بهترین مسیرهای پیاده روی و طبیعت گردی ایران

پیاده روی و قدم زدن در میان زیبایی های طبیعت چهار فصل ایران بیش از هر کار دیگری حال و هوای افراد را تغییر داده و آنان را به زندگی امیدوارتر خواهد کرد. شما در هر فصلی از سال می توانید به آغوش طبیعت پناه برده و غرق در زیبایی های آن شوید که کم هم نیستند. در گوشه گوشه ایران افرادی را خواهید دید که برای لذت بردن از هوای تازه و طبیعت گردی، شال و کلاه کرده و به پیاده روی مشغول هستند تا هم ورزش کنند و هم از بودن در طبیعت لذت ببرند. شما هم می توانید به همراه خانواده و دوستان به گشت و گذار در دل طبیعت مشغول شده و هوایی تازه را میهمان ریه های خود کنید. با ما در مقاله بهترین مسیرهای پیاده روی و طبیعت گردی ایران همراه شده تا شما را با مسیرهای طبیعت گردی ایران آشنا نماییم.

جنگل ابر

جنگل ابر در استان سمنان واقع شده و در ساخت خاطرات و فضایی عاشقانه دست کمی از مازیچال و فیلبند ندارد. هنگامی که به این جنگل زیبا قدم می گذارید، بر بالای رشته کوههای 4 هزار متری شاهوار ابرهایی را مشاهده می کنید که گویی قله ها آنها را گرفتار خود ساخته اند و انگار عالم رنگ و لعابی متفاوت دارد. در نظر داشته باشید که سمنان بیابانی و خشک بوده و این جنگل طبعیت خشک و مرده آن را زنده می کند. این جنگل که از منحصر بفردترین جنگلهای ایران بوده، در سال 89 به عنوان چهاردهمین اثر طبیعی شناخته شد.

این جاذبه در مناطق هیرکانی واقع شده و همین دلیل، گیاهان دارویی در این مناطق پرورش داده می شوند. جنگل ابر به دلیل عمر یا قدمت 3 میلیون ساله نگین انگشتری استان سمنان محسوب می گردد. این جنگل تنها بخش باقیمانده از طبیعت سه میلیون ساله ای بوده که از غرب چین تا مدیترانه کشیده شده است. جنگل ابر مساحتی بالغ بر 35 هزار هکتار داشته و 85 گونه گیاهی در آن یافت شده است که شامل راش، بلوط، توسکا، بارانک، نمدار، گونه های کلاه میر حسن، اسپرس، سرخدار، گیلاس وحشی، ممرز، شیردار، چوبک، دو روباهی، شبدر، آویشن، آزاد داغداغان، بلوط و نارون هست.

به علاوه، در تپه های دور تا دور جنگل نیز میتوان میوه هایی نظیر زالزالک، توت فرنگی و تمشک را چید و از مزه دلچسب آنها لذت برد. در کنار این پوشش گیاهی غنی، جانوران و پرندگان متعددی نیز زندگی می کنند که میتوان به شغال، خوک وحشی، روباه، کرکس، شاهین، فاخته، پلنگ، خرس قهوه ای، مار، قرقاول، بلدرچین، عقاب جنگلی، گرگ، کل وبز، خرگوش و شوکا اشاره کرد. اگر از سمت شاهرود قصد سفر به جنگل ابر را دارید، در مسیر با باغ های بسطام و مقبره بایزید برخورد می کنید که خود آنها نیز از مناطق دیدنی هستند. بعد به منطقه ای پا می گذارید که ابرها آن را به انحصار خود درآورده اند. این جنگل زیبا از داشتن آبشار نیز محروم نمانده و در شیب شمالی کوه ابر، آبشار شرشر با صدای خروشانش از عموم پذیرایی می کند.

آبشار آلوچال هم از دیگر چشمه سارهای این منطقه محسوب شده که بهتر است از راهنما برای بازدید از آنها کمک بگیرید. اگر عاشق عکاسی هستید، دوربین خود را بردارید و اول صبح به دیدار جنگل بروید و منتظر هدیه هایی باشید که این طبیعت باورنکردنی برایتان آماده کرده است. این منطقه یکی از جذاب ترین ها برای عکاسی بوده و به همین دلیل هم بسیاری از گردشگران و حتی موسسات گردشگری برای عکاس ها تورهای ویژه گردشگری را تدارک می بینند. دوچرخه سواری نیز از جمله تفریحات مناسب و جذاب در این منطقه بوده و واقعا دوچرخه سواری در جنگل ابر شاهرود متفاوت هست.

کمپینگ در جنگل ابر شاهرود هم از مهمترین کارهایی است که میتوان انجام داد. بهتر است در هنگام پیاده روی در این منطقه وسایل لازم را با خود بردارید، چون ممکن است پیاده روی شما ساعتها به طول انجامد. گروههای زیادی از افراد را در آن میتوان یافت که لوازم کامل سفر را برداشته و قصد جنگل نوردی را دارند و ترجیح می دهند صبح با آواز پرندگان این منطقه چشمان خود را باز کنند. طلوع و غروب این جنگل نیز فرصتی بی نظیر برای ثبت لحظاتی خاطره انگیز هست.

دشت دریاسر

دشت دریاسر، دشتی است که در چهار فصل سال جلوه ای زیبا، به یاد ماندنی و فوق العاده دارد. این دشت از نظر جغرافیایی در ناحیه جنوبی تنکابن قرار داشته و کوه الموت چشم انداز خاصی را به این منطقه بخشیده است. این منطقه دارای موقعیت جغرافیایی جالبی بوده و شما می توانید شاهد بهترین و کم نظیرترین مناظر در فواصل مختلف باشید. در بهار و بخصوص اردیبهشت، این دشت بسیار زیبا می شود و دلیل این زیبایی این است که گلهای زرد رنگ بابونه رشد می کنند و جلوه خاصی را به آن می دهند.

