نگاهی به جایگاه مذهبی شهر مشهد پیش و پس از انقلاب

ایسنا/ این خبر پیرامون نگاهی به جایگاه مذهبی شهر مشهد پیش و پس از انقلاب برای شما مخاطبان گرامی نگارش شد.

رضا سلیمان نوری، یک خراسان پژوه بیان کرد: وجه تمایز انقلاب اسلامی ایران در مقایسه با انقلاب های برجسته جهان، دینی و ملی بودن همزمان آن است. سایر انقلاب های برجسته دنیا مثل انقلاب کبیر فرانسه یا ملی بوده یا مانند انقلاب اکتبر روسیه و انقلاب کمونیستی چین انقلابی ضددینی که خود در مفهوم کلی نوعی حرکت دینی است، محسوب می شود.

وی ادامه داد: اینکه بیان می شود انقلاب اسلامی ایران دارای 2 بال ملی و دینی بوده به این جهت است که هر 2 این موضوعات در جریان ایجاد آن بسیار پررنگ و قوی دیده می شود. درباره موضوع دینی بودن این انقلاب سخن بسیار گفته شد و قرار گرفتن یک مرجع بزرگ دینی چون امام خمینی (ره) در نقش هدایتگر مهمترین این دلایل است اما درباره ملی بودن آن باید اشاره کرد علاوه بر حضور تمام اقشار و گروه های قومی، دینی و مذهبی ساکن در ایران که در روند پیروزی این حرکت نقش داشتند، تلاش های عمومی انجام شده در سالهای نخست پس از انقلاب برای جلوگیری از هر گونه حرکت تجزیه طلبانه ای به بهانه خلق های مختلفی چون ترکمن، کرد و بلوچ نیز موثر بوده است.

سلیمان نوری خاطرنشان کرد: حرکتهایی که در راس هرم مبارزه با افراد فریب خورده مجری این برنامه های از خارج دیکته شده، خود مردم همان مناطق و افراد همان گروه های قومی قرار داشتند. پس میتوان مدعی شد انقلاب اسلامی ایران تنها انقلاب بزرگ رخ داده در جهان تاکنون بوده که دارای دوبال ملی و دینی است.

رئیس هیات مدیره انجمن توسعه گردشگری چهارباغ خراسان در تشریح انتظار مردم مشهد از انقلاب اسلامی گفت: انتظار مردم مشهد از انقلاب اسلامی ایران بسیار فراتر از اتفاقات و اقداماتی است که تاکنون برای این شهر صورت گرفته است. مشهد نه تنها دومین شهر بزرگ ایران است بلکه بواسطه حرم امام رضا پایتخت معنوی، مذهبی و بدلیل وجود آرامگاه فردوسی پایتخت ملی ایران است.

در دوران پیش از انقلاب توجه لازم نسبت به مشهد وجود نداشته است

سلیمان نوری افزود: به تعبیری بزرگترین مکان منتسب به مذهب رسمی کشور جمهوری اسلامی ایران در مشهد واقع شده و بزرگترین مکان منتسب به زبان رسمی کشور نیز در این شهر قرار دارد و خود نشان دهنده ظرفیت بسیار بالای مشهد است و درست به همین دلیل باید توجه ویژه ای نسبت به آن وجود داشته باشد؛ درحالیکه نه تنها در دوران پیش از انقلاب بلکه در دوران پس از انقلاب نیز توجه لازم نسبت به مشهد وجود نداشته است.

وی در خصوص تفاوت رویکرد پیش و پس از انقلاب بیان کرد: در دوران پیش از انقلاب، سیاستمدار درجه یک مشهدی نداشته ایم، ولی در حال حاضر تعدادی از مسئولان و سیاستمداران کشور مشهدی هستند. تفاوت دیگری که میتوان بیان کرد این است که در دوران پیش از انقلاب به دلیل سطح زندگی مردم، توقعات کمتری از حکومت وجود داشت. همچنین با توجه به اینکه حکومت پیشین حکومتی سکولار و ضددین بود، اهمیت ویژه برای مشهد قائل نبودن تا اندازه ای قابل هضم بود، اما پس از انقلاب با توجه به تشکیل حکومتی دینی باید دولتهای مختلف برای مشهد اهمیت ویژه ای قائل میشدند که این گونه اقدام نشده است.

رئیس هیات مدیره انجمن توسعه گردشگری چهارباغ افزود: البته در سالهای نخست پس از انقلاب با توجه به شرایط کشور که نظام همزمان در مرحله تثبیت و البته دفاع مقدس بود، این عدم توجه تاحدودی قابل قبول بود اما از دهه دوم انقلاب اسلامی و از دوران سازندگی به بعد توجیه قابل قبولی برای این عدم توجه وجود ندارد.

این خراسان پژوه تصریح کرد: در واقع باید گفت که حکومت پیشین هماهنگی با مسائل مذهبی شهر نداشت؛ حال اما با توجه به اینکه پس از انقلاب اسلامی هماهنگی با هر دو موضوع مذهبی و ملی وجود دارد، توقع و انتظارات بیشتری نیز وجود دارد و متاسفانه تلاش کافی برای رفع این انتظارات انجام نشده است.

سلیمان نوری گفت: مشهد و آستان قدس رضوی دو موضوع متمایز هستند که متاسفانه در هر دو دوره پیش و بعد از انقلاب این دو امر به صورت یکپارچه در نظر گرفته می شوند. این تصور ضربات بدی به شهر مشهد وارد کرده است، زیرا به دلیل غنای مالی آستان قدس، حکومت این گونه تلقی می کند که مشهد نیازی به کمک مالی ندارد.

وی ادامه داد: اما این تلقی اشتباه سبب شده است تناسب مالی میان مشهد و تهران، مشهد و اصفهان، مشهد و تبریز در مقایسه با جمعیت شهرها و هزینه ها به درستی رعایت نشود. امری که خود تبعات بسیار بدی چون داشتن بزرگترین جمعیت حاشیه نشین کشور برای مشهد را به دنبال داشته است.