داریک مستندی درباره داستان طلا در هنر ایران است

خبرگزاری مهر/ براساس آخرین خبر و گزارش های بدست رسیده، داریک مستندی درباره داستان طلا در هنر ایران است.

«داریک» عنوان مستندی درباره داستان طلا در هنر ایران است که آن را سید علی غمخواری ساخته و در هفدهمین جشنواره سینما حقیقت نمایش داده است.

کارگردان در این مستند به این موضوع می پردازد که طلا در دوردست های عالم بالا شکل گرفت و با اجرام آسمانی به سوی زمین برای آدمیان آمد و چگونه در هنر ایرانی به کار گرفته شد. او مستند خود را داریک نامگذاری کرده است. داریک نام نخستین پول رسمی ایران بود که در سال 514 قبل از میلاد به دستور داریوش اول هخامنشی ضرب شد.

طلا براساس گفته ها و روایت این مستند بر جای جای هنر ایرانی نشسته است از قرار گرفتن در چشمان یک زن تا کتابت و نگارگری. عوامل این مستند سری به شهر سوخته سیستان زده اند و داستان زنی را بازگو کرده اند که 5 هزار سال پیش با تنی چند از همراهان راهی سفر به شهری می شود که آوازه پزشکی آن شهره جهان است. پزشکان دست به کاری شگفت زدند تا یکی از مهمترین دستاوردهای شگفتی ایران باستان شکل بگیرد یعنی ساخت اولین چشم مصنوعی جهان.

این شیء عجیب در کاوش های بستانی شهر سوخته از جنس قیر با رگه های زر ناب متعلق به زنی حدود 30 ساله کشف شده است؛ یادگاری زرین از روزگاری کهن. اولین نشانه های استفاده ایرانی ها از فلز طلا در چشم این مورد است.

پس از آن مستندسازی به سراغ نقش برجسته مراسم تاجگذاری اردشیر رفته است و در سوی دیگر پیکر عظیم او در میانه عمر استوار بر دهانه یک غار. هر یک از این نقش برجسته ها روایتگر تاریخ دوران ساسانی هستند. طلا در این دوران از اصلی ترین مصالح تزئین نقوش بوده است.

طلا نقش دیگر خود را در سکه های دوران ساسانی ایفا می کند؛ جایی که این سکه ها پول واحدی در سراسر ایران بوده است.

مستندساز برای روایت کردن داستان طلا در هنر ایران سری به شهر باستانی بیشاپور و پس از آن به موزه آذربایجان می زند و بشقابی را با روکش طلا نشان می دهد که فرمانروا را در حال نبرد با دشمن رومی روایت می کند. این بشقاب معمولاً به عنوان هدیه به سران کشورهای دیگر فرستاده میشد تا نشان دهنده عظمت شاه باشد.

در دوران هخامنشی چهار لوح زرین و سیمین کشف شد که سند مالکیت ایران بر بخش وسیعی از جهان بوده است. طراحی پول واحد و رایگان ایران نیز سکه های طلایی بوده اند که به آن داریک می گفتند. این سکه های 8 گرمی نقش سرباز را در دفاع از کشورش نشان می داده است.

برخی از هنرنمایی طلا در آثار ایرانی سر از موزه های خارج از کشور درآورده اند مانند ارابه های طلای چهار اسب در موزه لندن یا گردنبند با ارزشی در موزه میهوی ژاپن یا پیکره بز بالدار و پیکره سنگی زنی در موزه لوور که سه هزار سال پیش در شوش زندگی می کرده است و گوشته دامنش نوشته من ناپیراسو هستم. حلقه انگشتری او که از جنس طلاست بر دست چپ اولین حلقه ازدواج در جهان است. حلقه یا تاج به مفهوم همدلی را در نقش برجسته ساسانی نقش رجب هم میتوان دید.

در داستان طلا به این موضوع پرداخته شده که غیر از آثار قرنهای گذشته که در آنها از طلا استفاده می کرده اند، در هنر کتابت و تذهیب و نگارگری نیز از طلا استفاده میشده است و بعدها به دوران اسلامی که رسیده، آن را میتوان در مکانهای مذهبی مانند گنبد امام رضا (ع) دید. طلا در هنر دیوارنگاری عصر زندیه نیز به کار برده شده است مانند ارگ کریمخانی.

این مستند در حال حاضر در جشنواره سینما حقیقت در حال اکران است و پس از مراسم اختتامیه نیز میتوان آن را از طریق پلتفرم های مجازی مشاهده کرد.

عوامل مستند «داریک» عبارتند از تهیه، پژوهش، نویسنده و کارگردان: سید علی غمخواری، تصویربرداران: فرید هاشم زاده، حسین سلطانی پور، احمد علی حیدری، محمد امین هاشمی، صدابرداری و صداگذاری: کیکاوس جهاندیده، تدوین: اکبر رضایی، مشاور گرافیک: کاوه سیستانی و انیمیشن های دوبعدی این مستند توسط پیمان دهقانی در واحد انیمیشن شبکه فارس تولید شده است.