ردپای نئاندرتال ها در قزوین
انسان نئاندرتال گونه ای از سرده انسان بود که در اروپا و قسمت هایی از غرب آسیا، آسیای مرکزی و شمال چین(آلتای) سکونت داشتند. اولین نشانه ها از نئاندرتال های اولیه به حدود 130٫000 تا 230٫000 سال پیش در اروپا برمی گردد. 130 هزار سال پیش، مشخصه های کامل نئاندرتال ها ظاهر شدند و در 50 هزار سال قبل نئاندرتال ها دیگر در آسیا دیده نشدند، با این وجود نسل آن ها در اروپا در حدود چهل هزار سال پیش منقرض شد.
سرپرست ایرانی دومین فصل از کاوش های باستان شناسی در غار قلعه کرد آوج واقع در استان قزوین از کشف بقایای جانوری در این غار خبر داد که نشان از شکار نئاندرتال ها در 45 هزار سال پیش دارد.
حامد وحدتی نسب با اشاره به آنکه نخستین فصل کاوش در این غار باستانی، سال گذشته انجام شد، گفت: فصل دوم کاوش ها در قالب کاوش مشترک هیات باستان شناسی ایرانی-فرانسوی انجام می شود و هم اکنون در جریان است و تا پایان تیرماه ادامه خواهد داشت.
به گفته او، غار قلعه کرد یکی از مرتفع ترین غارهای دوران پارینه سنگی ایران است و تقریبا دو هزار و 100 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد. از آنجا که طی سال های گذشته این غار یکی از جاذبه های گردشگری بود و با توجه به قدمتی که دارد، شاهد حفاری های غیرمجاز متعددی در آن هستیم.
هرچند طول این غار بسیار زیاد است اما تمرکز باستان شناسان دم دهانه آن متمرکز شده است. مکانی که بیشترین فعالیت های زندگی در دوره پارینه سنگی در آن اتفاق افتاده که به لحاظ بقایای فرهنگی بسیار غنی است.
به گفته سرپرست ایرانی دومین فصل از کاوش های باستان شناسی در غار قلعه کرد آوج واقع در استان قزوین، براساس سن سنجی های انجام شده از کشفیات بدست آمده قدمتی حداقل 45 هزار ساله برای یافته ها تخمین زده شده که البته این قدمت براساس سن سنجی هایی است که تاکنون انجام شده و این احتمال وجود دارد که بیش از این قدمت داشته باشد.
وحدتی نسب با اشاره به آنکه تاکنون تعداد بسیار زیادی از سرپیکان های شکار که مربوط به دوره انسان های نئاندرتال است و بقایای جانوران که شکار می کردند در این غار به دست آمده، گفت: در واقع می توان گفت چندین هزار سر پیکان و بقایای جانوری از دندان گرفته تا استخوان و جمجمه اسب پیدا کرده ایم.
او با اشاره به آنکه عمده ترین شکار انسان های نئاندرتال در این منطقه اسب وحشی بود، در خصوص ویژگی های خاص اسب های وحشی دوران نئاندرتال ها گفت: یک متخصص جانور شناسی همراه تیم کاوش است که از موزه انسان شناسی پاریس آمده و براساس مطالعات او، بقایای چندین نوع مختلف اسب در این غار پیدا شده اما عموماً برخی از این اسب ها جثه ای یک و نیم برابر اسب های امروزی دارند. این اسب ها از نژاد خاصی بودند که در زمان نئاندرتال ها می زیستند، نوع خاصی از اسب های وحشی که اکنون منقرض شده اند.
منبع: ایلنا