با تعدادی از مشهورترین جاذبه های گردشگری شهر اصفهان آشنا شوید

اصفهان در گستره ای افزون بر 250 کیلومتر مربع قرار گرفته و از شرق به منطقه خشک بیابانی و نیمه بیابانی و از غرب به منطقه کوهستانی زاگرس محدود می گردد. این شهر در فاصله 414 کیلومتری جنوب پایتخت و بر مسیر جاده شمال به جنوب واقع شده و بلندی آن از سطح دریای آزاد 1575 متر است. این شهر در دوره صفویه از چنان پیشرفتی برخوردار شد که رفته رفته به یکی از پرجمعیت ترین شهرهای آن روزگار تبدیل گشت. این شهر دیدنی های فراوانی را در بطن خود جای داده که طرفداران کثیری دارند. با ما در مقاله جاهای دیدنی معروف شهر اصفهان همراه شده تا شما را با شماری از بهترین جاذبه های دیدنی شهر اصفهان آشنا کنیم. قطعا، آشنایی با مشهورترین جاذبه های گردشگری شهر اصفهان برایتان جالب خواهد بود.

کاخ هشت بهشت

کاخ هشت بهشت در عصر صفوی و به فرمان شاه سلیمان صفوی در میان باغی بزرگ به نام بلبل به شکل هشت وجهی و در دو طبقه بنا گردید. این کاخ دارای چهار ایوان در طرفین بوده و به نظر می رسد که از آن به عنوان اقامتگاهی تابستانی استفاده میشده است. در این بنا حتی الامکان تلاش شده تا کلیه احجام متناسب با نام بنا نمادی از عدد هشت باشند که در تفاسیر عرفانی آن عصر به معنای ورودی بهشت است. بدون تردید، وجود تزئینات خاص آینه کاری، دیوار نگاره ها و حوض های درونی و بیرونی فضای دلپذیری را برای هر گردشگری فراهم می آورد.

موزه هنرهای تزئینی اصفهان

موزه هنرهای تزئینی اصفهان در عمارت تاریخی رکیب خانه قرار دارد. این بنا در اوایل قرن یازدهم هجری قمری و مقارن با سلطنت شاه عباس اول صفوی در میان مجموعه دولتخانه صفوی احداث شد و به عنوان محل نگهداری لوازم سوارکاری و یراق آلات مرکبهای سلطنتی مورد استفاده قرار گرفت. این عمارت در دوران قاجار به عنوان اندرونی ظل السلطان، حاکم اصفهان و در دوران پهلوی هم به عنوان اولین اداره ثبت احوال اصفهان استفاده شد.

هم اینک این مجموعه به عنوان تخصصی ترین موزه در ایران، گنجینه بی نظیری از هنرهای تزئینی ایران از دوره صفوی تاکنون شامل کتابت انواع آثار خطی، جلدسازی، نگارگری، آثار لاکی، فلزکاری، سفال، آبگینه و رودوزی های سنتی را به عنوان یادگاری هایی ارزشمند از فرهنگ و تمدن این سرزمین در خود جای داده است.

کاخ چهل ستون اصفهان

کاخ چهل ستون اصفهان در دوره شاه عباس اول صفوی و در میان باغ بزرگ شاهی بنا شده و سپس در دوره سلطنت شاه عباس دوم جهت پذیرایی و تشریفات سلطنتی گسترش یافت. این کاخ دارای ایوان ستون دار با بیست ستون به ارتفاع هر کدام 12 متر، تالار آینه و تالار تخت گاه است. ایوان ستون دار در گذشته با تزئیناتی نظیر آینه کاری و گچ بری آراسته شده که امروزه از میان رفته است. تالار تخت گاه و اتاقهای جانبی آن هم با دیوار نگاره های بسیار زیبایی که حاصل تلاش هنرمندان نقاش مکتب اصفهان عصر صفوی هست، تزئین شده و شامل موضوعاتی نظیر پذیرایی از فرمانروایان کشورهای همجوار، جنگهای شاهان صفوی با دول عثمانی و ازبکان و نظایر آن است.

