چرا گردشگران خارجی از آمدن به ابیانه پشیمان می شوند؟
ایلنا/ بدنبال آخرین خبرهای واصله، این پرسش مطرح می گردد که چرا گردشگران خارجی از آمدن به ابیانه پشیمان می شوند؟
مسئولان شورای روستای تاریخی ابیانه از سال 1392 در حالی برای ورود خودروی گردشگران به داخل روستا 5 تا 15 هزار تومان عوارض تعیین کردند که در حال حاضر این مبلغ در سال جاری دیگر به صورت هر خودرو محاسبه نمی شود و برای هر گردشگر خارجی 150 هزار تومان عوارض ورود به ابیانه تعیین شده است.
مسئولان شورای روستای تاریخی ابیانه وقتی عوارض ورود به ابیانه را در سال 1392 تصویب کردند که رئیس شورای این روستا در مصاحبه با رسانه ها علت این اقدام را اختصاص ندادن اعتبار عنوان کردند. او گفته بود: اگر میراث فرهنگی را قانع کنید که به ما پول بدهد ما هم از گردشگران عوارض نمی گیریم منتها موضوع این است که میراث فرهنگی هیچ وقت پول ندارد!
حالا با گذشت ده سال از این ماجرا، صدای سرمایه گذاران و هتلداران ابیانه از عوارض ورود به ابیانه درآمده است. شاهپوری، مدیر یکی از هتل های ابیانه با انتقاد به افزایش عوارض ورود به ابیانه گفت: در حال حاضر، عوارض ورود به ابیانه برای گردشگر خارجی 150 هزار تومان تعیین شده است، عوارضی که سبب شده گردشگری ابیانه کاملا تعطیل شود.
او گفت: درست است که ریال ایران برای گردشگران خارجی مبلغی محسوب نمی شود اما گردشگری که به ایران می آید عوارض ورود به این کشور را در فرودگاه پرداخت کرده است و دلیلی ندارد وارد هر شهری که می شود ورودی پرداخت کند.
شاهپوری معتقد است: از سال 92 ورودی برای ابیانه در نظر گرفته شد که در مرحله اول 500 تومان بود بعد کم کم افزایش پیدا کرد و امسال برای هر گردشگر به 150 هزار تومان رسید موضوعی که باعث شده تورهای گردشگری از آمدن به ابیانه صرفنظر کنند. زمانی هم که اعتراض می کنیم، می گویند که قانون مجلس است که برای توسعه زیرساخت های روستاهای هدف گردشگری و جهانی در نظر گرفته شده است.
این هتلدار که معتقد است با نبود گردشگر داخلی و خارجی هتلی که در ابیانه در زمینی با وسعت 5 هزارمتر ساخته است به ورشکستگی رسیده، ادامه داد: در ابیانه دو هتل بیشتر وجود ندارد که هر دو هتل در نبود گردشگر به تعطیلی رسیده اند و عذر پرسنل را خواسته ایم، چرا که گردشگر داخلی توان آمدن به هتل را ندارد و بیشتر در خانه های غیرمجاز روستای با یک سوم مبلغ هتل اقامت می گیرد و گردشگران خارجی که به صورت محدود وجود دارند نیز ترجیح می دهند به کاشان بروند و هر خودرویی که ورودیه آن به 3 و 4 میلیون تومان می رسد از آمدن به ابیانه صرف نظر کنند.
این هتلدار گفت: عوارض ورود به ابیانه یا باید کمتر بوده و یا اینکه به صورت خودرویی دریافت شود. این عوارض درحالی از گردشگران خارجی اخذ می شود که ابیانه که قرار است در فهرست 8 روستای جهانی قرار گیرد و با این وجود از داشتن یک بروشور انگلیسی - فارسی، تابلوی راهنما، سرویس بهداشتی عمومی قابل استفاده و حتی موزه محروم است.
وی افزود: وقتی با آژانس های گردشگری تماس می گیریم که چرا به ابیانه گردشگر نمی فرستید، می گویند، چرا باید گردشگر خارجی نفری 150 هزار تومان عوارض ورود به ابیانه پرداخت کند در حالی که در سرویس بهداشتی ابیانه و موزه آن به دلیل نداشتن نیرو همیشه بسته است و اجازه استفاده از سرویس بهداشتی به گردشگر داده نمی شود.
او می گوید: هر زمان که به ابیانه سفر کنید امکان ندارد در موزه را باز ببینید این درحالی است که ده سال است که اجازه استفاده از پارکینگ داده نمی شود و می گویند پارکینگ نداریم. خیلی طبیعی است که گردشگرخارجی و تورهای گردشگری از آمدن به ابیانه روی برگردانند. بارها تورها اعلام کرده اند ما حاضریم برویم کاشان اما چند میلیون پول عوارض به ابیانه ندهیم، زیرا حتی یک سرویس بهداشتی ندارد.
او ادامه داد: متاسفانه وقتی خواستند پرونده روستای تاریخی ابیانه را برای ثبت جهانی روستاهای گردشگری آماده کنند برای تهیه مستند خود به ابیانه آمدند و گفتند که مغازه ها را باز کنید و از وضعیت ابیانه تمجید کنید وقتی کارشان تمام شد ابیانه را با تمامی مشکلات موجود تنها گذاشتند و رفتند. با شرایط موجود طبیعی است که هیچ سرمایه گذاری دیگر در این روستاها سرمایه گذاری نکند، چرا که هم اکنون هتل با تمام امکانات و خدمات در ابیانه ای وجود دارد که نه تنها یک گردشگر ندارد بلکه فاقد زیرساخت های اساسی است.