میوه یا آبمیوه؛ کدام بهتر است؟

صدا و سیما/ میوه ها و سبزی ها برای بدن خوب هستند. بعضی از آن ها حتی به مبارزه با بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی و سرطان کمک می کنند. در سال های اخیر هم گرفتن آب میوه های مختلف بسیار باب شده است. گرفتن آب میوه ها شامل بیرون کشیدن عصاره از میوه ها و سبزی های تازه می باشد. بسیاری از افراد این کار را به منظور سم زدایی و پاکسازی گوارش انجام داده و بخشی از رژیم غذایی شان می کنند. طرفداران این شیوه معتقدند گرفتن آب میوه ها می تواند جذب مواد مغذی آن را راحت تر کند در حالی که دیگران می گویند این کار باعث محرومیت از مواد مغذی مهمی، چون فیبر می شود.

گرفتن آب میوه ها فرآیندی است که عصاره میوه ها و سبزی ها را بیرون می کشد و این کار معمولاً باعث می شود بیشتر مواد جامد آن که شامل هسته ها و پالپ می باشد از این عصاره جدا شود. مایع حاصل حاوی بیشتر ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان هاست که به طور طبیعی در خود میوه یا سبزی موجود هستند.

شیوه های آب گیری

شیوه های مختلفی برای آب گیری وجود دارد، از فشردن میوه در دست گرفته تا استفاده از دستگاه های آب میوه گیری.

به طور معمول دو نوع دستگاه آب میوه گیری وجود دارد.

- آب میوه گیری های مرکز گریز: این آب میوه گیری ها میوه و سبزی را خرد کرده و با عملکرد چرخشی سریع، آن ها را به پالپ تبدیل می کنند.

- آب میوه گیری های فشاری سرد: به این انواع، خرد کن میوه هم می گویند، این دستگاه ها میوه ها و سبزی ها را بسیار آهسته تر له می کنند تا بیشترین عصاره ممکن را از آن بگیرند.آب میوه گیری های فشاری سرد، گرمایی تولید نمی کنند بنابراین موجب از بین رفتن آنزیم های مفید و مواد مغذی نمی شوند، اما این اتفاق در آب میوه گیری ها گریزنده از مرکز می افتد.

هدف از گرفتن آب میوه ها و سبزی ها

معمولاً دو هدف وجود دارد؛

• برای پاکسازی یا سم زدایی: در این هدف، غذای جامد حذف شده و تنها آب میوه و سبزی مورد استفاده است تا بدن از سموم پاکسازی شود. این شیوه های سم زدایی ممکن است سه روز یا چند هفته طول بکشند.

• برای تکمیل رژیم غذایی عادی: آب میوه تازه را می توان به عنوان مکملی در دسترس در رژیم غذایی روزانه گنجاند، با این کار می توانید دریافت مواد مغذی میوه ها و سبزی ها را که احتمالاً جور دیگری به بدنتان نمی رسد، افزایش دهید.

بسیاری از افراد مواد مغذی مورد نیازشان را به تنهایی از تغذیه ای که دارند دریافت نمی کنند. میزان مواد مغذی در غذا هایی که می خوریم بسیار کمتر از آنی است که باید باشد. دلیلش هم متد های فرآوری و فاصله زمانی طولانی بین تولید تا فروش می باشد. محیط آلوده و میزان بالای استرس هم می تواند نیاز ما به مواد مغذی خاص را افزایش دهد. میوه ها و سبزی ها سرشار از ویتامین، مواد معدنی، آنتی اکسیدان و ترکیبات گیاهی هستند که می توانند از بروز بیماری ها جلوگیری کنند.

ریسک آلزایمر نیز با مصرف آب میوه ها و سبزی ها پایین می آید. دلیلش هم میزان بالای پلی فنول ها در آب میوه است. پلی فنول ها آنتی اکسیدان هایی هستند که در غذا های گیاهی یافته شده و از سلول های مغزی محافظت می کنند

شواهد زیادی وجود دارد که مصرف میوه های کامل را به کاهش ریسک بیماری ها مربوط می داند، اما شواهدی که همین رابطه را بین آب میوه و کاهش خطر بیماری ها نشان دهد، وجود ندارد. فواید میوه و سبزی برای سلامتی می تواند بیشتر به خاطر آنتی اکسیدان ها باشد تا فیبر، و اگر چنین چیزی درست باشد، پس آب میوه نیز می تواند فوایدی مشابه میوه کامل داشته باشد. اما شواهد ضعیفی وجود دارند که نشان می دهند آب میوه ها و سبزی ها می توانند به مقابله با سرطان کمک نمایند. اطلاعات انسانی در این مورد کم بوده و سایر یافته ها نیز ثبات چندانی ندارند.

طرفداران آب میوه اغلب ادعا می کنند نوشیدن آب میوه بهتر از خوردن خود آن است. آن ها ادعایشان را با این نکته ثابت می کنند که با حذف فیبر، مواد مغذی راحت تر جذب بدن می شوند. با این حال این ادعا پشتوانه علمی ندارد. در واقع ما به فیبر میوه ها و سبزی ها نیاز داریم تا از تمام فواید آن ها بهره مند شویم. مثلاً آنتی اکسیدان های مهمی که به طور طبیعی در فیبر های گیاهی موجودند، در فرآیند آب گیری از دست می روند. بیشتر از 90 درصد فیبر حین فرآیند آب گیری از بین می رود. برخی از فیبر های محلول باقی می مانند، اما اکثر فیبر های نامحلول از بین می روند.

ضمناً مطالعات نشان داده افزایش مصرف فیبر محلول می تواند میزان قند خون و کلسترول را بالا ببرد. همچنین معلوم شده فرایند مخلوط کردن بهتر است، زیرا در این تکنیک فیبر های بیشتری باقی می مانند.