این بنا در دویست متری گورستان تاریخی قدمگاه، یک کیلومتری دهکده بادامیار و درجنوب شرقی آذرشهر، در دل تپه ای صخره ای کنده شده. درخصوص کارکرد و تاریخ ساخت بنای اولیه اطلاعاتی در دست نیست. عده ای ازمحققان بر این عقیده اند که اینجا دراصل محرابه ای ازآیین مهری بوده که در دوره مغول به تکیه و محل اعتکاف و سپس به مسجد تبدیل یافته است. بنای این مسجد، ازدو قسمت دالان ورودی و فضای گنبدی تشکیل شده. طاق ورودی مسجد، ازقطعه سنگ یکپارچه ای با قوس جناغی حجاری شده و درحال حاضر به طرز نامناسبی بر روی قطعات سنگی قرار گرفته . ازاین درگاه، به دالانی به طول 9 و عرض و ارتفاع متوسط 60/1و50/2 متر و پس ازآن به دهلیز وسیعتری به طول 50/4 و عرض 20/3 و ارتفاع متغییر 70/2 تا 4 متر وارد می شویم . ازاین دهلیز نیز وارد فضای گنبدی شکل وسیعی به قطر55/15متر می شویم که به صورت دایره کامل و جدار و پوشش گنبدی در دل تپه ای صخره ای کنده شده است . جدار و پوشش گنبدی مسجد، با قوس نیم بیضی، به ارتفاع 80/11 متر، در رأس دارای روزنه ای مدور جهت نورگیری و تهویه است . جدار مسجد، ساده و فاقد تزیینات خاصی است . تنها در سمت جنوبی، محراب و دراطراف، طاقچه های کوچکتری جهت قراردادن شمع و چراغ تعبیه شده است . محراب مسجد با تزیینات مقرنس به شیوه صفوی احتمالا سال ها بعد ازساخت بنا بدان افزوده شده است؛ چرا که درهیچ یک ازمحورهای اصلی بنا قرارندارد . کف مسجد با سنگ های بزرگ مفروش شده است. بنا دارای دری چوبی و ساده و فاقد هرگونه کتیبه و نوشته است. این بنا به شماره 779 به ثبت تاریخی رسیده.
معبد قدمگاه یا بادامیار با قدمت 12 هزارسال در نزدیکی دهکده بادامیار در 40 کیلومتری جنوب غرب تبریز (آذرشهر) مانند غاری در دل کوه کنده شده و در دوره های قبل از اسلام به عنوان معبد آیین مهر استفاده می شد.
نمایش بیشتر