میدان نقش جهان

میدان نقش جهان عصاره و چکیده هنر معماری، تزئینات و صنایع دستی هنرمندان و معماران ایرانی در دوره اسلامی است. این میدان بزرگ با وسعتی افزون بر هشتاد هزار متر مربع در خلال سالهای 1000 تا 1011 هجری قمری و در دوران سلطنت شاه عباس اول صفوی توسط معمارانی نظیر استاد علی اکبر اصفهانی بنا شد تا شکوه پایتخت جدید صفوی را تکمیل نماید. میدان نقش جهان به عنوان قلب تپنده اصفهان چهار عنصر تشکیل دهنده ساختار اجتماعی و فرهنگی ایران آن عصر یعنی علم و تمدن، مذهب، سیاست و فرهنگ و اقتصاد را در خود جای داده تا نمادی زیبا از فرهنگ و تمدن ایران باشد.

مسجد جامع عباسی

در جبهه جنوبی میدان نقش جهان، یکی از زیباترین مساجد جهان اسلام قرار گرفته است. مسجد جامع عباسی به دستور شاه عباس اول و توسط استاد علی اکبر اصفهانی در قرن یازدهم هجری قمری بنا گردید. هر گردشگری که قصد بازدید از این بنای باشکوه را دارد، در ابتدا با سردر ورودی همراه با دو مناره آن که با تزئینات کاشی کاری مزین گردیده، برخورد می نماید. درب این مسجد با ورقهای نقره و طلا تزئین شده و مربوط به دوره شاه صفی اول، جانشین شاه عباس است.

این مسجد به سبک مساجد چهار ایوانی بنا شده و دارای یک حیاط مرکزی است. بنای دوپوش گنبدخانه از کف تا بالای مناره ها بیش از 50 متر هست. کتیبه های زیبای مسجد توسط خطاطان و خوشنویسان معروف عصر صفوی نظیر علیرضا عباسی، عبدالباقی تبریزی و محمودرضا امامی نگاشته شده اند. از جمله ویژگی های منحصر بفرد این مسجد، تزئینات کاشی کاری معرق و هفت رنگ و نقوش مربوط به آن هستند به گونه ای که گل و بوته های آن همانند شکوفه های بهاری نمادی از حضور جاودانی روح در باغهای آسمانی است.

مسجد جامع اصفهان

یکی از بزرگترین و پر رمز و رازترین مساجد جهان اسلام مسجد جامع اصفهان بوده که هسته اصلی آن در قرون اولیه اسلامی بر شالوده بنایی باستانی و در اولین محلات تشکیل دهنده شهر اصفهان در عصر باستان بنا گردید. این مسجد افزون بر سیزده سده، تکامل هنر معماری ایران پس از اسلام را در خود جای داد به گونه ای که ساخت و گسترش آن در دوران دیالمه، سلاجقه، صفوی و قاجار و به شکل مساجد چهار ایوان انجام پذیرفت و در هر کدام از این دوران هنر تزئینات داخلی منحصر بفردی در آن بکار رفته است.

امروزه این مسجد گستره ای در حدود 22000 مترمربع را به خود اختصاص داده و بدون شک، در یک دید کلی دائره المعارف متنوع از معماری و هنر تزئینات داخلی که حاصل کوشش معماران و هنرمندان گمنام ایرانی است را در طول بیش از هزار سال به زیبایی تمام و در عین حال با سادگی در خود جای داد.

مسجد شیخ لطف الله

مسجد شیخ لطف الله که دارای سازه ای متفاوت نسبت به سایر مساجد است، متقارن با محور میدان بنا شد به گونه ای که هر گردشگری پس از ورود به آن و با چرخشی نامحسوس و گذر از راهروی آن به محوطه مرکزی که شاهکاری از هنر کاشی کاری، معرق و هفت رنگ را همراه با هنر خوشنویسی در خود جای داده، وارد می شود. از ویژگی های شاخص دیگر این مورد از مشهورترین جاذبه های گردشگری شهر اصفهان این بوده که فاقد مناره هست.

