سفرنامه اینستاگرامی ترکمن صحرا

دشت های بکر و سرسبزی که در تصویر می بینید متعلق به جایی نیست جز ترکمن صحرا. منطقه زیبایی که در قسمت شمال شرقی ایران قرار دارد. با سفر به این منطقه می توانید یک طبیعت گردی لذت بخش را تجربه کنید. حجم بسیار زیاد جاذبه های طبیعی و تاریخی که در این منطقه وجود دارد با توجه به وسعت بسیار زیادآن، هیچ جای تعجبی برای شما باقی نمی گذارد. وجود گورستان مرموز از مهم ترین دلایل جذب گردشگر برای این دشت های سرسبز و آسمان بی کران آن است. در ادامه با همگردی همراه باشید تا به ترکمن صحرا سری بزنیم و از دیدنی های سبز و حیرت انگیز آن حسابی کیف کنیم.

این سفر از همان اول هم جذاب شروع شد. سکوت محض به همراه آرامش بی نظیر و منظره خیره کننده که تا چشم کار می کرد، زیبایی و شگفتی بود. ابتدا با اتوبوس به گنبد رفتیم و تا کلاله را سوار تاکسی شدیم و بعد از آن هم به سمت خالد نبی حرکت کردیم. منظره زیبای دشت واقعا خیره کننده بود.

بعد از گذشت حدود 50 دقیقه به روستای گچی سو بالا رسیدیم. منظره ای که در دید ما قرار داشت حسابی بی نظیر بود مخصوصا اقامتگاهی که بر روی تپه ها قرار گرفته بود.

خیلی خسته بودیم ولی سکوت محض و آرامش بی نظیر منطقه ما را حسابی سر ذوق آورد.

صبحانه محلی بهداشتی و تمیز بود و به ما خیلی چسبید.

پنجره اتاقی که داخلش بودیم کم تر از نیم متر با تپه ها فاصله داشت و همه چیز به خوبی نمایان بود.

وقتی که صبحانه تمام شد استراحت کوتاهی به خودمان دادیم و بعد به سمت تپه های پشت اقامتگاه به راه افتادیم.

هم زمین و هم آسمان بسیار زیبا بود و نمی دانستم که به کدام بیش تر نگاه کنم. ابرها در آسمان منظره خیال انگیزی را به وجود آورده بودند.

همه چیز را برای چای ذغالی بعد از ناهار آماده کردیم. چای زغالی در همچین فضایی واقعا دلنشین و مناسب بود.

بالاخره به سمت خالد نبی راهی جاده شدیم. به محض اینکه رسیدیم باران هم شروع کرد به باریدن. ما در مقبره چوپان عطا، از نزدیکان خالد نبی، بودیم. خالد نبی هم در نزدیکی های این مقبره قرار داشت.

تپه های رویایی، سکوت، غروب آفتاب و شال زرد خودم من را به یاد شازده کوچولو می انداخت.

چوبی که در تصویر می بینید، در نزدیکی های خالد نبی قرار داشت. محلی ها باور داشتند که هر کس از این چوب بالا برود و قسمت بالای چوب را گاز بگیرد، دندان هایش همیشه سالم خواهد ماند.

بعد از گشت و گذار در اطراف، دست آخر به گورستان خالد نبی رسیدیم. هیچکس اطلاعات دقیقی از این گورستان ندارد. تخمین زده شده است که این گورستان به 7000 سال پیش تعلق دارد. عده ای می گفتند که این گورستان مربوط به کشته های یک جنگ بزرگ است و عده ای دیگر نیز بر این باور هستند که این مکان یک قبرستان خانوادگی است. درباره اندازه سنگ های این قبرستان این جور گفته می شد که با سن اشخاص ارتباط دارند و بلندترین این سنگ ها ارتفاعی نزدیک به دو متر داشت که انگار متعلق به پیر جمع بوده است. آن دسته از سنگ هایی که دو حلقه دور خود دارند نیز نماد پهلوانی آن شخص هستند.

بعد از خداحافظی از ترکمن یاشار، به سمت گنبد کاووس به راه افتادیم. برج قابوس بلندترین برج آجری جهان است که به دستور قابوس بن وشمگیر ساخته شده است.اگر رو به برج صحبت کنید صدای شما اکوی بسیار زیادی خواهد گرفت ولی یک قدم دورتر این اتفاق رخ نخواهد داد. در داخل برج هم اگر در مرکز ایستاده باشید، اکوی صدای شما بسیار زیاد خواهد بود.

سپاسگذاریم که در این سفرنامه کوتاه ولی دوست داشتنی ما را همراهی کردید.