توریسم غذایی راهکاری مغفول در توسعه گردشگری است
خبرگزاری تسنیم/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، توریسم غذایی راهکاری مغفول در توسعه گردشگری است.
توریسم غذایی در توسعه صنعت گردشگری از طریق جذب انگیزه و علاقمند کردن گردشگران داخلی و خارجی، تأثیر بسزایی داشته و همواره مورد توجه بوده است.
بدون شک، تنوع قومیت ها و گستردگی ایران در طول ادوار تاریخی گذشته باعث تنوع غذایی و وجود گونه های مختلف غذایی در اقصی نقاط ایران شده است که در حوزه مباحث توسعه صنعت گردشگری معمولا با کم توجهی و غفلت مواجه شده است.
در همین ارتباط مرتضی خاکسار، کارشناس گردشگری و مدرس دانشگاه معتقد است کشور ایران به واسطه تنوع اقلیمی و همچنین وجود قومیت های مختلف از جمله 2500 نوع غذای متنوع و 109 نوع نوشیدنی ظرفیت های لازم در حوزه توریسم غذایی را کاملا داراست.
به عقیده وی، انجام اقداماتی مانند برنامه ریزی مدون، اصلاح ساختار آموزشی و یا تدریس رشته های آشپزی در دانشگاه ها و همکاری متقابل آنها با دانشگاههای بین المللی می تواند به یاری شناسایی ذائقه جامعه مهمان برای استقبال در جامعه میزبان بیاید. اما عدم برنامه ریزی و برندسازی غذاها یکی از نقاط ضعف در این مقوله است؛ برای مثال ته چینی که در استان اصفهان تهیه می شود با ته چینی که در آذربایجان، یزد و یا فارس پخته می شود، طبخ هرکدام دارای تنوع است.
خاکسار موفقیت در هر امر تولیدی را در گرو معرفی و تبلیغ آن دانست و گفت: اگر بهترین تولیدات را داشته باشیم اما بازار مصرف را پیدا نکنیم هیچ توفیفی بدست نمی آید. در زمینه توریسم غذایی نیز همین اصل است. بر همین اساس، یکی از راههای موثر در توسعه توریسم غذایی ایجاد نظم از طریق دسته بندی و تخصیص بارکد به هر غذا و انتشار آن از طریق مجلات و سایتهای داخلی و بین المللی توسط مهندسین صنایع غذایی و متخصصین مربوطه است.
در این صورت شخص می تواند از طریق بارکد مختص به هر غذا تمام اطلاعات مربوطه از قبیل نوع طبخ، ادویه بکار رفته و ... را بدست آورد. در واقع، این اتفاق در نهایت منجر به ایجاد یک شناسنامه برای هر غذا می شود.
این کارشناس گردشگری در پایان هرگونه توفیقی در زمینه توسعه توریسم غذایی و توسعه صنعت گردشگری را در گرو برنامه ریزی مدون، استفاده از تجربه افراد متخصص در بدنه دستگاه های مسئول و انجام اصلاحات ساختاری مقتضی مانند بارکد سازی برای غذاهای ایرانی دانست که نتیجه آن ایجاد توسعه ای پایدار اقتصادی به کمک صنعت گردشگری در افق ده ساله آینده خواهد بود.