عمارت عالی قاپو

عمارت عالی قاپو در ضلع غربی میدان نقش جهان و به دستور شاه عباس اول صفوی بر شالوده بنایی به جای مانده از دوران پیشین در شش طبقه و با ارتفاعی در حدود 36 متر و به منزله ورودی دولتخانه صفوی و مکان پذیرایی سفرای خارجی بنا گردید. تمامی فضای درونی، اتاق ها، تالارها و ایوان ستون دار کاخ با گچ بری و دیوار نگاره های بسیار ظریف آراسته شده است. از جمله بخشهای شاخص این مورد از مشهورترین جاذبه های گردشگری شهر اصفهان، تالار موسیقی آن بوده که با تزئینات، نقاشی و مقرنس کاری میان تهی آراسته شده و به دلیل نصب در حرم حضرت علی (ع) در ورودی آن این کاخ به در عالی آستان علی نیز شهرت یافت.

بازار قیصریه اصفهان

بازار قیصریه یکی از مراکز مشهور صنایع دستی اصفهان بشمار می آید و بزرگترین و مجلل ترین مرکز خرید و فروش در دوران صفویه بوده است. این مورد از مشهورترین جاذبه های گردشگری شهر اصفهان بین سالهای 1011 تا 1029 به دستور شاه عباس اول و به دست توانمند استاد علی اکبر معمار اصفهانی ساخته شده، در دوره صفویه مرکز فروش پارچه و فرش های گرانبها بوده و شرکتهای تجاری خارجی نیز در آن حجره هایی داشته اند. برخی از این حجره ها با قدمت افزون بر 500 سال همچنان پابرجا بوده و محل کسب روزی بازاریان هستند.

سی و سه پل

سی و سه پل به سال 1011 هجری قمری به دستور الله وردیخان، سپهسالار شاه عباس اول و توسط استاد حسین بنای اصفهانی به طول 300 متر و عرض 14 متر بنا گردید و عملا شمال و جنوب شهر اصفهان را از طریق محور چهار باغ به یکدیگر متصل می نماید. این پل هم اینک دارای 33 دهانه در قسمت تحتانی بوده که به همین مناسبت به سی و سه پل مشهور است. از جمله الحاقات این پل میتوان به طاق نمایی که در دو طرف آن ایجاد شده، اشاره نمود که چشم اندازی بس زیبا را به فضاهای زیرین و فوقانی پل می بخشد. همچنین، تعدادی اتاق با مساحتهای متفاوت بر روی پایه های این مورد از بهترین جاذبه های دیدنی شهر اصفهان تعبیه شده که در عصر صفوی از آن برای گذراندن اوقات فراغت و استراحت در ساعات گرم تابستان استفاده میشد.

پل خواجو

پل خواجو یکی از شاهکارهای معماری مکتب اصفهان عصر صفوی بشمار می رود و در سال 1060 هجری قمری به فرمان شاه عباس دوم صفوی بنا گردید. در بخش مرکزی و در دو طرف پل، بنایی هشت ضلعی ایجاد شده که بیگلربیگی نامیده می شود و در آن عصر محل استقرار شاه عباس دوم و جانشینانش به هنگام برگزاری مراسم مختلف نظیر نوروز و جشن آب پاشان بوده است. پل خواجو دارای 133 متر طول و 12 متر عرض بوده و تنها پل بر روی بستر زاینده رود است که با کاشی کاری هفت رنگ تزئین شد. شالوده این مورد از بهترین جاذبه های دیدنی شهر اصفهان به گونه ای طراحی شده که در مواقع کم آبی به صورت بند از آن استفاده می شود.

