با تعدادی از مشهورترین جاذبه های دیدنی چابهار آشنا شوید

در چابهار جاذبه های گردشگری و پدیده های طبیعی شگفت انگیزی دیده می شوند که می توانند هر بیننده ای را مجذوب خود سازند. همین نقاط دیدنی باعث شده تا چابهار به یکی از پرگردشگرترین شهرهای جنوبی ایران تبدیل گردد. با ما در مقاله مشهورترین جاذبه های دیدنی چابهار همراه گشته تا شما را با تعدادی از برترین جاهای دیدنی چابهار آشنا نماییم. قطعا، آشنایی با پرطرفدارترین جاذبه های گردشگری چابهار برایتان جالب خواهد بود. در ضمن، اگر دوست دارید که هر چه بیشتر با دیدنی های چابهار آشنا شوید، می توانید سری هم به راهنمای سفر به چابهار زده و حسابی کسب اطلاعات کنید.

سواحل زیبای چابهار

یکی از زیباترین جاذبه های طبیعی این منطقه، سواحل چابهار است. این سواحل یکی از دیدنی ترین سواحل ایران بوده و حضور در آن آرامش فوق العاده ای را به شما می دهد. پیشنهاد می کنیم در زمان طلوع و غروب خورشید از سواحل چابهار بازدید نمایید. در این زمان ها می توانید زیباترین و بی نظیرترین تصاویر را به تماشا بنشینید. صخره های بزرگ حاشیه این ساحل هم که بر اثر پیشروی آب دریا دچار فرسایش شده اند، زیبایی این منطقه را چند برابر کرده اند.

گل فشان چابهار

تپه های کوچک گل افشان را میتوان پدیده ای منحصر بفرد معرفی نمود؛ پدیده حیرت انگیزی که تنها در چابهار شاهد آن خواهید بود. در این منطقه سه تپه کوچک (گل فشان چابهار) دیده می شوند که هر کدام 10 تا 20 متر ارتفاع دارند. این تپه ها روزگاری یک آتشفشان فعال بوده اند که امروزه دو تا از آنها غیرفعال شده اند. آتشفشان سوم همچنان فعال بوده و از دهانه آن هم گل سردی به رنگ طوسی می جوشد.

تالاب لیپار

تالاب لیپار پدیده منحصر بفرد دیگری است که از آن فقط 4 نمونه در دنیا وجود دارد که یکی از آنها در 15 کیلومتری چابهار و در کرانه دریای عمان واقع شده است. این تالاب آبگیری هست که میان دو کوه ایجاد شده و آب های سرگردان اطراف را در خود جمع کرده است. در این آبگیر انواع بوته ها و درختچه هایی چون گز و کلیر دیده می شوند. برای تماشای این پدیده دیدنی باید جاده گواتر را طی کرده و در جایی مشرف به دره سبز، آن را مشاهده کنید. این تالاب دارای طولی حدود 14 کیلومتر بوده و پرندگانی چون فلامینگو، طاووسک، تیهو، چنگر، کشیم، حواصیل، باقرقره، عقاب دشتی و خوتکا در آن زندگی می کنند.

درخت انجیر معابد

درخت انجیر معابد نام درخت بزرگی است که در سواحل چابهار دیده می شود. این درختان معمولا بالای 100 سال قدمت دارند. انجیر معبد جزو درختان تیره کائوچوییست و دارای تاجی بزرگ و پهن هست. در داخل این درخت هم شیره ای سفید رنگ جریان دارد و میوه های آن بسیار ریز و به اندازه فندق، بوده و رنگی نارنجی دارند. این میوه ها قابل خوردن هستند.

بندر گواتر

بندر گواتر روستایی در دهستان سند میرثوبان و بخش مرکزی شهرستان دشتیاری در استان سیستان و بلوچستان است. این روستا آخرین موقعیت روستایی ایران در خط ساحلی جنوب بوده و با پاکستان دارای مرز آبی است. رودخانه سرباز در نزدیکی این روستا وارد آب های دریای عمان و اقیانوس هند می شود. این روستا چند ویژگی منحصر بفرد داشته که گردشگران را از چابهار که صد کیلومتر دورتر قرار دارد، به سمت خود می کشد. اولین ویژگی اش، بودن در آخر نقطه مرز ایران است، چرا که روستا در آخرین نقطه جنوب شرقی قرار گرفته و بعد از کشور پاکستان قرار دارد.

چراغ های شهر جیوانی پاکستان در شب به راحتی قابل رویت هستند. ویژگی دوم، دلفین هایی بوده که در آب های اقیانوسی وجود دارند و صبح ها برای شکار گونه هایی از ماهی به ساحل و سطح آب نزدیک می شوند و به راحتی میتوان آنها را دید. ویژگی سوم هم جنگل های حرایی بوده که در مجاورت روستا واقع شده اند و قایق های صیادی گردشگران را به داخل و میانه های آن می برند.

کوه های مینیاتوری یا مریخی

کوه های مینیاتوری سلسله کوه هایی هستند که در موازات دریا قرار داشته و از منطقه کچو تا خلیج گواتر کشیده شده اند. جنس رسوبات این کوه ها و فرسایش آنها باعث ایجاد شیارها و تراش های زیبایی بر روی آنها شده و منظره ای مشابه با کوه های کره ماه را ایجاد کرده است. به همین دلیل هم به این کوه ها، کوه های مریخی گفته می شود. رنگ سفید این مورد از پرطرفدارترین جاذبه های گردشگری چابهار در کنار واریزه هایی که در پای آنها دیده شده و در طرف دیگر دریا باعث گشت تا منظره ای فوق العاده زیبا و بی نظیر ایجاد شود.

