نام ایران زینت بخش روستایی در روسیه است

ایرنا/ براساس آخرین خبر و گزارش های بدست رسیده، نام ایران زینت بخش روستایی در روسیه است.

روستای ایران در سال 1927 در جمهوری اوستیای شمالی آلانیا فدراسیون روسیه شکل گرفت. این روستا در نزدیکی مرز جمهوری کاباردینو بالکاریا واقع است. این روستا از ضلع شمالی در یک کیلومتری بزرگراه M29 فدرال قفقاز قرار دارد و کانال بزرگ زمیسکی از این روستا عبور می کند.

سید جلیل جلالی فر، از بازرگانان ایرانی ضمن ارسال فیلمی، در یادداشتی اختصاصی از چگونگی آشنایی خود با این روستا و تاریخچه آن نگاشته و پیشنهادهایی را برای معرفی ایران با استفاده از ظرفیت این روستا به گردشگران این منطقه از روسیه مطرح کرده است. در بخشهایی از این یادداشت آمد:

به منظور بررسی بازار و انجام ملاقاتهای تجاری در روسیه با یک سفر زمینی به سمت ماخاچ کالا - مینرانیه وود – پیتگورسک – نالچیک - ولادی قفقاز – گروزنی چچن سپس به آستراخان بودم که حوالی غروب بود که در 70 کیلومتری شهر ولادی قفقاز تابلوی بسیار زیبایی نظرم را جلب کرد که روی آن درشت نوشته شده بود ایران (Иран) و زیر این تابلو هم نوشته شده بود: خوش آمدید.

کنار جاده و در ورودی جاده منتهی به این روستا پمپ بنزینی بود؛ به اتفاق همسرم، ماجرا را جویا شدیم و آنها گفتند این روستا افزون بر96 سال پیش شکل گرفته است.

در این روستا با صاحب مغازه ای که یک خانم بنام آلبینا که مدیر مدرسه این روستا هم بود، آشنا شدیم و با او به گفتگو نشستیم. او از ماجرای شکل گیری و تاریخ این روستا با ما صحبت کرد.

از اهالی این روستا که یکی از کوچکترین روستای اوستیای شمالی است، شنیدیم که زمینهای این روستای متعلق به کلیسا بود و سپس آن را به درگاوس سپردند. در آن زمانی بسیاری از ایرانیان در قفقاز به زندگی خود ادامه دادند از جمله خانواده درگاوس در این منطقه ماند و به منطقه دیگر هجرت نکرد.

تا سال 1917 اوستیا روابط گسترده ای با ایران داشته و تعداد زیادی از ایرانیان در ولادی قفقاز زندگی می کرده اند.

در سال 1928 یک کمون کارگری در این روستا تشکیل شد. در دامنه کوه و دشت پای کوه مردم به کشت گندم و دامداری پرداختند و مردم برای کار کشاورزی ابزار و امکانات لازم را نداشتند افرادی مانند گریشا بایماکوف امید کار و تلاش و زندگی را در اهالی روستای ایجاد کرده و با در دست گرفتن ابزار شخم بدنبال اسبها حرکت تا زمینهای خود را آباد کنند و زندگی را ادامه دهند.

در پایان دهه 1930 با مهاجرت 32 خانواده به روستا 93 واحد مسکونی در آن احداث شده بود. بنا به روایتی، زندگی در این روستا ادامه داشت و اولین دختری که در این روستا توسط ماریا گاوریلوونا در خانه کارسالوف بدنیا آمد، به افتخار این روستا نامش را ایرانبک گذاشتند.

اهالی این روستا در جنگ جهانی دوم و در حمله آلمان دچار سختی های فراوانی شدند و 103 نفر از جوانان خود را به جنگ فرستادند.

پس از گذر از این فراز و فرودها در تاریخ، هم اینک این روستا دارای 120 خانوار جمعیت است.

باتوجه به اینکه اوستیای شمالی و استاورپل کرای و جمهوری های کاباردین بالکاریا و چچن و داغستان بهترین مناطق توریستی روسیه بشمار می آیند و همیشه توریست هایی زیادی در مناطق به گردش می پردازند، میتوان با کمک استانهای کشورمان یک پارک کوچکی با نصب نمادهای تاریخی و فرهنگی ایران با هدف معرفی نقاط دیدنی ایران اقدام کرد.

آموزش طبخ غذاهای ایرانی به اهالی این روستا و راه اندازی فروشگاه عرضه صنایع دستی در کنار فروشگاه موجود این روستا می تواند جاذبه ای برای معرفی ایران به گردشگران این منطقه از روسیه باشد.

همچنین با کمک مقامات محلی و خصوصا اهالی روستا، میتوان تبلیغاتی را ارائه کرد تا توریست های زیادی که از منطقه قفقاز بازدید می کنند از این روستا هم بازدید کنند و با مراکز توریستی و فرهنگ ایران بیشتر آشنا شوند.

از این طریق، این روستا نیز رونق بیشتری یافته و کم کم روستای ایران به شهر ایران تبدیل خواهد شد.