تاریخچه پیتزا | ایتالیایی دوست داشتنی
از صادقانه ترین عشق ها بی شک میشه عشق به غذا رو اسم برد که با اختلاف فاحشی از همه ی غذاها پیتزا درصدر لیست قرار داره. یعنی جوری این غذا جذاب و دوست داشتنیِ که میتونه گاهاً نقش داروی آرامبخش رو هم بازی کنه. همه مدلش هم خوشمزه اس؛ چه داغ داغ باشه چه اول صبح از یخچال درش بیاری و همونجوری سرد بخوریش. غذاهای زیادی توی دنیا هست که شاید هرگز اسمشون هم به گوشمون نرسه چه برسه که اونا رو امتحان هم بکنیم، اما پیتزا رو در هر نقطه از دنیا که برید میتونید پیدا کنید. این خیلی وحشتناکه که آدم مدتی رو جایی باشه و به یه پیتزا فروشی خوب دسترسی نداشته باشه، برای همین باید خدا رو شکر کنیم که پیتزا رو جز در ایتالیا میشه توی هر کشوری پیدا کرد. بیایید قبول کنیم که خیلی جالبه پیتزا انقدر در بین همه محبوبه. اما این غذای دوست داشتنی و محبوب از کجا اومده؟ چه راهی رو رفته که اینجوری به همه ی کشورهای دنیا خودش رو رسونده. اگه شما هم جزو عاشقای پیتزا هستید خوبه که بدونید این عشق از کجا شروع شده و تاریخچه پیتزا چی هستش.
تاریخچه پیتزا، محبوب ترین ایتالیایی دنیا
نام این غذا با کشور ایتالیا گره خورده، همه ی ما میدونیم که پیتزا اصالتا ایتالیایی هستش و این ایتالیایی ها بودن که پیتزا و پاستا رو به دنیا معرفی کردن. البته در رابطه تاریخچه پیتزا و پیدایش آن روایات مختلفی وجود داره. در رابطه با این نان های گرد جالبه بدونید که چه مسیر پر پیچ و خمی رو طی کردن تا اینجوری به شهرت برسن. در واقع در ابتدا این رومی ها بودن که غذایی شبیه به پیتزاهای امروزی رو درست میکردن. نوشته های تاریخ نگاری رومی به نام " مارکوس پورسیوس کاتو " نشون میده که 30 سال پیش از میلاد حضرت مسیح، رومی ها نان های گرد و پهنی رو که از ترکیب آرد و آب درست میشده روی سنگ داغ می پختن و با روغن و سبزیجات مختلف میخوردن. این نان سنتی در میان مردم مدیترانه شهرت زیادی داشته. بعد از اون توسط مستعمره نشین های یونانی از روم به جنوب ایتالیا برده شد و در ایتالیا مورد استقبال قشر کم درآمد قرار گرفت و چون یک غذای فقیرانه محسوب میشد افراد طبقه ی بالا رغبت زیادی به اون نشون ندادن. این نون ها گرچه پیش زمینه ی تولد پیتزا بودن اما با این غذا به این شکل امروزی تفاوت خیلی زیادی داشتن. در اون زمان پیتزا غذای مردم فقیر بود که با مواد اولیه ی خیلی ساده درست میشد. در آن زمان توسط گاری های دستی به ماهیگیرانی که خسته و گرسنه از ماهیگیری برمیگشتن فروخته میشد. در اون دوره از گوجه و پنیر که پای ثابت پیتزاهای الان هستش خبری نبود و البته باید بدونیم که اون نان های گرد با گوجه تبدیل به غذای محبوب ما شدن. تا قبل از قرن شانزده مردم دنیا گوجه فرنگی رو نمیشناختن و گوجه فرنگی تنها در آمریکا کشت میشد. در طی سفرهایی که اروپای ها به آمریکا داشتن گوجه فرنگی رو به اروپا و ایتالیا بردن. اما مردم فکر میکردن که این گیاه زینتی و سمی هستش برای همین ازش استفاده نمیکردن؛ اما تو این بخش از تاریخچه پیتزا، قشر فقیر جامعه که تنها به فکر سیر کردن شکم خود و خانواده شون بودن به سفره هاشون گوجه رو هم اضافه کردن.
پیتزا همه گیر میشود
در ادامه تاریخچه پیتزا، در اواخر قرن هجده کارگری به نام " رافائل اسپوزیتو " در یک نانوایی در شهر ناپل تصمیم گرفت برای چاپلوسی یکی از اون نان های گرد و تنوری خوشمزه رو آماده کنه و به پادشاه ایتالیا و ملکه ی اون مارگاریتا تقدیم کنه. رافائل که دنبال خلق یه مزه ی تازه بود جرات به خرج داد و از گوجه فرنگی و پنیر موزارلا استفاده کرد تا بتونه طعمی خوب و بی نظیر درست کنه و بتونه نظر پادشاه و ملکه رو جلب کنه. در همین رویا پردازی ها بود که ایده ای مبتکرانه به ذهنش رسید و اون رو به شکل پرچم ایتالیا طراحی کرد و روی نان رو با گوجه فرنگی، پنیر و ریحان تازه به رنگ پرچم ایتالیا که قرمز، سفید و سبزه درآورد. ملکه مارگاریتا خیلی از این طعم جدید خوشش اومد و به احترامش نام این غذا رو " مارگاریتا " گذاشتن. رفته رفته تمام مردم شهر به خوردن این غذا روی آوردن و پیتزای مارگاریتا یکی از مشهورترین غذاهای ایتالیا شد. دکه های خیابانی پیتزافروشی متعددی افتتاح شد و برای سهولت کار این نان گرد رو لوله میکردن و در کاغذ میپیچیدن و به دست مشتری ها میدادن، هنوز هم خوردن نوع لوله ای در ایتالیا رواج داره. قریب به یک قرن این غذای دوست داشتنی به همین شیوه در ایتالیا سرو میشد و به دلیل علاقه ملکه به اون؛ به یک غذای ملی تبدیل شد. سال 1897 میلادی مهاجری ایتالیایی به نام " جناردو لومباردی " به آمریکا سفر کرد و طرز پخت این غذا رو با خودش به آمریکا برد و پیتزافروشی در محله ی ایتالیایی نشین آمریکا تاسیس کرد و اینگونه پیتزا رو وارد رژیم غذایی مردم آمریکا کرد. در ابتدا مردم آمریکا رغبتی به خوردن این غذا از خودشون نشون ندادن و تنها مشتری های پیتزا لومباردی، خود ایتالیایی ها بودن، برای همین لومباردی مواد روی پیتزا رو تغییر داد تا به ذائقه ی مردم آمریکا نزدیک بشه و خوششون بیاد. بعد از جنگ جهانی دوم مصرف پیتزا در بین سربازان آمریکایی که در ایتالیا بودن پرطرفدار شد، جوری که این فروشگاه ها دیگه نمیتونستن جوابگوی تقاضای مشتری هاشون باشن. سربازان آمریکایی که خیلی از این غذا خوششون اومده بود اون رو به خونه بردن. در این بین در سال های جنگ خیلی به اقتصاد ایتالیا صدمه وارد شد و مردم این کشور شروع به مهاجرت به کشورهای مختلف کردن و پیتزا رو در تمام اروپا رواج دادن.