اسکله های ماهیگیری

صیادی یکی از بخش های زندگی روزمره مردم چابهار است. به خاطر موقعیت جغرافیایی این شهر، چندین اسکله ماهیگیری در آن دیده شده و در کنار آنها نیز بازار ماهی فروشان است. علاوه بر این، گردشگران می توانند در این اسکله ها حضور یافته، به همراه ماهیگیران عازم دریا شوند و ماهیگیری صیادان را از نزدیک تماشا و تجربه کنند.

آرامگاه سید غلام رسول

آرامگاه سید غلام رسول در پنج کیلومتری شمال غربی چابهار قرار دارد و قدمت آن به سال 465 باز می گردد. این آرامگاه با دیواره های سفید رنگ به سبک معماری هندی دیده شده و دروازه ورودی آن در ضلع غربی بنا واقع گردیده است. پس از درب ورودی، صحن بزرگ حیاط مشاهده می شود و امامزاده در ضلع غربی حیاط واقع هست. بر پیشانی ورودی بنا تزئینات نقاشی الوان با طرح های نقوش ستاره های مشبک وجود دارد. ظاهراً نمای دور تا دور داخل ساختمان دارای نقاشی بوده و کلمات لا اله الا الله، یا محمد یا علی و...جلب توجه می کنند. فرم آن طوری است که نشان می دهد این اثر در روزگار سلجوقی ساخته شده و در دوره صفویه نیز طرح های نقاشی بر روی دیوارها تعبیه گشته اند.

روبروی آرامگاه صفحه ای به بلندی یک متر و چهار پله قرار دارد که بر روی آن آرامگاه واقع شده است. در قسمت شرقی صفحه این مورد از پرطرفدارترین جاذبه های گردشگری چابهار هم یک پیشخوان با سقف تیرهای چوبی و حصیری و چند ستون چوبی است که با پنج پله به حیاط متصل می شود. پیشخوان پیشینه چندانی ندارد. ساقه گنبد استوانه ای بوده و سقف گنبد از درون با گچ سفید شد. سید غلام رسول شیعه مذهب بوده و در گذشته مورد توجه مسلمانان هندی بود. این توجه باعث شد که بنا در دوره های بعدی تحت تأثیر معماری هندی قرار گیرد.

طبق روایات، وی در سفری به چابهار تصمیم داشته که زن چابهاری اختیار کند. برای تدارک چنین منظوری مشغول می شود. اما در شب عروسی دچار کسالت می گردد به گونه ای که در بستر مرگ می افتد. دم مرگ به مردم وصیت می کند که پس از مرگش سوگواری نکنند و در عوض، مدت 10 شبانه روز بر سر قبرش شادی کرده تا روحش شاد شود.

موزه محلی چابهار

موزه محلی چابهار 860 متر مربع زیر بنا دارد و ساختمان آن بنای قدیم فرمانداری بوده است. این موزه بخش های مختلفی دارد مثل صنایع دستی، مردم شناسی، آثار و اشیای باستانی شامل کاسه ها و ظروف سفالی که عمده آنها از بلوچستان مرکزی گردآوری شده اند. یکی از زیبایی های موزه محلی چابهار، فسیل ها و استخوان های بجا مانده از حیوانات ما قبل تاریخ است که برخی از آنها بسیار بزرگ و عظیم الجثه بوده اند. یکی دیگر از بخش های این موزه هم که بسیار دیدنی هست، بخش مردم شناسی آن است. در این بخش با انواع لباس های محلی، شیوه زندگی، فعالیت های روزانه مردم بلوچ و صنایع دستی این منطقه آشنا می شوید.

ساختمان تلگرافخانه انگلیسی ها

تلگرافخانه انگلیسی ها یکی از قدیمی ترین تلگرافخانه های ایران هست. این بنا به عنوان اولین مرکز تجاری کمپانی هند شرقی ساخته شده که بعدها به تلگرافخانه تبدیل شد و به همین اسم هم مشهور است. ساختمان قدیمی تلگرافخانه قدیمی ترین بنای مدرنی بوده که توسط انگلیسی ها در اواخر دوران قاجار برای رونق دریانوردی، تجارت و ایجاد ارتباط بین هند، گواتر، جاسک و بندرعباس بنا گشت. این بنا ساختمانی به اسم بنلگو با ویژگی های معماری نواحی گرمسیری بوده و رواق هلالی دور تا دور ساختمان نشان دهنده این موضوع هست.

بنای تلگرافخانه دو طبقه بوده و الوارهای چوبی کف اتاق ها، راه پله ها و پاگردها را شکل می دهند. سقف ها هم با پوششی از تیرهای چوبی استحکام یافته اند. وجود سایه بان های شیروانی، سفالی و قوس های هلالی این مورد از پرطرفدارترین جاذبه های گردشگری چابهار را منحصر بفرد کرده و با شماره 2110 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

گورستان جن تیس

در روستای تیس چابهار، گورستانی با سنگ قبرهایی بزرگ دیده شده که تبدیل به مکانی جالب برای علاقمندان به دنیای ماورالطبیعه گشت. گورستان جن تیس مردم بومی را به این باور رسانده که این گورها محل دفن آدمیزاد نیست و به آنجا جن سنط می گویند. در گورستان جن قبرها کنار هم و بر روی سطحی صخره ای حفاری شده اند. افراد بومی اعتقاد دارند شب ها صداهای عجیبی در این روستا شنیده شده و با تاریک شدن هوا، جن ها بر سر مردگان خود شیون می کنند. هر کس هم شبانه گذرش به این گورستان افتد، مورد نفرین آنها قرار گرفته و بعد از چند روز با عذابی سخت می میرد. اندازه بسیار بزرگ و غیر طبیعی و اشکال عجیب روی سنگ ها مردم را به این باور رسانده که جن ها در زیر آن دفن شده اند.