مسجد زردک قدیمی ترین مسجد تاریخی در شهرستان اردکان بوده که قدمت آن به دوره پنجم هجری قمری بر می گردد. این مسجد از نظر معماری بسیار ارزشمند و زیباست. مسجد زردک به گنج گلین معروف بوده، چرا که در طول قرنها در برابر حوادث طبیعی مقاومت کرده و گنبد گلین آن آسیبی ندیده است. این گنبد زیبا بر روی چهار ستون ا

"مسجد جامع میرپنج" از بناهای بسیار زیبای دوره قاجاره که این بنا به اظهارات اهالی روستا مسجد به دست محمد میرپنج احداث شده و بعد از مرگ وی پسرانش به ترتیب حاج سرهنگ و حاج سرتیپ ادامهٔ بنا مسجد رو تا پایان کار پیگیری کردن. این مسجد در حدود 110 سال پیش توسط معماران و استادان محمدآبادی از جمله مرحوم است

مسجد جامع گلپایگان از مساجد مهم دوران سلجوقی و از مساجد بزرگ ایران زمین است که با توجه به تاریخ ساخت آن شاید بتوان گفت معماری ایرانی اسلامی این مسجد الگویی بود برای ساخت مسجدهای بزرگ دیگر به ویژه در مناطقی که در قلمرو حکومت سلجوقیان بودند. مسجد جامع گلپایگان در سال 508 هجری قمری و در دوران حکومت ابو

این مسجد تاریخی در محله افغان بندر لنگه واقع شد. این بنا از بناهای مرحوم حاج عبدالله افغان، بازمانده افغانی های بستک در شهرستان بندر لنگه و از بناهای دوره افشاریه است. این مسجد یک شبستان تابستانی و یک شبستان زمستانی دارد. ستون این مسجد با گچ بری های زیبا و برجسته تزئین شد. تاریخ ساخت این بنا به سال

این بنا در دویست متری گورستان تاریخی قدمگاه، یک کیلومتری دهکده بادامیار و در جنوب شرقی آذرشهر در دل تپه ای صخره ای کنده شد. درخصوص کارکرد و تاریخ ساخت بنای اولیه اطلاعاتی در دست نیست. عده ای از محققان بر این عقیده اند که اینجا در اصل محرابه ای از آیین مهری بوده که در دوره مغول به تکیه و محل اعتکاف و

مسجد امام شافعی یا سننی لر مسجده از مساجد تاریخی شهر ارومیه است. این بنا در سال 1328 توسط حاجی شریف افندی ساخته شد. به طوریکه مناره قدیمی مسجد که برای دوره قاجار است ثبت ملی شده. این مسجد در سال 1357 تخریب و از نو با مصالح جدید ساخته شد.

مسجد شاه یا فتحعلی شاه یکی از بناهای دوره قاجار است که در منطقه بازار تهران قرار دارد و به عنوان یکی از آثار ملی ایران در تاریخ 1 مهر 1363 با شماره 1667 به ثبت رسید. این مسجد با قدمتی در حدود 180 سال از زیباترین مساجد تاریخی تهران است. بانی آن فتحعلی شاه قاجار بوده و از این رو، در آغاز آن را مسجد سل

مسجد اکبریه در جنوب غربی لاهیجان قرار دارد. از این مسجد کهن میتوان به عنوان یکی از ارزشمندترین میراث گیلان و ایران یاد کرد. سنگ نبشته ای از جنس مرمر تاریخ احداث آن را 1239 هجری قمری، در زمان فتحعلی شاه قاجار و به همت حاج علی اکبر لاهیجانی میداند. به هنگام ساخت این مسجد، به دلایلی نامعلوم بنا نیمه کا

مسجد جامع سجاس در شهرک سجاس و در 12 کیلومتری شمال غربی شهرستان خدابنده قرار دارد. این مسجد به سبک مساجد شبستانی ساخته شده و آثار قوس های فروریخته در جرز شمالی نشان می دهد که بنا با افزوده ها و ساختارهای دیگری همراه باشبستان موجود مجموعه کامل تری را تشکیل می داده است. بنای موجود هم شبستان گنبدداری بو

مسجد جامع خورزوق حدود 700 سال قدمت دارد و در مرکز شهر خورزوق واقع شده است. ساختمان سلطان حضرت خورزوق حدود 200 سال قبل احداث گردیده، بر روی فراری قرار دارد و یکی از اولیا در آن دفن گردیده است.

