جشنی به سبک و طعم افغانستان

جشنواره غذای سنتی و سالم افغانستان و ایران همراه با موسیقی زنده به همت خانه کودک شوش در عمارت دبیرالملک برگزار شد. سه راه امین حضور در میان راسته فروشندگان لوازم برقی و در نزدیکی امامزاده یحیی، خیابانی واقع شده که انتهای آن به کوچه فخرالملک و عمارت بی نظیر دبیرالملک می رسد. عمارتی باشکوه که امروز میزبان جشنواره غذاهای سنتی و سالم افغانستان و ایران همراه با اجرای بخشی از موسیقی سنتی و زنده این کشور شده، مراسمی که بانی آن خانه کودک شوش انجمن حمایت از حقوق کودکان است.
برای رسیدن به محل برگزاری جشنواره، باید از محوطه ای عبور کرد که دور تا دور آن را گلدان های گل و درختانی سرسبز احاطه کرده اند. حوض آبی وسط حیاط یادگار معماری قدیم ایرانی است که به هویت خانه دبیرالملک جان بخشیده است. درست در گوشه دیگری از حیاط عمارت با عنوان شاه نشین، صندلی و میزهای مراسم چیده شده است. کودکان افغانستانی سر از پا نمی شناسند. گروهی از خوشحالی یکدیگر را دنبال می کنند و عده ای پای موسیقی زنده نشسته و با سراینده همخوانی می کنند.
در طرف دیگر چند زن افغان تبار که از مادران کودکان دعوت شده به این مهمانی هستند، لباس محلی افغانستان را به تن کرده و در حال درست کردن غذای محلی هستند.
گروهی از آن ها با ظرافت گلوله های گوشت را در میان خمیر دست سازشان می پیچند و در آخر داخل ظرف داغ از روغن تفت می دهند. اما کار به همین جا ختم نمی شود. این بخشی از مراحل پخت «منتو» است. خانم ها پس از تفت آن را در سینی بزرگ می چینند و رویش را با ادویه، ذرت و لوبیا پر می کنند. با دیدن تصویر غذا دل هر تازه واردی به صدا می افتد.
این مکان به پیشنهاد شهرداری در اختیار مسئولان انجمن حمایت از حقوق کودکان و خانه کودک شوش قرار گرفت تا آن ها با برگزاری این جشنواره سنت افغانستان را در میان مردم محلی خودشان، اهالی منطقه و افرادی که از دور و نزدیک برای تماشا به این عمارت آمده اند، احیا کنند.
در میان جمع، «حدیث قنبرنژاد»، مربی هنر خانه کودک شوش و مسئول بخش روابط عمومی خانه کودک شوش را می بینم. لباس زیبای آبی رنگ زنان افغان تبار را به تن کرده و با مادران کودکان افغانستانی حسابی گرم گرفته است.
حدیث درباره شرکت کنندگان در این همایش گفت: 40 بچه بالای 12 سال در این مراسم حضور دارند. این در حالی است که لباس های اصیل افغانستانی در این مراسم را نیز از مادران و دوستان افغان تبار تهیه کردیم. آن ها لطف کردند و این لباس ها را برای ما آوردند تا حس و حال مراسم بیشتر به فرهنگ بومی آن ها نزدیک شود.
به گفته حدیث آن ها از 7 ماه پیش برنامه این مراسم را چیده و در تلاش برای اجرای آن بودند. «اول قرار بود هر کسی غذایی درست کرده و بیاورد اما بعد قرار بر این شد که بچه ها همراه با مربی و موادی که در اختیارشان قرار می دهیم، غذاهای محلی را درست کرده و در آخر میان تماشاچیان سرو کنند. به همین دلیل بچه ها در 5 گروه 10 نفره همراه با دو سه مربی کار طبخ غذاهای محلی و کارگروهی شان را شروع کردند».
به گفته حدیث، برای شروع این مراسم بچه ها و خانواده هایشان بسیار مشتاق بودند و دوست داشتند بازدیدکنندگان زیاد به تماشای فرهنگ و سنت آن ها بیایند. «آن ها دوست داشتند با کمال احترام به استقبال میهمانان خود بروند و بهتر است ما هم به آن ها احترام بگذاریم».
کم کم وقت سرو ناهار شده است. همه پشت میزها به خط شده اند. بیشتر از افغانستانی ها، ایرانی های شرکت کننده در مراسم برای تست غذاهای محلی افغانستان لحظه شماری می کنند. آن ها که موفق به تست شده اند، درباره خاصیت غذاها و طعم هایشان صحبت می کنند و موسیقی زنده افغانستان فضا را پر کرده است. خانواده ها و بچه های شرکت کننده در این مراسم امیدوار هستند که باز هم اینگونه مراسم برگزار شود تا مردم با جنبه های دیگری از زندگی، فرهنگ و سنت افغانستانی ها آشنا شوند.

منبع: ایرنا