فرهنگ و ارزشهای فرهنگی بزرگترین مزیت رقابتی ایران در مقایسه با سایر کشورهاست

ایرنا/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، فرهنگ و ارزشهای فرهنگی بزرگترین مزیت رقابتی ایران در مقایسه با سایر کشورهاست.

در پیام علی دارابی، قائم مقام وزیر و معاون میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به دومین جشنواره ملی چند رسانه ای میراث فرهنگی آمد: «خداوند را سپاسگزارم که توفیق حاصل شده و این افتخار را دارم که برای دومین دوره بشارت‏ دهنده‏ برگزاری جشنواره‏ ملی چند رسانه ‏ ای میراث فرهنگی ایران باشم. نهاد مبارک و البته خردسالی که م‏ توان در آتیه‏ اش درختی تناور و پربار مشاهده کرد و امیدوار بود جمعیت زیادی از ایران و کشورهای همسایه و حتی مناطق مختلف جهان، از ثمرات و میوه ‏ هایش بهره‏ مند شوند.

میراث فرهنگی یک کشور، آن بستر مشترکی است که مردمان یک قوم را هر قدر که به لحاظ فیزیکی یا آداب و رسوم از هم دور شوند، در هر گوشه ‏ ای از جهان زندگی کنند و به هر مرام و مسلکی باشند، به یکدیگر متصل می‏ کند. درست مثل ریشه‏ هایی که فصل مشترک تمام برگهای یک درخت تناور است، و هر چه درخت پربارتر و سایه آن وسیع تر باشد، نشان از ریشه‏ هایی عمیق ‏ تر و پهناورتر می‏ دهد.

مراقبت و پاسداشت از این ریشه ‏ های قطور و حساس وظیفه‏ انسانی و قانونی وزارتخانه‏ و معاونت میراث فرهنگی محسوب می ‏ شود، وظیفه‏ ای حیاتی که هرچه زمان طی م‏ شد، اهمیت و تاثیرگذاری آن بیشتر برای عموم مردم آشکارتر می ‏ شود، هر یک بنایی که مرمت می ‏ شود، هر اثر جدیدی که در فهرست میراث بشری درج می‏ شود و هر میراث ناملموسی که به فهرست میراث فرهنگی ایران اضافه می ‏ شود، در حقیقت بار دیگر یادآور پیشینه ‏ ای است غرورآمیز که می تواند توشه‏ راه ما در سفر پرخطر و عجیبی باشد که در سالهای پیش رو و در مواجهه با فرهنگ های بیگانه و قدرت بی ‏ بدیل رسانه ‏ ها در این عصر نو پیش رو داریم.

جشنواره به نسبت نوپای چند رسانه‏ ای میراث فرهنگی ایران می ‏ تواند و بناست چراغ راه ما در این مسیر دشوار باشد. این جشنواره محل تجمیع میراث پربار فرهنگی از یک سو، و توان بزرگ اهالی هنر و رسانه از سوی دیگر است.

مرکز فرهنگی هنری بزرگی که می تواند به صورت سالانه، آینه‏ تمام نمای ظرفیت های منحصر بفرد فرهنگی کشورمان باشد. در تمام سالهای پس از پیروزی انقلاب بزرگ اسلامی ایران، فرهنگ و ارزشهای بزرگ فرهنگی بزرگترین مزیت رقابتی کشور ما در مقایسه با کشورهای منطقه، و حتی در فضای بین ‏ المللی و جهانی بوده است. سهم میراث فرهنگی کشورمان از این قدرت بزرگ نه فقط می ‏ تواند در این جشنواره محاسبه و نشان داده شود بلکه در استمرار این حرکت تا سالهای آینده، می‏توان امیدوار بود که این جشنواره همچون مرکز تقویت و مضاعف‏ ساختن این توان عمل کند.

شعار اصلی جشنواره هم به گمان من مؤید همین افق و چشم‏انداز است. این جشنواره می تواند آینه ‏ ای باشد که نه تنها میراث فرهنگی ایران را از دریچه‏ هنرهای گوناگون در معرض تماشای مخاطبان قرار می‏ دهد، بلکه درست مثل آینه می ‏تواند نور را مضاعف کرده و روشنایی بخش تحولات و پیشرفت های حوزه‏ تولید و ترویج ارزش میراث فرهنگی کشور و ضرورت مراقبت و حراست از این میراث، در هر دو شاخه‏ میراث ملموس و ناملموس فرهنگی کشورمان باشد.

جا دارد از تلاش های بی ‏دریغ دبیر محترم جشنواره آقای دکتر علیرضا تابش و دست اندرکاران آن و علیرضا خزائلی و همکاران پرتلاش ایشان در استان قزوین که ماه‏ها تلاششان بالاخره به بار نشسته است، تشکر کنم و امیدوار باشم این زحمات به جشنواره ای آبرومند و درخور نام و عظمت فرهنگ ایرانی اسلامی کشورمان منجر شود.»