مصرف غذاهای کم چرب بدن را در مبارزه با بیماری ها مقاوم می کند

ایرنا/ دکتر مرتضی مجاهدی گفت: مصرف زیاد غذاهای پر چرب موجب کاهش سطح ایمنی بدن می شود و در مبتلایان به بیماری های مسری و به خصوص بیماری های ویروسی از جمله مبتلایان به کووید 19 یا همان ویروس کرونا که نیاز به طی دوران بیماری و تکمیل فرایند افزایش ایمنی بدن جهت مبارزه با ویروس است، کاهش مصرف مواد غذایی یکی از بهترین راههای ارتقاء توان بیمار جهت مبارزه با عامل بیماری می باشد.

عضو هیات علمی دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی بابل با اشاره به اینکه در طب ایرانی سیستم خودکار و مکانیسم های دفاعی بدن با نام قوه مدبره نامیده می شود؛ بیان داشت: جهت حفظ توان قوه مدبره در زمان ابتلا به بیمارهای حاد بهتر است غذا در حد مختصر میل شود تا قوه مدبره فرصت پرداختن به بیماری را پیدا کند.

دکتر مجاهدی بیان کرد: در مستندات علمی اخیر هم مصرف زیاد غذاهای پر چرب و سنگین یکی از عوامل کاهش سطح ایمنی بدن ذکر شده است، بنابر این در صورتی که فرد ضعف جدی نداشته باشد اصل روزه داری می تواند مقاوت بدن روزه دار را در پیشگیری از ابتلای به بیماری ها از جمله بیماری های مسری افزایش دهد.

وی با بیان اینکه میزان مایعات مصرفی بر اساس میزان عطش فرد از یک تا چند لیوان متفاوت خواهد بود؛ بیان کرد: روزه دار موقع اذان مغرب و برای افطار نوشیدنی های گرم مانند دمنوش زعفران با عسل یا نبات، آب جوش با عسل، آب جوش با نبات، چای کمرنگ شیرین و دمنوش های گیاهی رقیق که مقداری شیرین شده استفاده میل کند.

وی با اشاره به اینکه بهترین افطار نوشیدن مایعات گرم و شیرین می باشد؛ اظهار کرد: بهترین حالت بعد از مصرف مایعات گرم این است که به مدت 15 تا 20 دقیقه بعد از مصرف مایعات گرم هیچگونه غذایی مصرف نشود تا مایعات و قند خورده شده جذب بدن شود که در این صورت هم عطش فرد کاهش خواهد یافت هم با جذب سریع قندهای خورده شده میزان گرسنگی فرد کاهش خواهد یافت.

وی افزود: سیستم گوارش آمادگی بهتری خواهد داشت تا بدون حرص و ولع زیاد، مقدار متناسب غذا را دریافت کند و خود فرد نیز عطش چندانی به خوردن مایعات حین غذا خوردن نخواهد داشت و همچنین مجبور به خوردن حجم زیاد غذا برای رفع گرسنگی نخواهد بود که این توصیه در منابع طب ایرانی و همچنین آموزه های دینی هم به گونه های مختلف نیز تاکید شده است.

وی گفت: پیشنهاد می شود فرد روزه دار حدود 20 دقیقه بعد از خوردن نوشیدنی های گرم و شیرین، یا افطاری خود را در قالب یک وعده غذای سبک میل کند بدون اینکه نیاز باشد مایعات زیاد به همراه آن بنوشند و چند ساعت بعد از صرف افطاری و حدود نزدیک زمان خواب یک میان وعده مانند میوه های مورد نظر میل شود.

با مصرف زیاد مایعات در هنگام سحر بار اضافه به سیستم گوارش تحمیل نشود

عضو هیات علمی دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی بابل با اشاره به اینکه در هنگام سحر تا جایی که امکان دارد از خوردن غذاهای خیلی چرب و خیلی سنگین و دیر هضم اجتناب شود؛ گفت: مصرف مایعات زیاد هم کمک چندانی در رفع عطش روزانه نمی کند لذا بهتر است با اجتناب از مصرف بیش از حد مایعات در هنگام سحر بار اضافه به سیستم گوارش خود تحمیل نکنند.

دکتر مجاهدی در همین راستا افزود: نکته مهم اینکه موقع افطار به هیچ عنوان صلاح نیست فرد حجم زیادی از مایعات و غذا را مصرف کند و اگر به دستور ارایه شده عمل بشود و نوشیدنی گرم و کمی شیرین در اول اذان مغرب موقع افطار میل شود، نیاز و تمایل فرد به خوردن مایعات زیاد و غذای سنگین در زمان افطار برطرف خواهد شد و به معده و سیستم گوارش هم فشار چندانی وارد نمی شود.

نوشیدن آب و مایعات سرد موقع افطار برای کبد و معده مضر است

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل با بیان اینکه یکی از شیوه های غلط شروع افطاری در ایام روزه داری، خوردن حجم زیادی از مایعات سرد در ابتدای افطار می باشد؛ گفت: این رفتار به خصوص در افراد گرم مزاج، جوانان و افرادی که در طول روز عطش زیادی را تحمل کردند یا فعالیت زیادی داشته اند که منجر به تشنگی بیش از حد به آنها شده است بیشتر صدق می کند.

وی افزود: این افراد در ابتدای شروع افطار ممکن است چند لیوان آب یا دیگر مایعات سرد میل کنند که از دیدگاه طب ایرانی به شدت برای سلامت معده و حتی کبد و کل بدن مضر است.

وی با اشاره به اینکه نوشیدنی سرد به خصوص به صورت ناشتا بسیار مضر می باشد؛ بیان کرد: مطالعات جدید هم نشان می دهند که نوشیدن آب سرد در ایجاد بیماری های معده ، گوارشی و حتی کبد چرب هم دخیل هست بنابراین توصیه می شود همه افراد، برای شروع افطاری، مقداری مایعات گرم و شیرین میل کنند و پس از رفع عطش و گرسنگی شدید، شروع به یک خوردن وعده اصلی افطاری کنند.

دکتر مرتضی مجاهدی اظهار داشت: افراد مبتلا نیز اگر علایم شدید یا عطش و ضعف زیادی نداشته باشند، علاوه بر ادای این فریضه الهی می توانند از مزایای مادی آن در بهبود و کنترل علایم بیماری بهره ببرند، البته در زمان بیماری تعیین اجازه روزه داری بر اساس شرایط هر فرد به عهده پزشک معالج می باشد.