شکر قهوه ای؛ خواص و ویژگی ها

زندگی آنلاین/شکر قهوه ای شیرین کننده ای بسیار مشابه شکر سفید است و از نیشکر تهیه می شود. با این تفاوت که حاوی مقادیر متفاوتی از ملاس می باشد. شکر قهوه ای می تواند تصفیه شده یا تصفیه نشده باشد، ولی اغلب شکر قهوه ای موجود در بازار تصفیه شده است. مشابه همه انواع شکرها، شکر قهوه ای نیز دارای کالری و کربوهیدرات است، ولی مقادیر قابل توجهی از ویتامین ها و مواد معدنی در آن وجود ندارد. از این رو می تواند بخشی از الگوی غذایی باشد به شرط آنکه در حد تعادل مورد مصرف قرار گیرد.

تمام کالری به دست آمده از شکر قهوه ای از منشأ کربوهیدراتی آن است. هر یک قاشق چایخوری از این شیرین کننده 17 کالری انرژی به دست می دهد و تمام این کالری از قندها است. هیچ گونه فیبر یا نشاسته ای در شکر قهوه ای موجود نیست. بار گلایسمیک شکر قهوه ای 3 تخمین زده شده است که بسیار پایین است. با این حال بار گلایسمیک تحت تأثیر اندازه سهم است، بنابراین اگر مقدار مصرفی بیش از یک قاشق چایخوری باشد بار گلایسمیک تخمینی بالاتر خواهد بود.

ضمن اینکه چربی و پروتئین در شکر قهوه ای موجود نمی باشد در مقادیر مصرفی معمول از آن مقدار قابل توجهی از ریزمغذی ها نیز در آن یافت نمی شود. با این حال در مقادیر بالای دریافتی، می تواند فراهم کننده بخشی از مواد معدنی باشد. در سهم یک لیوان از شکر، 183 میلی گرم کلسیم و مقادیر کمتری از آهن، منیزیم، سلنیوم، منگنز و پتاسیم تأمین می شود.

شکر قهوه ای مشابه تمام انواع قندها یک کربوهیدرات ساده است که منبع سریع انرژی (گلوکز) را برای بدن و مغز فراهم می کند. گلوکز منبع انرژی ترجیحی برای مغز است. با این حال کالری و کربوهیدرات مازاد به دست آمده از شکر و سایر منابع به صورت چربی ذخیره می شوند، بنابراین مهم است که شکر در مقادیر متعادل مصرف شود.

قند اضافه مصرفی متهم اصلی افزایش نرخ بیماری ها از جمله بیماری های قلبی، دیابت نوع 2، سندروم متابولیک و کبد چرب غیر الکلی است. با این حال برخی کارشناسان معتقدند که اگر شکر در مقادیر مورد توصیه مصرف شود نقشی در افزایش خطر بیماری ها نخواهد داشت. بر اساس راهنماهای تغذیه ای، حد بالای مصرف شکر نباید از 10 درصد کل کالری روزانه بالاتر رود. هرچند باید این نکته را نیز توجه داشت که این عدد می تواند برای افراد با شرایط فیزیولوژیک متفاوت فرق داشته باشد.

برخی تصور می کنند شکر قهوه ای به دلیل داشتن ملاس جایگزین سالم تری برای شکر سفید است. ملاس به دلیل محتوای ویتامین ها و مواد معدنی نظیر پتاسیم، کلسیم، آهن، منیزیم، کولین و برخی ویتامین های گروه B شناخته می شود، اما در صورتی که شکر قهوه ای در محدوده توصیه شده مورد مصرف قرار بگیرد، ریزمغذی هایی که از ملاس به دست می آیند قابل توجه نخواهد بود.

عوارض نامطلوب

شاید به نظر برسد در زندگی روزمره مقادیر قابل توجهی شکر مصرف نمی شود، اما با خواندن برچسب های تغذیه ای موجود بر روی محصولات غذایی متوجه می شویم که انواع شکر از جمله شکر قهوه ای در محصولاتی که انتظار نداریم نیز موجود است. برای مثال محصولاتی نظیر سس اسپاگتی، کره بادام زمینی، کچاپ و سس سالاد حاوی قند افزوده هستند.

با توجه به این موضوع که شکر معمولاً در بسیاری از غذاها پنهان است بسیاری از افراد بدون آنکه متوجه بشوند مقدار قابل توجهی قند و شکر مصرف می کنند. این موضوع به خصوص در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 یا نوع 2 که باید سطح قند خون خود را کنترل کنند و مانع از هایپرگلایسمی شوند حائز اهمیت است.

از این رو فرد مبتلا به دیابت باید در زمینه گنجاندن شکر قهوه ای در رژیم غذایی خود با مشاور تغذیه مشورت کند.

انواع شکر قهوه ای

شکر قهوه ای در انواع رنگ های روشن و تیره موجود می باشد. شکر قهوه ای روشن رنگ کاراملی و طعم کاراملی خفیفی دارد. این نوع از شکر قهوه ای همان شکر سفید تصفیه شده است که به آن مقداری ملاس اضافه شده است. شکر قهوه ای تیره نیز به طور مشابه، شکر سفید تصفیه شده است که مقدار ملاس اضافه شده به آن بیشتر است و این مقدار بالاتر ملاس، به آن رنگ و طعم بیشتری می دهد.

نحوه نگهداری و زمان مصرف شکر قهوه ای

نیشکر - ماده خام مورد استفاده در تهیه شکر قهوه ای - بین ماه های تیر تا آذر برداشت می شود. با این حال در تمام طول سال شکر قهوه ای در سوپر مارکت ها موجود است. شکر قهوه ای فاسد نمی شود، اما بهتر است در طی دو سال بعد از باز کردن بسته بندی مورد استفاده قرار می گیرد. بعد از باز کردن بسته بندی و نگهداری در شرایط مناسب، در طی 18 تا 24 ماه باید استفاده شود. تولیدکنندگان شکر معتقدند که بهترین کیفیت شکر قهوه ای در طی شش ماه بعد از خرید و باز کردن بسته بندی آن است.

با این حال ذخیره مناسب شکر قهوه ای یکی از مسائل چالش برانگیز است، زیرا اغلب اشکال شکر قهوه ای خاصیت چسبندگی و تمایل به گلوله شدن دارند و هنگامی که در معرض هوا قرار بگیرند بسیار سفت می شوند.

برخی تولیدکنندگان شکر به نگهداری آن در مکان خنک و مرطوب و در ظرف ضد زنگ با درپوش محکم و یا در هرگونه بسته بندی پلاستیکی مقاوم به آب تاکید دارند.

نگهداری شکر قهوه ای در یخچال توصیه نمی شود، اما منجمد کردن آن در صورتی که قصد مصرف آن را در کوتاه مدت ندارید می تواند گزینه مناسبی باشد. هنگام فریز کردن شکر آن را در ظرفی که نسبت به هوا غیر قابل نفوذ است قرار دهید و در زمان مصرف می توانید از چنگال برای جدا کردن مقدار مورد نیاز استفاده کنید.

در صورتی که شکر قهوه ای شما سفت شده است باید قبل از استفاده به شکل نرم درآید. با نرم کردن شکر قهوه ای رطوبت به آن بر می گردد و در نهایت، می توانید آن را در پخت و پز جایگزین شکر سفید کنید. با این تفاوت که شکر قهوه ای بافت نرم و رطوبت بالاتری دارد و فراورده های تهیه شده از آن نیز بافت مرطوب و تر خواهند داشت.