نکته جالبی که باید بگوییم، این است که در کف این دشت چشمه های فراوانی وجود داشته و آب از میان سبزه ها و گیاهان خودرو این دشت جریان دارد. در فصل بهار زمین خشک در این دشت به ندرت یافت می شود. نکته مثبتی که زیبایی این دشت را کامل می کند، رودخانه پرآبی بوده که در مرکز این دشت قرار گرفته و از ارتفاعات سیلان سرچشمه می گیرد. علتی که دریاسر را بهشت اردیبهشت ایران کرده، کوههای پوشیده شده از جنگلهای انبوه، قله سیلان و یخچال های طبیعی بزرگش هستند.

پس از اینکه به شهر تنکابن رسیدید، مسیر جاده دو هزار را ادامه دهید. بعد به دو راهی امامزاده قاسم که رسیدید، به سمت چپ بروید که جاده ای هست که به سمت دره می رود و انتهای این جاده هم روستای عسل محله قرار دارد. بعد از آن، مسیر دیگر ماشین رو نیست و تقریبا دو ساعت باید قدم بزنید و کوهپیمایی کنید تا به دشت دریاسر برسید. این منطقه برای پیاده روی، گردش در دل طبیعت، عکاسی و حتی نقاشی ایده آل است.

آبشار مارگون

آبشار مارگون یک آبشار چشمه ای است که توسط چشمه های بسیاری بوجود آمده و از قسمتهای بالایی و بدنه کوهها تشکیل شده است. این مقصد زیبا و بکر در استان فارس و در نزدیکی روستای مارگون قرار دارد. این آبشار بلندترین آبشار چشمه ای جهان بوده و در بلندی و حجم آب خروجی و بزرگی با آبشار شوی رقابت می کند. این آبشار در حال حاضر یک منطقه حفاظت شده جنگلی بوده و گونه های گیاهی و جانوری مختلفی در آن دیده می شوند.

این جاذبه در ارتفاع 2200 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد و آب و هوای اطراف آن سرد و دلچسب است. در زمستان این آبشار یخ می زند و قندیل هایی بسیار بلندی در اطراف آن شکل می گیرند. معمولا آبشارها در مسیر یک رودخانه قرار دارند اما این آبشار خودش سرچشمه رودخانه های مختلف بوده و بالاتر از آن فقط چشمه های جوشان آب قرار دارند. بدنه و دیواره های صخره ای کوه پر از چشمه های آبی است که امتداد آنها این آبشار چشمه ای زیبا را می سازند.

امتداد این آبشار و آبی که از آن سرازیر می شود، باغ های سیب سرخ و زرد و درختان جنگلی را آبیاری می کند. حجم آب خروجی این آبشار بسیار زیاد بوده و در تمام طول سال جریان دارد. هوا در نزدیکی آبشار در گرمترین فصل سال هم خنک بوده و کمتر پیش می آید که بالاتر از ده درجه سانتیگراد برود. از آنجا که منشا آن چشمه های جوشان آب است، قدم زدن در آن باعث سرماخوردگی یا پادرد نمی شود. برای رفتن به آن دو انتخاب مختلف از شیراز و یاسوج دارید. فاصله این آبشار و منطقه سپیدان از شیراز 130 کیلومتر بوده و از یاسوج نیز با رسیدن به کاکان فقط 65 کیلومتر اختلاف مسافت وجود دارد.

تمام این مورد از بهترین مسیرهای طبیعت گردی ایران آسفالت بوده و فقط 800 متر باقیمانده تا خود آبشار مارگون است که خاکی بوده و باید با پای پیاده خود را به آن برسانید. در زمستان و روزهای سرد این مسیر به علت بارش سنگین برف مسدود خواهد بود و زمان خوبی هم برای رفتن به این منطقه نیست. این منطقه به سبب ارتفاعش برای کوهنوردی و صخره نوردی ایده آل بوده و بهار و تابستان هم بهترین فصل ها برای دیدن آبشار هستند.

قله دماوند

دماوند کوهی در شمال ایران بوده و بلندترین کوه ایران و غرب آسیا و بلندترین آتشفشان آسیا و خاورمیانه است. این کوه در بخش لاریجان در آمل قرار دارد. دماوند به هنگام صاف و آفتابی شدن هوا، از شهرهای تهران، ورامین، قم و همچنین کرانه های جنوبی دریای خزر قابل رویت هست. قله دماوند در تاریخ سیزدهم تیر 1387 به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد. در اساطیر ایران نیز از دماوند یاد شده و شهرت آن بیش از هر چیز به این سبب است که ضحاک در آن به بند کشیده شد. ارتفاع نسبی دماوند 4667 متر بوده و کمینه دمای هوا در ارتفاعات تا 60 درجه زیر صفر (در زمستان) و تا یکی دو درجه زیر صفر (در تابستان) می رسد.

در ارتفاعات مختلف آن گیاهان فراوان و گوناگونی می رویند که برخی از آنها شامل کلاه میرحسن دماوندی، کزل دماوندی، بومادران دماوندی، پیرگیاه دماوندی، ریش قوش دماوندی، فراموشم مکن دماوندی، زنگوله ای دماوندی، کتانی دماوندی و ماشک دماوندی هستند. پوشش جانوری آن هم شامل روباه، شغال، سگ، گرگ، خرس، کل و بز، قوچ و میش، گراز، خرگوش و پرندگانی مثل عقاب طلایی، جغد، تیهو، کبک، بلدرچین، سینه سیاه، طوطی و دارکوب است. این جاذبه به سبب ارتفاع زیاد می تواند گزینه ای مناسب برای علاقمندان به کوهنوردی باشد. برای رسیدن به قله دماوند هم راههای مختلفی وجود دارند که شناخته شده ترین آنها این جبهه ها هستند:

