قبرستان تولکان؛ قبرستانی درخت آرایی شده و تماشایی

قبرستان های متعددی در جهان وجود دارند که بعضی از آنها قبرستان تاریخی هستند و بعضی بخاطر وجود آرامگاه های مشاهیر بازدید می شوند. اما، قبرستان تولکان اکوادور نه آنقدر باستانی است که ارزش باستان شناسی داشته باشد و نه آرامگاه فرد مهمی را در خود جای داد، بلکه بوته های آراسته و طراحی شده آن هستند که چشم بینندگان را می گیرند. قدمت قبرستان درخت آرایی شده تولکان چیزی نزدیک به صد سال بوده و جایگزین قبرستان قدیمی تولکان شده است. با ما در این مقاله خواندنی و جالب همراه باشید تا شما را با بخشهای دیدنی قبرستان درخت آرایی شده تولکان آشنا کنیم.

درخت سرو چطور به اینجا آمد؟

این بوته های آراسته که در قبرستان تولکان اکوادور می بینید، بوته های درخت سرو هستند که به شکلی استادانه پیراسته شده اند. شهرت قبرستان هم بخاطر همین بوته های آراسته شده است. مساحت کلی قبرستان 4 هکتار بوده و در شمال شرقی شهر قرار دارد. سال 1923 که قبرستان اصلی شهر دچار زلزله شد، نیاز به ساخت یک قبرستان جدید نیز احساس گردید. طبق قانون، باید مکانی را انتخاب می کردند که خارج از شهر باشد تا بیماری های واگیردار شیوع پیدا نکنند. شهردار وقت این مکان را که بخاطر داشتن خاک آهکی محل مناسبی برای رشد درخت سرو بود، انتخاب کرد.

خوزه ماریا فرانکو گوئررو، آن زمان مدیر پارک های تولکان در شهرداری بود و تصمیم گرفت تا برای استفاده از خاک مناسب این قبرستان، در آن درخت سرو بکارد. با رشد درختان سرو که در حال حاضر نیمی از قبرستان را پوشانده اند، تصمیم گرفته شد تا آنها را به شکل بوته های آراسته در بیاورند و برای این کار، از توتم های پیشا کلمبیایی، آگوستینی و عربی الهام گرفتند.

ثبت در میراث فرهنگی

کاری به ظاهر ساده، اما دیدنی در این قبرستان درخت آرایی شده اتفاق افتاد که نگاه مسئولان میراث فرهنگی کشور اکوادور را به خود جلب کرد. آنها قبرستان تولکان را در سال 1984 به عنوان میراث فرهنگی کشور شناختند و وزارت جهانگردی اکوادور هم این بوته های آراسته را مکانی با اهمیت ملی معرفی کرد تا تعداد بازدیدکنندگانش بالا برود. خوزه ماریا فرانکو گوئررو که بنیانگذار آرایش درختان در تولکان بود، یک سال بعد درگذشت و در یک مراسم باشکوه در همان قبرستان به خاک سپرده شد. روی سنگ قبرش هم نوشتند: «در تولکان قبرستانی وجود دارد که زیبایی آن انسان را دعوت به مرگ می کند.» بعد از او، پنج پسرش مسئولیت نگهداری از انبوه درختان سرو و بوته های آراسته را برعهده دارند و نام این قبرستان به افتخار او به خوزه ماریا آزائل فرانکو تغییر کرد.