بند دره بیرجند

بند دره سدی است تاریخی در نزدیکی بیرجند. قدمت این سد به اواخر دوره زندیه و اوایل دوره قاجار می رسد. این بند چون آب آن از دره بالا و پایین عبور می کند، به این اسم مشهور گشته است. این بند یا سد در 5 کیلومتری انتهای خیابان مدرس بیرجند و در میان رشته کوه جنوب این شهر به نام رشته کوه باقران واقع شد. بند دره در سال 1381 از سوی سازمان میراث فرهنگی با شماره 4816 در فهرست آثار ملی ایران ثبت گردیده است. این بند به دستور امیر شوکت الملک در سال 1294 هجری قمری ساخته شد. بنای این سد با پیروی از شیارهای واقع در کوه بنا شده است. طول تاج آن 31 متر، عرض تاج آن 3 تا 5 متر، ارتفاع آن حدود 13 متر، ضخامت دیوار سد در قسمت پایه 8 متر و در قسمت تاج از 3 تا 5 متر متفاوت بوده و مصالح بکار رفته در بند دره شامل آجر، سنگ و ملات آهک و ساروج از مصالحی هست. نمای بیرونی آن هم از آجر تشکیل گشت.