• جبهه شمالی: مسیر صعود این بخش از میان دو یخچال سیوله (سمت راست) و دوبی سل (سمت چپ) صورت می گیرد. مسیر شمالی از سنگ بزرگ واقع در جنوب غربی روستای ناندل شروع می شود. این مسیر دو جان پناه در ارتفاع های 4000 متر و 4700 متر دارد. ابتدای مسیر دشت ناندل بوده و مسیر قبل و بعد از جان پناه 5000 با دست به سنگ همراه است. جبهه شمالی به غیر از گوسفندسرای ابتدایی، آب آشامیدنی ندارد و در قسمت های پایانی شیب زیادی داشته که منجر به سنگینی کوله و سختی صعود می گردد.
• جبهه شمال شرقی: بخش شمال شرقی به نسبت مسیرهای دیگر طولانی تر است. این مسیر از روستای حاجی دلا در شمال قله آغاز می شود و پس از عبور از گوسفند سرا و دشت چمن به جان پناه تخت فریدون می رسد و پس از جان پناه تخت فریدون با تراورس یخچال عروسکا در انتهای مسیر با یال شمالی یکی شده و به قله می انجامد. برگشت از مسیر شمال شرقی معمولا به علت وجود شن اسکی بزرگ از سمت روستای گزنه و منطقه استله سرانجام می گیرد.
• جبهه غربی: بخش غربی از پارکینگ در ارتفاع حدود 3400 متر آغاز می شود و پس از حدود 3 ساعت کوهپیمایی به پناهگاه سیمرغ می رسد و با ادامه مسیر بر روی یال غربی به قله منتهی می شود. در پناهگاه سیمرغ آب وجود دارد و شیب انتهای مسیر غربی به نسبت زیاد است.
• جبهه جنوبی: پلور، رینه، گوسفندسرا و بارگاه سوم در این مسیر قرار می گیرند. رایج ترین و پرترددترین مسیر صعود به دماوند مسیر جنوبی است. کوهپیمایی این مسیر از مکانی موسوم به دوراهی آغاز می شود که در آن راه خاکی به سمت مسجد، از مسیر آسفالت وصل کننده پلور و رینه جدا می گردد. پس از عبور از مسجد و گوسفندسرا به بارگاه سوم می رسد و پس از آن با صعود از یال مستقیم جنوبی و عبور از کنار آبشار یخی به تپه گوگردی و در نهایت به قله می انجامد. پاکوب های آن به علت تردد بالا بسیار واضح بوده و همچنین درگیری با سنگ هم وجود ندارد.

طالقان

یکی از دیدنی ترین مناطق استان البرز، شهرستان طالقان است. طالقان از 80 روستا تشکیل شده که تعداد زیادی از آنها در دامنه رشته کوه البرز یا در جوار رودخانه شاهرود هستند. بیشتر این روستاها قدمتی طولانی دارند. کاوش های باستان شناسان در این مناطق به کشف آثار تاریخی طالقان از هزار تا دو هزار سال قبل از میلاد مسیح منتهی شد. طالقان دارای آب و هوای کوهستانی و ییلاقی است. به همین دلیل هم دارای جمعیت فصلی بوده و در بهار و تابستان جمعیت شناور آن افزایش قابل توجهی می یابد.

طالقانی ها به مازندرانی سخن می گویند و به عقیده برخی از صاحب نظران، زبان مردم طالقان به دو دسته مازندرانی و طالقانی تقسیم می شود. این منطقه در هر 4 فصل سال خصوصا بهار و پاییز دیدنی بوده و می تواند به سبب داشتن جاذبه های تاریخی و طبیعی متعدد گزینه ای مناسب برای پیاده روی، گشت های کوتاه و عکاسی باشد. بسیاری از تهرانی ها هم برای رهایی از آلودگی هوای شهر راهی طالقان شده و مدتی هر چند کوتاه را میهمان زیبایی های آن می شوند.

روستای ماسوله

روستای ماسوله روستایی است در بخش غربی استان گیلان که تنها در حدفاصل 60 کیلومتری از مرکز این استان (شهر رشت) واقع شده است. موقعیت جغرافیایی روستای پلکانی ماسوله کاملا کوهستانی و شرایط آب و هوایی آن همچون استان گیلان در اغلب ماههای سال کاملا معتدل و شرجی هست. این دیدنی درست بر روی شیب دامنه های کوه تالش قرار گرفته و از وسعتی 100 هکتاری برخوردار است. ارتفاع روستای ماسوله از سطح دریا چیزی معادل با 1050 متر بوده و بایستی آن را روستایی از توابع شهرستان فومن در استان گیلان قلمداد نماییم.

این روستای فوق العاده جذاب و خوش آب و رنگ ایرانی به طور کلی از 4 محله به نامهای اسد محله، کی سر، مسجد بر و همچنین خانه بر یا خون ور برخوردار بوده و عموم مردم آن نیز به زبان تالشی صحبت می کنند. لازم به ذکر است که در این روستا چیزی نزدیک به 350 خانوار ساکن و مشغول زندگی هستند. ناگفته نماند که معماری این روستا به گونه ای است که حتی مجال تردد موتورسیکلت نیز به سختی مهیا شده و تمامی راههای عبور و مرور ساکنان آن نیز از روی پشت بام های خانه های خودشان است و به نوعی، حیاط یک خانه در ماسوله بام یک خانه دیگر را تشکیل می دهد.

ماسوله در فصل پاییز همچون تابلوی نقاشی کشیده شده با تم رنگی نارنجی، زرد و قرمز است که قطعا تماشای آن دل از هر مخاطب و توریستی خواهد برد. در فصل زمستان هم با توجه به شرایط آب و هوایی و اقلیم کوهستانی این روستا، برف سرتاسر آن را می پوشاند و گویی که حق تعالی پوششی به رنگ سفید را بر روی روستای ماسوله انداخته است. در بهار شرایط آب و هوایی کاملا مخالف با شرایط جوی بوجود آمده در فصل زمستان برای این روستا می شود و ماسوله کاملا دفن شده زیر بارش شدید برفها، مجددا سرسبزی و طراوات مثال زدنی نواحی شمالی ایران را بدست می آورد و تبدیل به یکی از اصلی ترین ییلاقات استان گیلان می شود.