پل شهرستان

نام دیگر پل شهرستان گی یا چی یا جی است که نشان از ارتباط آن با گذشته کهن این شهر دارد. مورخین و باستان شناسان، شالوده اصلی پل را به دوران شاهنشاهی اشکانیان و برخی نیز به دوره شاهنشاهی ساسانی نسبت می دهند. ولیکن این پل پس از حضور اسلام در ایران به ترتیب در دوران آل بویه، سلاجقه، صفویه و دران معاصر مرمت شده است. در حال حاضر، این مورد از بهترین جاذبه های دیدنی شهر اصفهان به طول 107 متر بوده و دارای 13 چشمه در بخش زیرین و 8 دهانه در بخش فوقانی هست.

خانه شیخ الاسلام

یکی از خانه های تاریخی اصفهان، خانه شیخ الاسلام بوده که شامل اندرونی و بیرونی است. تزئینات متنوع گچ بری همراه با آینه کاری و مقرنس کاری دیوارهای درونی و بیرونی آن را به یکی از زیباترین اماکن دیدنی اصفهان تبدیل نمود. این خانه هم اینک توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان مرمت و به کارگاه های هنرهای سنتی اختصاص یافته است. از مهمترین تولیدات هنرهای سنتی در این مورد از جاهای دیدنی معروف شهر اصفهان میتوان به زری بافی، معرق، گره چینی و بافت فرش های نفیس اشاره نمود.

منارجنبان

منارجنبان متعلق به قرن هشتم هجری قمری بوده و شهرتش به دلیل لرزش و تحرک مناره های آن است. این بنا در 7 کیلومتری مسیر اصفهان به نجف آباد قرار گرفته و بر آرامگاه شیخ عبدالله کارلادانی (عارف سده هفتم و هشتم هجری قمری) بنا شد. چنانچه از طریق راه پله بر فراز مناره ها صعود نموده و مناره ها تکان داده شود، نیروی وارده بر دیواره این مورد از جاهای دیدنی معروف شهر اصفهان باعث لرزش مناره دوم و کل سازه می گردد.

کلیسای وانک

نام دیگر کلیسای وانک آمناپرکیج به مفهوم نجات دهنده مقدس بوده و در سال 1655 تحت نام کلیسای جامع وانک بر شالوده نمازخانه ای قدیمی بنا گردید. این کلیسا شامل چند بخش نظی نمازخانه، کتابخانه و موزه است. بخش اصلی کلیسا که تلفیقی از مکتب معماری و نثاشی اصفهان عصر صفوی و هنر ارامنه را در خود جای داده، به گونه بسیار زیبایی بنا شده و در آن دیوارنگاره های زیبایی حاوی روایات انجیل مقدس درباره انسان و روز رستاخیز به تصویر کشیده شده است. موزه کلیسای وانک هم در بخش شمالی کلیسا واقع شده و یکی از بزرگترین موزه های ارامنه در جهان است. این مورد از جاهای دیدنی معروف شهر اصفهان شامل کتب مختلف انجیل در دوران تاریخی و تابلوهای نقاشی و نظایر آن بوده که در طول تاریخ چهارصد ساله توسط ارامنه گردآوری شده اند.

آتشگاه اصفهان

آتشگاه اصفهان کهن ترین بنای تاریخی اصفهان از روزگار آبادانی این سرزمین در دوران پیش از اسلام است. محققین معتقدند که این بنای باستانی بر شالوده بنایی از روزگاری بس کهن ایجاد شده که بر طبق آخرین بررسی های باستان شناسی، قدمت آن به دوران تمدن ایلام باستان و پیش از ورود آریایی ها باز می گردد. امروزه این مورد از جاهای دیدنی معروف شهر اصفهان در میان باغها و کشتزارهای حاشیه زاینده رود در فاصله 9 کیلومتری غرب شهر اصفهان و بر فراز تپه ای منفرد و بلند خودنمایی می کند.