آوری معتادان و جلوگیری از ورود افیون به داخل کشور تشکیل شد. این کمیته با اینکه تعداد معتادان در ایران رو به افزایش هست، ولی فعالیت خود را ادامه می دهد و در این راه تعداد زیادی از نیروهای خود را از دست داد.
کلام آخر
افیون سبب می شود تا فرد معتاد نسبت به بهداشت و سلامت جسم خود بی تفاوت شده و به فردی، کثیف و بیمار تبدیل شود. فرد معتاد از خانه و خانواده خود گریزان شده و به همین سبب، بیشتر در منجلاب اعتیاد فرو می رود. بدنبال این بلای خانمان سوز، فقر، طلاق و فروپاشی خانواده ها و عقب ماندگی از کار و تحصیل صورت می گیرد و فرد معتاد، به عنصری بی خاصیت برای جامعه خویش تبدیل می شود. به مناسبت روز بزرگداشت روز جهانی مبارزه با مواد مخدر باید تلاش کرد تا با آگاهی بخشی به نسل جوان از طریق رسانه جمعی، مدارس و دانشگاه ها آنها را از دامهای پیش رو رهایی داد و با فراهم کردن امکانات تفریحی و رفاهی و امکان کار و تحصیل آنها را به زندگی امیدوار کرد، زیرا امید مانع بزرگی بر سر راه ماده نابودگر مخدر خواهد بود.