در گرمترین فصل سال یعنی تابستان هم همیشه مردم ماسوله با تعداد قابل توجهی گردشگر ایرانی و غیر ایرانی در روستای خود مواجه خواهند شد که دلیل ورود این میزان از جمعیت نیز وجود شرایط آب و هوایی ایده آل در این نقطه از استان گیلان است. این روستا با طبیعت بکرش برای پیاده روی و لذت بردن از هوایی تازه مناسب بوده و حتی می تواند سوژه ای را برای عکاسان و نقاشان خلق کند.

چشمه بلقیس

باغ چشمه بلقیس یکی از دیدنی های ایران است که با حضور در آن میتوان قطعه ای از بهشت را دید و به وجود رویا در واقعیت ایمان آورد. ساختن باغ های زیبا و عجیب در ایران به خصوص در مناطق کویری چون کاشان و اصفهان سنت دیرینه ای بوده که حاکی از علاقه ایرانیان به آبادی و آبادانی هست. برای رسیدن به این جواهر بهشتی باید راهی استان کهگیلویه و بویر احمد شوید. سپس، باید به خود را به نه کیلومتری شهر چرام برسانید. هر چند که اطلاعات دقیق و مستندی از قدمت و سازنده آن در دسترس نیست، اما آنچه در حال حاضر می توانید مشاهده کنید، مکانی است که از اوایل دوران حکومت پهلوی بر جای ماند. باغ چشمه بلقیس چرام در دشتی قرار دارد که هموار و مسطح بوده و به شهرک قلعه کره شهبازی مشهور است.

این جاذبه قبل از سال 1323 هجری شمسی یک بیشه زار بود با درختان زبان گنجشگ و بید که چشمه سارهای زیادی از میان شکافهای سنگی کوه مشرف به آن جاری بودند. این منطقه پوشیده از درختان جنگلی زیستگاه مناسبی بود برای زندگی جانوران وحشی و بومی منطقه. در سال 1324 هجری شمسی دو برادر به نامهای اسکندر خان و محمد خان چرامی که کلانتران آن منطقه محسوب می شدند، با زحمت و هزینه بسیار اقدام به احیای این مکان قدیمی نمودند و باغ چشمه بلقیس چرام را تبدیل به تفرجگاهی بی نظیر کردند.

آنها با احداث مجاری آب چشمه ها و معابر و کانال های متعدد و قطع درختان زائد و گیاهان هرز از خود میراثی را به جا گذاشتند که با دیدن این مکان پی به آن خواهید برد. نکته جالب این بود که این دو برادر وقتی تصمیم گرفتند گودال وسط این بیشه زار را تبدیل به حوض کنند، به بقایایی به جا مانده از حوضی قدیمی رسیدند که نشان میداد در گذشته نیز این گودال حوضی بوده که روزگار آن را از دیده محو کرده بود. فعالیت این دو برادر در سال 1336 هجری شمسی پایان یافت و این مکان تبدیل به محلی شد جهت استراحت و آرامش خیال.

در بازسازی سال 1393 هجری شمسی هم امکانات فراوانی به این منطقه افزوده شد؛ مصنوعاتی دست ساز چون آبشارهای مصنوعی، پلهای شیشه ای، آلاچیق و سکوهایی جهت اسکان در کنار سایه بان هایی برای فرار از گزند نور خورشید. برای راحتی بیشتر گردشگران هم سرویس های بهداشتی و حمام هم به آن اضافه شده است. این بازسازی ها و اقدامات بعدی باعث شده تا سالیانه نزدیک به هفتصد هزار گردشگر راهی این مکان شوند و از زیبایی های طبیعت آن منطقه لذت ببرند. این منطقه با طبیعت دیدنی خود می تواند گزینه ای ایده آل برای علاقمندان به پیاده روی و طبیعت گردی باشد.

کویر مصر

کویر همیشه مکانی پر رمز و راز بوده و سکوتی که در آن وجود دارد را در هیچ جای دیگر نمیتوان تجربه کرد. سفر به کویر از جمله تجربه های جذاب و شیرین است. در این میان، کویر مصر اصفهان یکی از کویرهایی بوده که بسیاری از افراد و حتی خانواده ها به آن سفر می کنند. کویر مصر در نزدیکی روستای مصر قرار دارد. کویر از سه طرف غرب، جنوب غرب و جنوب شرق با کوه محدود شده که این کوهها قسمتی از سلسله کوههای فلات مرکزی هستند. در قسمت کوهپایه ها که جزئی از کویر بوده هم گودال هایی وجود دارند که خود جاذبه این کویر هستند. اگر قصد سفر به کویر مصر را دارید، باید در نظر داشته باشید که بهترین زمان سفر از آبان تا میانه های اردیبهشت است.

از جمله دیدنی های کویر مصر میتوان به درختهای گزی که در این بیابان ایجاد سرسبزی کرده اند، چاه آب، نیزارهای سرسبز، تپه های شنی و تفریحاتی همچون شترسواری و موتور سواری اشاره کرد. میتوان از جاذبه های دیگر کویر هم آسمانش را نام برد که شبها آنقدر پایین می آید که انگار می توانید ستاره ها را در دست بگیرید. شبهای کویر آسمانی بسیار زیبا و درخشان دارند که از دیدن آن سیر نمی شوید. بسیاری از ستاره شناسان به این کویر می آیند و با دستگاه های خود به بررسی و تحقیق در مورد ستاره ها می پردازند. ولی به طور کلی میتوان گفت که جاذبه اصلی در این کویر، رمل ها بوده که تماشای این فضای زرد رنگ لذت خاص خود را به مخاطبان می بخشد. دیدن این کویر به شیفتگان طبیعت گردی و پیاده روی پیشنهاد می شود.