مسجد عتیق یکی از مسجدهای قدیمی تربت جام است. نمازگزاران این مسجد مسلمانان اهل سنت هستند. این مسجد مسجد جامعی به سبک شبستانی گنبددار شامل پنج رواق بوده که رواق های محوری آن عریض تر از رواق های کناری است. در مرکز بنا هم گنبدی بر روی چهار تویزه زده شده بود که بعدا ویران شده است. ابعاد کل بنا 50/25 * 19

این مسجد به فاصله کمی از مسجد جامع بناب قرار گرفته و پس از مساجد مهرآباد و میدان یکی از بناهای زیبا و مستحکم بناب به شمار می رود که از نقطه نظر ساختمان و همچنین ایوانی که در جلوی شبستان آن ساخته شده، یکی از آثار جالب دوران صفوی است. ایوان تا آنجا که ممکن بوده، پرشکوه و جالب بنا شده و چهار ستون چوبی

مسجد جامع نجف آباد در مرکز شهر واقع شده و به آن مسجد میدان هم می گویند. یکی از مساجد قدیمی شهر که به دستور شاه سلطان حسین صفوی ساخته شد ولی در زمان پهلوی تخریب گشت و در سالهای بعد دوباره نوسازی شده است.

مسجد جامع خوانسار مربوط به سده 12 است و در خوانسار، ورودی شهر، قبرستان کهنه واقع شد. این اثر در تاریخ 10 آبان 1354 با شماره 1121 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد جامع خوانسار یکی از قدیمی ترین مساجد تاریخی ایران به شمار می رود. تاریخ بنای این مسجد براساس سنگ نوشته ای که بر سردر

مسجد جامع اردکان در بازار شهر و در محله ای قدیمی قرار دارد و مربوط به قرن دهم است. ایوان و گنبد این مسجد در 500 سال گذشته 5 بار تعمیر شد. در این مسجد زیراندازی هم وجود داشته که مربوط به سال 1016 قمری بوده و اکنون در موزه مردم شناسی اردکان نگهداری می شود. مسجد در ورودی زیبا و باارزشی دارد که با صدها

مسجد جامع ارسنجان مربوط به دوره صفوی است و در ارسنجان، خیابان سعیدیه واقع شد. این اثر در تاریخ 1 مرداد 1386 با شماره 19301 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد جامع ارسنجان که از مهمترین مساجد جامع استان فارس بوده، از آجر به عنوان مهمترین عنصر معماری در ساخت آن استفاده شده است. طاق

مسجد اشترجان مربوط به دوره ایلخانی است و در ایمان شهر واقع شد. این اثر در تاریخ 12 اسفند 1315 با شماره 263 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بانی مسجد اشترجان محمد بن محمود بن علی اشترجامی از مستوفیان و منشیان سلطان ابوسعید بهادرخان بود. براساس کتیبه ای بر سردر شمالی بنا، کاشی کاران م

مسجد کاظم بیک واقع در میدان محله سرحمام شهرستان بابل هست. این ساختمان به صورت مسجد و مدرسه در سال 1092 هجری قمری و به وسیله حاج سید محمد کاظم بیک در کاظمیه پدربزرگش بنا شده و پس از بارش شدید باران در سال 1101 توسط فرزندش آقا سید محمدرضا و سپس در سال 1169 توسط مولانا میرنظام الدین محمد بازسازی شده اس

مسجد جامع ایور مربوط به سده های متأخر دوران های تاریخی پس از اسلام - سده 10 ه.ق است و در شهرستان جاجرم، بخش مرکزی، دهستان میاندشت روستای ایور واقع شد. این اثر در تاریخ 6 اسفند 1385 با شماره 17384 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این بنا از قدیمی ترین مساجد رشت بشمار می آید که در ابتدا مسجد سفید نام داشته و پس از کشته شدن محمد باقر میرزا، پسر بزرگ شاه عباس اول (معروف به شاه صفی) به تدریج به مسجد صفی و مسجد شهیدیه تغییر نام یافت. بنای کنونی مسجد که در سال 1344 جایگزین بنای قدیمی شده، به طول و عرض 11×23 متر و به سبک نسبتا جدید

