نکاتی برای پیشگیری از سندروم مرگ ناگهانی نوزاد

تبیان/مرگ ناگهانی نوزاد، یکی از بزرگ ترین نگرانی های هر پدر و مادری است که به تازگی بچه دار شده اند. این سندروم شامل ایست قلبی در نوزادانی می شود که به طور آشکار سالم اند یا هیچ بیماری ندارند. به این وضعیت، سندروم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) یا مرگ گهواره ای گفته می شود.

علت این اسامی این است که چنین اتفاقی در بچه های زیر یک سال و معمولاً وقتی که در تخت خود در خواب هستند روی می دهد. سندروم مرگ ناگهانی نوزاد، یکی از اصلی ترین دلایل مرگ در فاصله تولد تا یک سالگی است. چرا چنین اتفاقی می افتد؟

علت سندروم مرگ ناگهانی نوزاد چیست؟

هرچند هنوز علت این اتفاق مشخص نیست اما ظاهراً به نارسایی ها یا نقص هایی در مغز کودک ربط دارد که تنفس و بیدار شدن از خواب را کنترل می کند. بنابراین ریسک فاکتورها احتمالاً یک سری عوارض در نوزاد هستند.

توصیه می شود بچه ها را به پشت بخوابانید. همچنین بهتر است کودک در تخت خود؛ اما در اتاق پدر و مادر بخوابد تا در صورتی که هرگونه صداهای عجیبی از کودک به گوش رسید، پدر یا مادر بشنوند و واکنش نشان دهند

مثلاً نوزادانی که پیش از موعد متولد می شوند یا وزن کمی هنگام تولد دارند بیشتر در معرض این سندرم هستند. زیرا اندام های آن ها هنوز کامل نشده و هم تنفس و هم ضربان قلب ممکن است ناقص باشد. همین مسئله در مورد کودکانی که در رشد سیستم عصبی شان نقصی وجود دارد نیز صدق می کند.

همچنین هرگونه عفونت تنفسی قبلی نیز می تواند ریسک فاکتوری برای این مرگ ناگهانی باشد. خیلی از این عفونت های تنفسی کاملاً درمان نمی شوند و متعاقباً منجر به سندروم مرگ ناگهانی نوزاد خواهند شد. ضمناً دیگر مؤلفه ها مانند سن و جنسیت نوزاد نیز نقش دارد.

به نظر می رسد بحرانی ترین زمان برای این سندروم بین 2 و 4 ماهگی نوزاد است. ضمناً پسرها بیشتر احتمال دارد دچار این سندروم شوند. پژوهش ها نشان می دهند یک سری از رفتارهای مادر نیز می تواند عاملی تعیین کننده از این جهت باشد، مانند سیگار کشیدن یا مصرف مواد مخدر.

ارتباط بین وضعیت خواب و سندروم مرگ ناگهانی نوزاد

علاوه بر مشکلات فیزیکی گفته شده در بالا، وضعیت خواب نوزاد و استفاده از یک سری وسایل در تخت کودک، مانند بالش و پتو، می تواند احتمال مرگ ناگهانی کودک را بالا ببرد.

این سندروم بیشتر برای کودکانی روی می دهد که روی شکم می خوابند. همین مسئله در مورد بچه هایی که به پهلو می خوابند و طی خواب غلت می زنند نیز وجود دارد.

به نظر می رسد خوابیدن روی شکم، تنفس را برای کودک سخت تر می کند. خیلی مهم است که مطمئن شوید چیزی وجود ندارد که جلوی ورود هوا به راه های تنفسی کودک را بگیرد.

توصیه می شود بچه ها را به پشت بخوابانید. همچنین بهتر است کودک در تخت خود؛ اما در اتاق پدر و مادر بخوابد تا در صورتی که هرگونه صداهای عجیبی از کودک به گوش رسید، پدر یا مادر بشنوند و واکنش نشان دهند.

ضمناً نباید وسایلی در تخت کودک بگذارید که احتمال می دهید ممکن است راه تنفس کودک را ببندند. برای جلوگیری از سندروم مرگ ناگهانی نوزاد، نباید کودک را خیلی گرم کنید و در معرض دمای زیاد قرار دهید.

توصیه های عمومی برای پیشگیری از سندروم مرگ ناگهانی نوزاد

علاوه بر اینکه نباید کودک را روی شکم بخوابانید و دمای اتاق را کنترل کنید، یک سری نکات دیگر هم وجود دارد که باید به آن ها توجه کنید:

اولین توصیه این است که تخت کودک باید محکم و بدون اشیا اضافی مانند بالش و پتو باشد که معمولاً خطر خفه کردن کودک را دارند.

. کودک را جوری قرار دهید که کف پاهایش با پایین تخت یا گهواره در تماس باشد.

. سر کودک را نپوشانید. پتو نباید از شانه های کودک بالاتر بیاید.

. طی شش ماه اول زندگی کودک او را در اتاق خودتان؛ اما در تخت یا رختخواب جداگانه بخوابانید.

. در صورت امکان از شیر خود کودک را تغذیه کنید.

. این هم مهم است که سیگار نکشید، چه طی بارداری و چه نزدیک به زمان تولد کودک.

. نیازی به تذکر نیست که الکل ممنوع.

و اما مراجعه منظم به پزشک متخصص کودکان هم توصیه می شود. پزشک با انجام معاینات منظم می تواند بفهمد عملکرد بدن کودک چگونه است. همچنین او می تواند توصیه های لازم جهت پیشگیری از مرگ ناگهانی نوزاد را به شما ارائه دهد.