اگر مبدا را تهران در نظر بگیریم، در ابتدا باید به سمت سمنان حرکت کنید و قبل از رسیدن به سمنان خروجی در سمت راست وجود دارد که شما را به بلوار خرمشهر و حکیم الهی می رساند. در این مسیر به سمت جاده سمنان سر کویر می روید که با پیش روی در این جاده به رستوران معمان خواهید رسید. بعد از این رستوران هم دوراهی وجود دارد که باید به سمت راست بروید. در ادامه این جاده و بعد از گذشت از جندق، دوباره به یک دوراهی می رسید که باید به سمت چپ بروید. در ادامه و بعد از فرخی باز هم به یک دوراهی خواهید رسید که مجددا باید به سمت چپ بروید. ادامه این مورد از بهترین مسیرهای پیاده روی و طبیعت گردی ایران هم شما را به کویر مصر می رساند.

کویر ریگ جن

ریگ جن منطقه ای کویری و دارای تپه های ماسه ای در کویر مرکزی ایران است. این منطقه در جنوب سمنان، شرق دریاچه نمک، شمال انارک و غرب جندق قرار دارد. این منطقه به دلیل وسعت زیاد و نداشتن چشمه یا چاه آب در گذشته محل عبور کاروانها نبوده و فقط در سالهای اخیر چند گروه به آن منطقه رفته اند. وسعت تقریبی آن 3800 کیلومتر مربع است. کلمه جن به معنای پوشیده و مخفی هست. جنیان به دلیل پنهان بودنشان از انظار عمومی، به جن (نامرئی) نامگذاری شده اند. عدم وجود منابع آب در گستره وسیع آن به همراه وجود موانع طبیعی از جمله باتلاق های نمک و تپه های ماسه ای مرتفع عواملی بودند که این منطقه را در طول قرنها از دسترس انسان دور نگه داشته اند.

افسانه ها و داستان های فولکلور و پر ابهام در مورد کویر ریگ جن عموما نشأت گرفته از عجز حاشیه نشینان یا مسافران در عبور از این خطه بوده است. وجود گرمای بسیار زیاد در این منطقه با توجه به آنکه در قرآن جنس جن از گرما و آتش است هم به احتمال زیاد در انتخاب این نام بی تاثیر نبود. همچنین پوشیده بودن قسمت های جنوبی ریگ جن از تپه های ماسه ای و صدایی که حرکت باد بر روی این تپه ها ایجاد میکرد، قطعا از عوامل موثر بر باور عمومی وجود قدرت های متافیزیکی در این منطقه است. اختلاف زیاد دمای شب و روز و خرد شدن سنگ ها در اثر این اختلاف فاحش که به گریه سنگ شهرت دارد نیز به همین عوامل متافیزیکی منسوب میشد.

طوفان و گردبادهای شدید در این منطقه باعث شده اند تا تپه های شنی طوری حرکت و شکل پیدا کنند که در برخی بخش های کویر امکان رانندگی روی دامنه های پر شیب تپه های شنی وجود نداشته باشد. تکنیک های ویژه رانندگی روی تپه های شنی بویژه فعالیت های مخصوص مانند اسکی و اسکیت روی شن باعث می شوند تا آدرنالین در رگ های گردشگران ترشح شود و همین یکی از دلایل اصلی علاقه گردشگران به این منطقه ترسناک است. اگر شما هم از آن دسته گردشگران ماجراجو و علاقمند به هیجان هستید، توصیه می کنیم تنها به این منطقه سفر نکنید بلکه با یک گروه همراه شوید و آب، غذا، بنزین و تجهیزات درجه یک به مقدار کافی و برای حداقل 15 روز را همراه خود داشته باشید. ضمنا، نقشه جغرافیایی را نیز فراموش نکنید.

کویر مرنجاب

کویر مرنجاب در شمال شهرستان آران و بیدگل قرار دارد. این کویر از شمال به دریاچه نمک آران و بیدگل، از غرب به کویر مسیله و دریاچه نمک حوض سلطان و حوض مره، از شرق به کویر بند ریگ و پارک ملی کویر و از جنوب به شهرستان آران و بیدگل محدود می شود. ارتفاع متوسط کویر مرنجاب از سطح آب های آزاد هم در حدود 850 متر هست. عمده پوشش گیاهی آن شامل گیاهان شورپسند از جمله درخت های گز، تاغ، بوته های قیچ، ارته، اسکنبیل و دم گاوی است. پوشش جانوری منطقه هم به دلیل وجود آب و غذای فراوان بسیار غنی هست. از جمله حیوانات موجود میتوان به گرگ، شغال، کفتار، روباه شنی، گربه شنی، بزمجه، آفتاب پرست، انواع مارمولک، مار، عقرب، تیهو، عقاب و شاهین اشاره کرد.

کویر مرنجاب یکی از نقاط کویری ایران با تپه های ماسه ای بلند بوده و دریاچه نمک آران و بیدگل و جزیره سرگردان از دیگر نقاط دیدنی این جاذبه محسوب می شوند. لازم است ذکر شود که جزیره سرگردان در کویر به جز یک یا دو ماه از سال که به دلیل بارندگی قابل مشاهده می شود، در سایر ایام سال به نمکزار تبدیل می گردد. چاه تاریخی دستکند در قسمت شرق کویر محل آبشخور شترهای کاروان ها بوده و قلعه مرنجاب هم کاروانسرایی است در کویر که در مسیر راه ابریشم قرار دارد و کاروان ها برای سفر به خراسان، اصفهان، ری و بالعکس از این مسیر می گذشتند.

درباره دلیل ساخت این قلعه و کاروانسرا در کنار دریاچه نمک نقل است که شاه عباس با وجود ایجاد کاروانسرا و قلعه های متعدد در سراسر کشور، در این منطقه تاسیسات دفاعی تعبیه نکرده بود، چون تا آن زمان دشمنان به خاطر دریاچه نمک و گستره کویر، از این سوی به پایتخت هجوم نبرده بودند. حمله ازبک ها و افغان ها از طریق دریاچه نمک به کاشان که تا اصفهان پیش رفتند، شاه عباس را به صرافت انداخت تا در سال 1012 قمری سریعا یک پایگاه نظامی را در این منطقه ایجاد کند و جلوی تهدید را بگیرد. بالای کاروانسرا به شکل سنگرهای دیدبانی بوده و ذکر شده که همیشه 500 پاسدار مسلح در قلعه حضور داشتند و امنیت عبور کالا از چین به اروپا و بالعکس را در این منطقه تامین می کردند.

