پژوهشگران دانشگاه تهران راهکارهایی مدیریتی را برای توسعه گردشگری صنعتی پیشنهاد کردند

ایرنا/ براساس خبرهای منتشر گشته، پژوهشگران دانشگاه تهران راهکارهایی مدیریتی را برای توسعه گردشگری صنعتی پیشنهاد کردند.

پژوهش تازه محققان دانشگاه تهران حاکی از ظرفیت های تحقق نیافته و امکان ایجاد یک شبکه اجتماعی گردشگری صنعتی در کشور است.

این پژوهش که توسط دکتر فاطمه ثقفی دانشیار دانشکدگان مدیریت و دکتر محمدرضا جلیلوند استادیار دانشکده مدیریت و حسابداری دانشکدگان فارابی با همکاری پژوهشگرانی از پردیس البرز دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی انجام شده، گردشگری صنعتی در استان اصفهان را با رویکرد شبکه اجتماعی مورد تحلیل قرار داده است.

جلیلوند در معرفی و اهمیت موضوع این مطالعه گفت: کسب و کار گردشگری صنعتی از سوی بسیاری از کشورهای صنعتی جهان و در راستای افزایش سرانه درآمدها مورد توجه قرار گرفته است. متقاضیان اصلی این شاخه از گردشگری دانشجویان و صنعتگرانی هستند که با هدف بازدید از فرآیند تولید یک محصول یا آشنایی با کارکرد دستگاه ها و ماشین آلات صنعتی یا نحوه بهره برداری از معادن به کشورهای صاحب صنعت سفر می کنند. این گردشگران علاوه بر بازدید از سایتهای موجود، معمولاً موجب درآمدزایی جوامع محلی نیز می شوند.

عضو هیأت علمی دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران افزود: برگزاری تورهای گردشگری تخصصی صنعتی و نمایشگاهی در ایران، علاوه بر اینکه صنعتگران خارجی را با توانمندی های داخلی آشنا می کند، می تواند زمینه ساز کارآفرینی، جذب سرمایه، ایجاد درآمد، تعامل بین المللی بخش خصوصی و حتی فروش بی واسطه کالا شود.

وی ادامه داد: در ایران حدود 800 شهرک صنعتی وجود دارد که تمام آنها ظرفیت خوبی برای جذب گردشگر صنعتی دارند. بویژه فضای مجتمع های صنعتی پیشرفته حوزه نفت و گاز و پتروشیمی می تواند با برنامه ریزی، محیطی جذاب و فرح بخش برای گردشگران صنعتی باشد.

جلیلوند با توضیح جزییات این پژوهش گفت: این مطالعه به بررسی نحوه شکل گیری و رسیدن به عوائد ناشی از شبکه های گردشگری صنعتی در استان اصفهان می پردازد و در نهایت از نتایج تحقیق برای پیشنهاد ایجاد یک شبکه اجتماعی گردشگری صنعتی بهره می گیرد. در این تحقیق، از مفهوم تحلیل شبکه برای توضیح و تعیین الگوهای روابط میان عناصر تشکیل دهنده و میزان مشارکت بازیگران در شبکه گردشگری صنعتی استان اصفهان استفاده شده است.

این آینده پژوه درباره فرآیند این تحقیق و نتایج حاصل از آن، گفت: برای این مطالعه، از میان مدیران و خبرگان سازمانهای عضو شبکه گردشگری صنعتی استان اصفهان، 30 نفر به کمک ترکیبی از روش نمونه گیری «قضاوتی هدفمند» و «گلوله برفی» انتخاب شدند. داده ها به کمک تحلیل محتوای کیفی استخراج شد و با تحلیل شبکه اجتماعی با استفاده از نرم افزار UCINET ارزیابی شد. 28 سازمان در شبکه گردشگری صنعتی استان اصفهان مشارکت داشتند.

مطابق نتایج مطالعه، بسیاری از سازمانهای عضو شبکه با یکدیگر ارتباط مستقیم نداشتند و ارتباط بین آنها مستلزم بیش از 2 واسطه بود. این به معنای سرعت پایین انتقال محتوا در شبکه گردشگری صنعتی است. کاستن این فاصله از طریق برقراری ارتباطات مستقیم و بی واسطه می تواند باعث تسریع انتقال محتوا (منابع، محصولات، خدمات و اطلاعات) و ایجاد هم افزایی شود.

همچنین 19/99 ارتباطات میان اعضای شبکه به صورت دوسویه بوده است، امری که موجب شکل گیری اعتماد و مشارکت متقابل در بین سازمان ها و پایداری بالاتر شبکه خواهد بود. مزیت چنین روابط دوسویه ای در شناسایی سریع تر موانع و مشکلات، ایجاد حمایت های مختلف سازمان های همکار از یکدیگر و تسهیم مناسب منابع در مسیر خدمات رسانی به گردشگران صنعتی است.

این محقق افزود: مطابق این مطالعه، انتقال پذیری یا روابط سه گانه در شبکه بسیار پایین بود که به معنای پایداری و ثبات اندک شبکه در برابر عوامل محیطی است. لذا ردگیری استراتژی توسعه سه گانه ها به اشتراک گذاری محتوا میان سازمان های همکار در شبکه را تسهیل کرده و بهبود عملکرد کلی شبکه را به همراه دارد.

وی گفت: سازمان ها تمایل چندانی به تشکیل خوشه های همکاری در رابطه با موضوع فعالیت خود نداشتند؛ در حالی که این خوشه های همکاری به تکمیل، توسعه و بهبود فعالیت ها و خدمات ارائه شده به گردشگران کمک می-کند و باعث دسترسی به منابع مختلف، تخصصی تر شدن فعالیت ها، فراهم آمدن یا توسعه زیرساختهای مورد نیاز و شناخت بهتر خواسته ها و نیازهای گردشگران صنعتی می شود.

جلیلوند خاطرنشان کرد: تعداد زیادی از تصمیم گیرندگان در شبکه بر جریان منابع و خدمات نظارت و کنترل دارند؛ از جمله شهرداری، سازمان حفاظت از محیط زیست، بانک های عامل، استانداری، صدا و سیما و وزارت صمت بیشترین تعداد پیوندهای حاوی محتوا و بیشترین قدرت را در اختیار دارند. در این مورد نیز استراتژی پیشنهادی، اتخاذ رویکرد مدیریت مشارکتی در شبکه و کاهش تمرکز در تصمیم گیری های کلیدی است.