این بنا در روستای اسنق، در بخش هریس، از توابع استان آذربایجان شرقی واقع گردیده و یکی از بناهای زیبا و معتبر منطقه است. این مسجد در وسط روستا و در میان حیاط وسیعی بنا گردیده و کف آن از سطح زمین نزدیک یک متر بلندتر است و شامل یک ایوان و شبستان می شود. سطح ایوان به شکل ذوزنقه بوده و پوشش آن بر روی دو س

در محله دولاب واقع شده و قدمتی بیش از 700 سال را دارا می باشد و بر اساس روایتهای محلی مکان نماز امام رضا (ع) در سفر ایشان به سمت خراسان بوده است.

مسجد مهرآباد یکی از مسجدهای تاریخی شهر بناب است که در مرکز این شهر و در میدانی به همین نام قرار گرفت. بنای این مسجد براساس کتیبه موجود در ضلع شمالی آن به سال 951 هجری و دوران حکومت شاه تهماسب یکم رسیده و بانی آن بی بی جان خانم منصوربیگ بوده است. مسجد مهرآباد دارای شبستان، صحن و مناره های کاشی کاری ش

مسجد شاه علی در سال 847 هجری به دستور ملک شمس الدین علی بنا گشت. دو لوح حکاکی شده در این مسجد دیده شده که قدمت آنها به قرن نهم هجری می رسد. روی یکی از این لوح ها نام بانی ساخت مسجد یعنی شاه علی دیده می شود و لوح دیگر یادبودی برای فوت امیر غیاث الدین محمد کیانی هست.

مسجد جامع شهرکرد که به مسجد جامع خان نیز شهرت دارد، یکی از بناهای تاریخی مربوط به دوره قاجار است که در خیابان ملت، کوچه مشرف الملک واقع شد. این اثر در تاریخ 5 دی 1356 با شماره 1543 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا براساس حکاکی روی دیوار ضلع شرقی مسجد در سال 1270 هجری قمری و ب

مسجد یعقوبی مربوط به سده 8 و 10 ه.ق است و در یزد، محله یعقوبی، ضلع شرقی خیابان امام خمینی (ره) واقع شد. این اثر در تاریخ 1 آذر 1378 با شماره 2504 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. مسجد یعقوبی دارای صحن، ایوان، گنبدی نسبتا کوتاه، شبستان تابستانی با سقفی بلند و شبستان زمستانی با قوس هایی کوت

مسجد جامع لاهیجان در دوره کیاییان ایجاد شده است. سلطان محمد کیا در عید قربان 893 هجری در این مسجد نماز گزارد. این مسجد در ضلع غربی میدان سردار جنگل (چهار پادشاه) واقع شده است. باور محلی بر این بوده که این مسجد بر جایگاه یک آتشکده بنا شد. همچنین، فرمانی از سلطان حسین صفوی خطاب به حاکم محلی با مضمون ن

مسجد جامع جورشر مربوط به دوره قاجار است و در جورشر، مرکز شهر لشت نشا از توابع شهرستان رشت واقع شد. این اثر در تاریخ 12 آذر 1375 با شماره ثبت 1785 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مسجد داش آغلیان مربوط به اواخر دوره قاجار است و در خوی، خیابان شهید صمدزاده واقع شد. این اثر در تاریخ 2 شهریور 1378 با شماره 2390 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. ساختمان مسجد در حدود چهار صد متر مربع بوده که سقف آن چوب پوش هست و ستونی در این مسجد بکار نرفته و بدون ستون بودن سقف هم آ

مسجد جارچی مربوط به دوره صفوی است و در اصفهان، خیابان عبدالرزاق، خیابان حکیم، کوچه باغ قلندرها، بازار گلشن واقع شد. این اثر در تاریخ 29 آذر 1316 با شماره 292 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.