کویر مرنجاب برای پیاده روی بر روی شن ها و کسب آرامش، طبیعت گردی و انجام تفریحاتی مثل آفرود سواری و موتور چهارچرخ سواری ایده آل بوده و می تواند خاطره ای شیرین را برای شما و همراهان خلق کند.

کوه سبلان

در میان دیدنی های طبیعی همواره رسیدن به قله های مرتفع یکی از جذابیت ترین اهداف گردشگران آشنا به فنون کوهنوردی بوده است. در میان این قله ها، شاید رسیدن به سومین قله بلند ایران یعنی سبلان (ساوالان) یکی از مهمترین آنها باشد. بعد از دماوند و علم کوه، سبلان با ارتفاع 4811 متر در رده سومین قله بلند ایران زمین قرار دارد. این دیدنی با داشتن دریاچه ای کوچک بر فراز خود و چشمه های آب گرم در دامنه ها مقصد گردشگران بسیاری بوده که هوس دیدن طبیعتی بکر در تابستان را دارند یا عاشق اسکی در پیست آلوارس در زمستان هستند.

کوه سبلان دارای سه قله مشهور است؛ سلطان نام بلندترین قله سبلان بوده و نام دو قله دیگر کسری و هرم (حرم) هست. سبلان که از تعداد زیادی ارتفاعات تشکیل شده و در موازارت ارسباران قرار دارد، به سهند و بزقوش نیز منتهی می گردد و بر سه شهر مشگین شهر، اردبیل و اهر مشرف است . البته، از لحاظ تقسیمات کشوری کوه سبلان در استان اردبیل واقع بوده و درست در مرز شهرستان اردبیل و بخش لاهرود از توابع مشگین شهر قرار دارد. کوه سبلان با 60 کیلومتر طول و 45 کیلومتر عرض یا همان پهنا 6000 کیلومتر از آذربایجان را به خود اختصاص داده و برای صعود به قله سبلان هم سه مسیر وجود دارد.

برای رسیدن به قله کوه سبلان میتوان یکی از مسیرهای زیر را انتخاب نمود و با توجه به بنیه بدنی و وسایل و امکانات موجود خود را به دریاچه بیضی شکل بالای سبلان رساند و از دیدن این دریاچه صاف و زلال با 40 متر عمق لذت برد. اولین بخش که رایج ترین مسیر برای رسیدن به کوه سبلان بوده، مسیر شمال شرقی هست. این مسیر از آبگرم شابیل در لاهرود شروع شده و مسیر آن از جاده اردبیل به مشگین شهر می گذرد. این مسیر که پاکوب شده و صاف و هموار است، با پرچم راهنما مشخص شده و با آمادگی بدنی میتوان صبح راه افتاد و ظهر به قله رسید. مسیری که از دریاچه قره گل شروع می شود، مسیر غربی بوده که برای رسیدن به قله کوه سبلان باید از یخچال هرم بگذرید.

مسیر آخر هم بخش جنوبی است که از جنوب قله به یال شرقی می رسید؛ مسیری سخت و بدون جان پناه که محل حضور عشاق اسکی است به دلیل وجود پیست اسکی آلوارس. بعد از طی هر کدام از این مسیرها و رسیدن به قله کوه سبلان می توانید بفهمید که لقب عروس خوابیده برای این کوه دیدنی از کجا آمده است. کوه سبلان دارای یک سنگ طبیعی بوده که همانند یک عقاب غول پیکر است گه انگار با دست تراشیده شده و امروز تبدیل شد به نماد کوه سبلان. ساوالان با شماره 12/19496 جز آثار ملی ایران ثبت و سند مالکیت آن در ارتفاع بالای 3600 متری به نام سازمان محیط زیست کشور صادر گردیده است.

قله کوه سبلان یک آتشفشان غیر فعال بوده که در تمام فصول از برف پوشیده است و مراتع آن به دلیلی داشتن خاکی نرم و حاصلخیز دارای علف های با کیفیت و پرارزشی هست. وجه تسمیه ساوالان هم از اینجا می آید که ساوالان از دو بخش «ساو» به معنای باج یا وحی و «آلان» به معنای گیرنده شکل گرفته و ساوالان را گیرنده وحی می خوانند، چرا که آنجا را محل تولد و دفن زرتشت پیامبر می دانند.

کوه دنا

کوه دنا که همیشه مورد توجه و علاقه عاشقان کوهنوردی و طبیعت گردی بوده، بلندترین و بزرگترین چین خوردگی رشته کوه زاگرس محسوب می شود و دارای خط الراسی به طول تقریبی 90 کیلومتر است. نام این کوه برگرفته از شهری باستانی دهنار (ده انار) در دامنه غربی جنوبی کوه بوده که آثار ویرانه های آن در نزدیکی روستاهای خونگاه و دشت رز شهرستان دنا مشهود است. دنا در استانهای اصفهان و کهگیلویه و بویراحمد واقع شده و یکی از 1515 قله بسیار برجسته جهان به شمار می رود. رشته کوه دنا 52 قله بالای 4000 متر داشته و برخلاف تصور رایج، دنا یک قله نیست بلکه رشته کوه هست.

