فصل برداشت چای در استان گیلان | عطر چای در دامان چیندار خطه شمال

وارد که می شوی، سرسبزی در چشمانت به رقص در می آید و آسمان، چاهی می شود در نظرت، در مقابل این همه زیبایی زمین. دلت می خواهد پی عطری بروی که پیش از وارد شدن به این خطه، مشامت را نوازش داده بود. عطر دمنوشی معجزه آسا که یاور لحظات تنهایی توست. چای، همان سیاه سرسبزی که هرسال میهمان گیلان زمین است و دیگر حتی باغ هایش از جاذبه های گردشگری گیلان به شمار می آید. فصل برداشت چای که می شود، زنان با لباس های رنگی خود، دامن را به دست باد می سپارند و سبد بر سر و ناهار در دست به سراغ گیاهی می روند که بنا به تصمیم آن ها می تواند سبز باشد یا سیاه. زمان برداشت چای در شهرهای گیلان، ازجمله لاهیجان، صومعه سرا، لنگرود، رودسر و.... اوایل فصل بهار است. پیش از برداشت، چای چینان، ماجراها با باغ دارند و آوازها در گوش باد زمزمه می کنند؛ آماده کردن بذر، کاشت بذر، احداث باغ، کاشت نهال، آبیاری، وجین، هرس، پرچین، سمپاشی، کودپاشی و چین یا همان برداشت. هنوز هم در اکثر شهرها، چای ها را با دست محبت و همراه با آواز های گیلکی برای سفر آینده شان به سمت کارخانه جمع می کنند، اما در مناطقی که وسعت باغ زیاد است و نیروی انسانی کمتر، از دستگاه برداشت چای استفاده می کنند؛ با اینحال آیین یاوری هنوز هم شور و صفای خودش را دارد، زنان گیلانی که همیشه پای به پای مردانشان کار می کنند و مسئولیت وجین و برداشت چای نیز تماما با آن هاست، زمان برداشت چای که می شود، گروه گروه به پای باغ ها می روند و سختی زیاد کار را با خواندن آواز و انجام مسابقه گروهی آوازخوانی که به آن "پهلوی نشکن" می گویند، لذت بخش می کنند. شاید همین صمیمیت ها و مهربانی هاست که گیلانی ها را همیشه دور هم نگاه می دارد و هنوز هم که هنوز است، در بسیاری از مناطق، فصل برداشت چای که می شود، دستگاه برداشت چای را بیهوده می دانند و به قدرت دست ها و همراهی پاها اعتقاد دارند. اگر کوله ها را ببندید و پای در سفر بگذارید، به وجین مرحله دوم که در خرداد ماه انجام می شود، می رسید و خودتان شاهد می شوید به هر آنچه که نشان از صفا و سخت کوشی مردمان سرزمین شمالی دارد.