چرا خواب های خود را فراموش می کنیم؟

نمناک/زمانی که خواب هستیم، مغز ما چهار مرحله را طی می کند. در این مراحل معمولاً چشم ما هیچ حرکت سریعی ندارد، اولین مرحله شامل تغییر ما از حالت بیداری به حالت خواب می باشد و بدن ما در طول این مرحله آرام آرام ریتم بیداری خودش را کند می کند و به خواب می رود.

در مرحله دوم وارد خواب سبک می شویم و مرحله سوم خواب ما عمیق تر می شود و تقریباً به حالت واقعی از استراحت می رسیم و میتوان بعد از وارد شدن به مرحله سوم احساس شادابی بعد از خواب را تجربه کرد و در نهایت زمانی که مغز ما بیشترین رویا سازی را انجام می دهد، مرحله چهارم است اما چرا ما رویاهایمان را در اکثر اوقات فراموش می کنیم و چه زمانی پاک شدن حافظه و رویاها اتفاق می افتد؟

نتیجه تحقیقات روی علت فراموش کردن خواب

چنانچه در تازه های سلامت نمناک می خوانید تحقیقات جدیدی روی موش ها انجام شده و نشان می دهد که این مرحله اغلب شامل دوره ای به نام فراموشی فعال می باشد و زمانی اتفاق می افتد که مغز ما از لود شدن اطلاعات اجتناب می کند و نورون هایی که مسئول فراموشی هستند، در این مرحله فعال می شوند.

نورون ها اصلی ترین کلید ما برای خواب و اشتها هستند ؛ مطالعات گذشته نشان می دهد که هورمون هایی درگیر منظم سازی خواب ما می باشند که برای هر کس به طور متفاوت تاثیرگذار هستند و باعث می شوند که ما در زمان های مختلفی به خواب برویم و نام این هورمون اورکسین یا هیپوکرتین می باشد. این هورمون در هیپوتالاموس قرار می گیرد و باعث حس خواب آلودگی می شود.

فراموشی در خواب ها

غلظت هورمون ملانین نیز در هیپوتالاموس اهمیت دارد، ملانین مولکولی است که به منظم سازی خواب و اشتها کمک می کند.

محققان به این نتیجه رسیدند که مولکول ملانین تولید شده در نورون ها می تواند در طول این مرحله از خواب فعال باشد. موارد ثبت شده الکتریکی در خواب نیز طبق نتایج نشان می دهد که در چنین زمانی پیام های مسدود کننده را به هیپوتالاموس ارسال می کنند و هیپوتالاموس نیز این پیام ها را دریافت کرده و این قسمت از حافظه ما را که مربوط به رویا می باشد را حذف می کند.

طبق مطالعاتی که در گذشته در لابراتوارها انجام شده، به این نتیجه رسیدیم که سلول های هورمون های ملانین در طول این مرحله از خواب فعال هستند و بعد از کشف جریان های جدید فکر ما این است که این سلول ها ممکن است اطلاعات را در حافظه ما ذخیره کرده باشند و نورون ها در طول این مراحل به مغز کمک می کنند تا به طور فعال فراموشکار شوند.

اثبات فراموش کردن خواب از طریق آزمایش

محققان به این نتیجه رسیدند که موش ها به طور طبیعی این نورون ها را تغییر می دهند و حافظه خود را پاک می کنند.

آن ها در موش ها به این نتیجه رسیدند که مغز ما هنگام خواب اطلاعات جدید را دریافت می کند اما چند دقیقه قبل از بیداری به صورت بلند مدت آن را از بین می برد و در طول این مرحله سطح ملانین افزایش پیدا می کند، پس به این نتیجه می رسیم که زمانی که رویا های خود را در قسمت مرحله چهارم خواب مشاهده می کنیم و کاملا به خواب عمیقی فرو رفته ایم، باید انتظار داشته باشیم که خواب هایمان را فراموش کرده باشیم و گاهی اوقات افراد در مرحله دوم یا سوم خواب نیز رویاهایی را می بینند و آن را کاملا به یاد دارند.

البته مطالعاتی روی گروه خاصی دیگر از افراد انجام شده و نشان داده شده است که امکان به یاد سپردن خواب ها در چنین مرحله ای از خواب نیز غیر ممکن نیست و برای بعضی از افراد اتفاق می افتد که در چنین مواردی احتمالاً نورون های فراموشکاری این افراد کاملا فعال نبودند.