دنا از 20 کیلومتری شرق یاسوج آغاز شده و تا 70 کیلومتری شمال غرب در استان اصفهان ادامه می یابد. بلندترین قله رشته کوه دنا، قله ب‍یژن 3 (قاش مستان) در مرز منطقه پادنا سمیرم و شهر سی سخت بوده که 4459 متر ارتفاع دارد و در 35 کیلومتری شمال غربی یاسوج دیده می شود. از میان رودخانه هایی هم که از این قله سرچشمه می گیرند، میتوان از بشار، خرسان، ریگان، ماربر، میریان، کوه گل، سریس، تیزاب و دزکرد نام برد. این جاذبه پوشش گیاهی و جانوری دیدنی داشته و می تواند حتی برای عکاسان هم سوژه ای مناسب را خلق نماید.

دریاچه نئور

اگر از علاقمندان به طبیعت هستید و دوست دارید آرامش را میهمان دل و جان خود کنید، بی شک نشستن در کنار دریاچه ای زیبا، فرح بخش ترین منظره ای است که می تواند استرس و سختی روزهای شلوغ را از تن و بدنتان بیرون کند. یکی از این مناطق زیبا و دیدنی به حتم بزرگترین دریاچه آب شیرین ایران بوده که در استان اردبیل قرار دارد. با سفر به دریاچه نئور اردبیل دغدغه های زندگی برای مدتی از ذهن شما رخت خواهند بست و از این رخوت ناشی از نشستن در کنار دریاچه لذتی بی پایان خواهید برد.

نئور اردبیل علاوه بر زیبایی و داشتن آب شیرین، آغاز راهی است که شما را وارد مسیری بسیار زیبا می کند که می توانید با دوچرخه یا سافاری به سوباتان فراموش نشدنی برسید. باید گفت با سفر به نئور روحتان مملو از لذت دیدن گلزارهای وحشی اطراف دریاچه می شود و چشمانتان مجذوب عظمت کوههای سر به آسمان ساییده ای که در دور دست ایستاده اند. در کنار همه این زیبایی ها، این دریاچه زیستگاه قزل آلای رنگین کمانی است. پس، قلاب ماهیگیری خود را فراموش نکنید.

دریاچه در بلندای 2500 متری قرار داشته و در حقیقت از دو دریاچه تشکیل شده که وسعت آنها در حدود 40 و 180 هکتار است. این دو دریاچه در فصل بهار تشکیل یک نئور واحد را می دهند که عمقی پیدا می کند بین 5 و نیم متر تا 13 متر. دریاچه در این هنگام وسعتی بیش از 200 هکتار را در بر می گیرد. سازمان محیط زیست محدوده اطراف آن را تحت نظارت و حفاظت خود قرار داده تا اکوسیستم خاصش حفظ شود. سدی که در تنها خروجی دریاچه نئور به نام قانلی احداث شده هم برای کشاورزان اردبیلی موهبتی الهی است و باعث رونق می شود.

هر سال و در شهریور، در کنار نئور اردبیل شاهد برگزاری یکی از بزرگترین مسابقات ماهیگیری کشور هستیم. به دلیل کنترل جمعیت گاماروس های دریاچه نئور که نوعی از آبزیان هستند، هر سال تعدای بچه ماهی از نوع قزل آلای رنگین کمانی در این آبها رها می شوند و این قزل آلاها باید قبل از شروع فصل سرما و یخ زدن آب جمع آوری گردند. دلیل این مسابقه بزرگ که ماهیگیران و طبیعتگردان بسیاری را به این مورد از بهترین مسیرهای طبیعت گردی ایران می کشاند، صید این ماهی هاست. عکاسان زبردست و حرفه ای نیز می توانند علاوه بر لذت بردن از یک پیک نیک عالی، سه پایه های عکاسی خود را مستقر کرده تا مناظری بی بدیل را شکار نمایند.

دورچرخه سواران، آفرودبازان و عاشقان سافاری از دیگر علاقمندان دریاچه نئور اردبیل هستند؛ مسیری زیبا و در حدود 120 کیلومتر که تمامی آن از میان لاله زارهای وحشی و مناظر بکر طبیعی می گذرد. پس از گذر از این مسیر دل انگیز و البته همراه با دامنه های پر شیب، به روستای سوباتان می رسید. فقط به خاطر داشته باشید که برای رکاب زدن در این مسیر نیاز به توانایی و آمادگی جسمانی دارید. اگر اهل هم پیاده روی های طولانی هستید، می توانید با یک گروه همراه شوید.

بسته به آمادگی خود می توانید دو مسیر مختلف را انتخاب کنید؛ یک مسیر 18 کیلومتری یا مسیر 24 کیلومتری. در ابتدای هر دو مسیر یک افزایش ارتقاع 400 متری را پیش رو دارید. در اواسط اردیبهشت اگر گذرتان به این بهشت بیفتد، در میانه راه پیاده روی خود می توانید با دیدن آبشار ورزان یا قله بغروداغ خستگی از تن به در کنید. اما برای کوهنوردان دلباخته نیز دریاچه نئور پیشنهاد جالبی دارد. اطراف دریاچه نئور پر از قله هایی بوده که با فتحشان تجربه ای متفاوت را کسب خواهید کرد. از فراز این قله ها علاوه بر دیدن دریاچه و دشت سرسبز اطراف، شاید بتوانید یک دریاچه بزرگ دیگر را هم ببینید؛ دریای خزر. برای دیدن خزر باید به ارتفاعات شرقی مشرف بر نئور صعود کنید، چون دریاچه نئور اردبیل تنها 30 کیلومتر با خزر فاصله دارد.

بعضی افراد دیوانه برف هستند و ورزشهای زمستانی. یادتان باشد اگر با پوشش و امکانات کافی می توانید در زمستان به اردبیل سفر کنید و به دریاچه نئور بیایید، با دمای متوسط منفی 20 درجه سانتیگراد مواجه خواهید شد. در زمستانهای طولانی دریاچه نئور سطح آب یخ می زند. این یخ زدگی که عمقی 80 سانتیمتری دارد، 5 ماه از سال را در بر می گیرد و محلی می شود برای ورزشهای زمستانی و برف بازی های خانوادگی و دوستانه. ولی بعد از پایان سرما، پرندگان مهاجر بسیاری به این دریاچه سرازیر شده و از آن به عنوان استراحتگاهی در بین راه استفاده می کنند.

