از بمب اتمی فقرا و داستان غم بار آن چه می دانید

جلاد و مسئول اجرای نسل کشی کردها در سال پایانی جنگ تحمیلی کسی نبود جز «علی حسن المجید» که به «علی انفال» و «علی شیمیایی» لقب گرفت. او در مدت 100 روز، جان حدود 183 هزار کرد را که عمدتاً هم زنان و کودکان بی گناه بودند، در عملیاتی به نام «انفال» گرفت. مقدمه این جنایت ضد بشری به دست علی شیمیایی که پسر عموی صدام بود، با بمباران شیمیایی شهر حلبچه، کشور عراق در روز 25 اسفندماه سال 1366 آغاز شد. علی شیمیایی ابتدا توأم با بمباران متعارف شهرهای ایران از جمله شهر تهران، شهر حلبچه را هم مورد حمله قرار داد تا با شکسته شدن در و پنجره منازل این شهر، مردم دیگر نتوانند در برابر کاربرد سلاح نامتعارف شیمیایی از خود مقاومتی نشان دهند. بعد از بمباران شیمیایی شهر سردشت، ایران این حمله را به طور مستقیم به کوتاهی شورای امنیت در اقدام علیه حملات شیمیایی قبلی عراق نسبت داد و وزیر خارجه وقت ایران ادعا کرد که عراق بیانیه ضعیف شورا در 14 می 1987 را به منزله اختیار برای توسل مستمر به جنگ افزارهای شیمیایی تفسیر کرده است. خواب غفلت سازمان ملل متحد و جامعه جهانی با اتفاق سردشت و بمب اتمی فقرا آشوب نشد، تا اینکه یک سال بعد، صدام جسورتر شد و از همین روش جنایت علیه مردم کشور خود در حلبچه استفاده کرد که به مراتب ابعاد فاجعه و جنایت بسیار گسترده بود.

وقتی مردم حلبچه قربانی شدند

صدام معتقد بود که انقلابیون کرد با جمهوری اسلامی ایران و پاسداران همکاری دارند، اما واقعیت این نبود. بلکه خصلت و اخلاق رژیم بعث عراق به گونه ای مبنای دیکتاتوری و فاشیستی داشت و همین باعث شد که از سلاح های شیمیایی برای نابودی و نسل کشی کردها استفاده کند. از همین رو مردم بی گناه عراق و مبارزین و انقلابیون کرد را با عوامل شیمیایی بمباران کرد. در پی این جنایت جنگی و بمب اتمی فقرا که در اواخر جنگ تحمیلی عراق علیه ایران انجام شد، مردم کرد عراق به ایران آمدند. بر اثر بمباران شیمیایی حلبچه نزدیک 5000 نفر زن و مرد و کودک به شهادت رسیدند و 12 هزار نفر هم زخمی شدند. به دنبال این جنایت، کل شهر حلبچه تخلیه شد.

«بمب اتمی فقرا» چیست؟

ابعاد این فاجعه آنچنان وسیع است که از آن به عنوان فاجعه انسانی و حادثه های مانند بمباران شیمیایی هیروشیما و ناکازاکی در جریان جنگ جهانی دوم نام برده شده است. جنگ افزارهایی حاوی گاز «خردل»، «تابون» و «سارین» که سلاح شیمیایی هستند، به بمب اتمی فقرا معروف شده اند. سلاح هایی که قدرت آسیب رسانی و تأثیرگذاری وسیعی دارند و نتایج حاصل از استفاده آن حتی قابل مقایسه با بمب اتمی است. این گازها به وفور در طول جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از سوی رژیم بعثی صدام علیه رزمندگان ایرانی و حتی در پایان جنگ علیه شهروندان کرد عراقی و نسل کشی کردها به کار گرفته شد.

چگونگی دست یابی عراق به «بمب اتمی فقرا»

رسانه های غربی در رابطه با چگونگی دستیابی حکومت بعث عراق به مواد اولیه و تجهیزات ساخت تسلیحات کشتارجمعی به ویژه «بمب اتمی فقرا» و نسل کشی کردها در حلبچه در گزارش های خود نوشته که به چند نمونه آن اشاره خواهیم کرد.

1- به گزارش خبرگزاری فرانسه، یک شرکت هلندی تولید فرآورده های شیمیایی به نام «مل شیمی» به دلیل صدور غیرقانونی فرآورده های شیمیایی به عراق، در دادگاه شهر روتردام به پرداخت 100 هزار فلورن جریمه محکوم شد. فرآورده های شیمیایی این شرکت در تولید گازهای عصبی و سمی مورد استفاده قرار می گیرد. شرکت مل شیمی برای توجیه اقدام خود در حلبچه اعلام کرد که وزارت صنایع عراق با ارسال نامه ای به این شرکت اظهار کرده بود که این فرآورده ها برای ساخت حشره کش به کار گرفته خواهند شد.

2- تلویزیون هلند گزارش داد که شرکت بلژیکی «فیلیپس پترولیوم» در سال 1983 حدود 500 تن گاز «تی. او. دی» گلیکول (تی. دی. جی.) که اساس ترکیب گاز خردل است به عراق فروخته و این کشور نیز برخلاف قوانین بین المللی از آن در جنگ با ایران استفاده کرده است. تلویزیون هلند افزود: «شرکت هلندی حمل و نقل در سال 1984(1363) که مجروحین شیمیایی ایران را برای معالجه به اروپا و از جمله کشور هلند انتقال داده بود، متوجه شد که عراق از گازهای «تی. دی. جی» برای ساخت گاز خردل استفاده کرده و آن را علیه سربازان ایرانی در جنگ و در حلبچه به کار برده است.

3- شبکه تلویزیونی ان. بی. سی. آمریکا در مورد خریدهای عراق از شرکت های آمریکایی برای ساختن بمب های شیمیایی گفت : «بدنبال فقدان هرگونه اعتراض عمومی، صدام حسین به توسعه مجتمع جنگ افزارهای شیمیایی مخفی خود که توسط شرکت های آلمان غربی در خارج از شهر بغداد طراحی شده، ادامه می دهد. صدام حسین از یک شرکت آمریکایی به نام «ال کولاک «در بالتیمور، بیش از 500 تن ماده شیمیایی بنام «فیودی گلیکول «خریداری کرد و این خرید علی رغم ممنوعیت فروش آن به عراق صورت گرفت. این شرکت تنها دو سال بعد گرفتار شد. «فیودی گلیکول» هنگامی که با محلول نمک مخلوط شود به گاز خردل تبدل می شود.

4- مجله آلمانی «اشترن» در گزارشی از صنایع بمب شیمیایی عراق، با اشاره به اینکه عراق از سال 1983 از این بمب ها علیه نیروهای ایرانی استفاده می کند، نوشت: «وسعت منطقه کارخانه سموم جنگی عراق در نزدیکی شهر سامره، 25 کیلومتر مربع می باشد که در آن دو ردیف سیم خاردار بلند نصب شده و به وسیله موشک های زمین به هوا از آن حفاظت می شود.» اشترن افزود: «پس از آنکه اسرائیل در سال 1981 مراکز اتمی را بمباران کرد و امیدهای عراق را برای استفاده از بمب های اتمی بر باد داد، عراق کارخانه سموم دفع آفات نباتی در سامره را تبدیل به کارخانه ساخت مواد سمی بمب های شیمیایی کرد و دست به ساخت «بمب اتمی فقرا» یعنی گاز خردل، تابون و سارین برای حلبچه زد.

منبع: ایسنا