یونسکو می تواند با ثبت میراث ناملموس دولتها و کشورها را دور هم جمع کند

ایلنا/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، یونسکو می تواند با ثبت میراث ناملموس دولتها و کشورها را دور هم جمع کند.

گاورا مانچاچاریتا دیپورا (کارشناس بخش فرهنگی و عضو اجرایی شورای حکام مرکز پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس کشور اندونزی) در خصوص تاثیری که میراث فرهنگی و میراث ناملموس می تواند در مواجهه با سوانح طبیعی و سایر مسائل و مشکلات اجتماعی داشته باشد، گفت: میتوان از میراث فرهنگی ناملموس برای احیا کردن افرادی که بر اثر بلاهای طبیعی دچار خسران و ضرر شده اند که در نهایت منجر به مشکلات روحی و روانی آنها شده، استفاده کرد. در اندونزی در این حوزه کارهای زیادی انجام شده، می توانیم با مصداق در این خصوص صحبت کنیم.

او با اشاره به سونامی که در اندونزی اتفاق افتاده بود، گفت: در آن واقعه بیش از 2500 نفر جان خود را از دست دادند. همچنین بیش از 500 نفر خانه و زندگی خود را از دست دادند، در این شرایط بود که دولت اندونزی تصمیم گرفت برای کمک به افرادی که بر اثر بلای طبیعی دچار خسران شده و آسیب دیده بودند، از میراث فرهنگی ناملموس استفاده و آنها را از لحاظ روحی احیا کند تا به زندگی بازگردند.

او ادامه داد: برای تحقق این هدف در مرحله نخست بررسی هایی به منظور شناسایی میراث ناملموس در منطقه ای که سونامی در آن اتفاق افتاده بود، انجام شد. سپس جلساتی برای احیای میراث ناملموسی که مطرح می شد از بین رفته است با مردم بومی منطقه برگزار و آن میراث به آنها یادآوری شد. همین جلسات و توجه به میراث ناملموس سبب نزدیکی دوباره مردم آسیب دیده به یکدیگر و احیای مسائل مشکلات روحی و روانی آنها شد.

مانچاچاریتا دیپورا خاطرنشان کرد: باور دارم که دنیا می تواند چیزهای زیادی را از جمهوری اسلامی ایران در خصوص پاسداری از میراث ناملموس بیاموزد و یاد بگیرد.

او در پاسخ به سوالی مبنی بر آنکه عموماً میراث ملموس بیش از میراث فرهنگی ناملموس مورد توجه جهانیان قرار می گیرد این در حالی است که آنها بر یکدیگر ارجحیتی ندارند، از این رو یونسکو چه برنامه ای برای توجه بیشتر به میراث فرهنگی ناملموس در نظر دارد، گفت: به نکته درستی اشاره داشتید این مهم از آنجا نشأت می گیرد که جنگ جهانی دوم بر میراث فرهنگی ملموس کشورهای اروپایی تاثیر زیادی گذاشت. از این رود توجه کشورهای اروپایی به سمت حفظ میراث فرهنگی ملموس بیشتر شد.

این در حالی است که میراث فرهنگی ناملموس در آسیا بیشتر است و توجه به میراث ناملموس از آسیا آغاز شده است. یکی از راهکارهای یونسکو برای آنکه میراث فرهنگی ناملموس را بیش از گذشته در جهان مطرح کند؛ برگزاری نشست هایی همچون نشست شورای حکام از این دست فعالیت هاست. همچنین مراکز مختلفی از جمله مرکز میراث ناملموس تهران در دنیا برای پاسداری و حفاظت از میراث ناملموس فعال هستند. در واقع هدف یونسکو شناسایی و احیای میراث ناملموسی است که از بین رفته و از این طریق سبب ارتقای آگاهی های جهانی در خصوص میراث فرهنگی ناملموس شود.

به گفته کارشناس بخش فرهنگی و عضو اجرایی شورای حکام مرکز پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس کشور اندونزی، کشورهای همچون جمهوری کره، چین، ژاپن و امارات متحده عربی کارهای بسیار خوبی در خصوص معرفی و حفظ و احیای میراث ناملموس خود انجام داده اند. البته که ایران نیز در این حوزه فعالیت خوبی دارد اما کشورهایی که نام بردم فعالیت های خیلی بهتر و گسترده تری در این حوزه دارند که میتوان از جمله این کارها به کمکهای گسترده این دولتها به حفظ میراث ناملموس اشاره کرد حتی آنها به حاملان میراث ناملموس توجه بیشتری دارند و از آنها می خواهند تا انتقال میراث ناملموس را به صورت نسل به نسل ادامه دهند.

او در خصوص آنچه که این روزها در حوزه ثبت میراث ناملموس به صورت پرونده های مشترک بین کشورهای مختلف مطرح و اختلافاتی که بین آنها در این خصوص بوجود می آید و تاثیری که چنین ثبت هایی می تواند در رفع مناقشات و ایجاد همبستگی بین کشورها یک منطقه داشته باشد، گفت: تنها راهکار آن است که یونسکو، دولتها و کشورها را دور هم جمع کند و بین آنها گفتگو ایجاد کند. خود من در یکی از همین پروژه های مشترک حضور داشتم و در پرونده سوزن دوزی که بین ایران و ترکمنستان به صورت مشترک ثبت جهانی شد، مشارکت داشتم.

تقریبا می توانم بگویم 20 سال گذشته زندگی من برای نوشتن چنین پرونده های مشترکی سپری شده و تجربیات این چنینی بسیاری را پشت سر گذاشته ام. در واقع بروز چنین مشکلات بین چند کشور برای سبکهای مشترک بسیار طبیعی است، چرا که هر کشور هویت و شخصیت خود را دارد و تنها کاری که یونسکو می تواند بکند، آن است که بین این هویت ها نزدیکی ایجاد و تفاهمات را برقرار کند. به خاطر دارم چندی پیش نیز هنگامی که یکی از نمایش های عروسک با سایه را اجرا می کردیم، با وجود آنکه کشورهای هند و پاکستان دارای مناقشات بسیار زیادی به لحاظ داخلی با یکدیگر هستند، اما با دیدن این میراث ناملموس در کنار یکدیگر بسیار لذت بردند.