اگر به پرنده نگری علاقه دارید، فصل مهاجرت پرندگان را به خاطر بسپارید و راهی دریاچه شوید. یکی از این پرندگان آنقوت است؛ اردکی غاز نما که از خانواده اردکیان بوده و جثه ای بزرگتر از اردک و ظاهری شبیه غاز دارد. از دیگر پرندگان این منطقه هم چکاوک، کبک، چنگر، بلدرچین، عقاب طلایی، زاغ و انواع گنجشک سانان هستند.

منطقه ییلاقی سوباتان

در شمال کشور ایران، چندین منطقه به عنوان ییلاق شناخته می شوند. این مناطق دارای آب و هوای بسیار خوبی به خصوص در روزهای گرم تابستان هستند و بومی های بسیاری هم در این روزهای گرم به این مناطق می روند. یکی از این مناطق ییلاقی، ییلاق سوباتان واقع در استان گیلان است. این ییلاق که در 19 کیلومتری ییلاق های اردبیل قرار دارد، به عنوان یک روستای قدیمی و تاریخی شناخته می شود. اهالی لیسار در فصل های بهار و تابستان در این روستا زندگی می کنند. اما در فصول زمستان و پاییز امکان سکونت در ییلاق وجود ندارد، چون هوا به شدت سرد بوده و برف سنگینی می بارد. چنین سرمایی به دلیل قرارگیری این منطقه در ارتفاع بین 1900 تا 2500 متر از سطح دریاست.

منطقه ییلاقی سوباتان دارای طبیعت فوق العاده زیبایی بوده و در کنار آن خانه ها و کلبه های چوبی دیده می شوند. بسیاری از گردشگران علاوه بر گشت و گذار در این طبیعت بکر، به دنبال سکونت در این خانه های چوبی با سقف های شیروانی هستند. برای صرف غذاهای محلی سوباتان هم می توانید از رستورانهایی که در نزدیکی بازار محلی ییلاق سوباتان قرار دارد، استفاده کنید. این رستورانها در منوی خود غذاهای مختلفی از این منطقه و غذاهای محبوب ایرانی را ارائه می دهند. کسانی هم که در خانه های افراد بومی این منطقه اقامت می کنند، می توانند از دستپخت این افراد لذت ببرند.

در میان زیبایی های آن مطمئنا با گیاهان و گلهای مختلفی روبرو می شوید که هر کدام جذابیت خاص خود را دارد. در بین این گلها، چندین گیاه دارویی نیز وجود داشته که شامل گزنه، یارپوز، علف هزار برگ، بالدرقان و شقایق هستند. این منطقه برای علاقمندان به طبیعت گردی و پیاده روی در هوای تازه مناسب بوده و می تواند خاطره ای شیرین را برای شما خلق کند.

روستای فیلبند

ایستادن بر فراز ابرها همواره یکی از رویاهای شیرین دوران کودکی بوده است. اکنون با سفر به روستای فیلبند واقع در مازندران میتوان به این خواب و خیال کودکی جامه واقعیت پوشاند. روستای فیلبند از توابع بابل بوده که بر فراز اقیانوسی از ابر ایستاده و مناظر بی نظیرش همانند تابلوهای نقاشی سورئال هر گردشگری را مجذوب خود می کنند. با اینکه روستای فیلبند بخشی از شهر بابل است، اما جاده بابل به این روستا خاکی بوده و شیب و پیچ های زیادی دارد و شاید محلی باشد برای آفرود بازانی که پی هیجان می گردند ولی برای گردشگران عادی راه بهتری وجود دارد. از جاده هراز و سنگچال آمل دسترسی به فیلبند ساده و سهل هست.

روستای فیلبند مازندران از مرتفع ترین روستاها بوده و در ارتفاع 2700 متری از سطح دریا ایستاده است. این روستا سکنه دائمی ندارد و طبق سرشماری سال 1390 تنها سه خانوار در آنجا حضور دارند و در فصل زمستان تقریبا خالی از سکنه است. اما فیلبند ییلاق مردم روستای دیواکاقع بوده و در فصل گرما هم اهالی بندپی غربی به خنکای آن پناه می برند. این اهالی گویش طبری دارند و با این زبان شیرین با یکدیگر سخن می گویند. برای سفر به روستای فیلبند هیچگاه به گزارشات هواشناسی اطمینان نکنید، چرا که آب و هوای این منطقه به هیچ عنوان قابل پیش بینی نیست و در یک روز میتوان شاهد بارش برف، تابش آفتاب و بارندگی بود.

در روزهایی که ابرها در میان کوه نمانده و رفته اند، چشم انداز جنگل های هیرکانی و البرز مرکزی از نظر زیبایی چیزی کم از اقیانوس ابرها ندارد و مناظر سرسبز با خانه های شیروانی تصویر روستای ییلاقی فیلبند را در روح و ذهن هر گردشگری حک می کند. در میان چراگاه ها و مراتع زیبا و مبهوت کننده این بخش مازندران هم قطعا طعم سیب زمینی های مرغوب از یادتان نخواهد رفت و شاید تا مدتها هیچ خوراکی زیر زبانتان مزه ندهد. جالب هست بدانید که هر ساله در آن مراسمی در هفته آخر مرداد برگزار شده که بازدید کنندگان زیادی را به خود جذب کرده است.

این مراسم سنتی شامل کشتی لوچو همراه با موسیقی محلی و غذاهای لذیذ خاص آن اقلیم است که البته همراهی اهالی را با لباس محلی به دنبال دارد. این روستا دارای دو تکیه تاریخی نیز بوده که دیدنشان خالی از لطف نیست و البته امامزاده ای نیز در داخل فیلبند قرار دارد به نام امامزاده یحیی که نزد اهالی احترام خاصی دارد. این منطقه برای گشت و گذار در دل طبیعت ایده آل بوده و شما را به میهمانی رنگ ها دعوت می کند.