آشنایی با داستان های شگفت انگیز پیدایش خوراکی ها

غذا و خوراکی ها از جمله اصلی ترین دغدغه ها و نیازهای انسان از همان آغاز زندگی بر روی کره زمین بوده و همچنان نیز به عنوان یکی از مهمترین احتیاجات زندگی انسانی تلقی می شود و همه ما خواسته و ناخواسته در حال رفع این نیاز برجسته هستیم. امروزه غذاها از تنوع و مزه های مختلفی برخوردار بوده و تقریبا هر کسی برای پخت یک غذا از یک دستور پخت آشپزی تبعیت می کند و با ادغام نمودن هنر غذایی خود در طول فرآیند تولید غذا، سبب ایجاد تغییراتی در طعم و ظاهر غذاها می شود. قطعا تاکنون تنها بخش کوچکی از انسان های روی کره زمین به این فکر کرده اند که مثلا چیپس و یا همان بستنی ساده ای که در روزهای گرم سال سبب خنکی و حال خوب ما خواهد شد، از کجا آمده یا تاریخچه خوشمزه ترین خوراکی های دنیا چیست؟! به همین خاطر مجله گردشگری همگردی قصد دارد تا در این مطلب کمی در خصوص پیدایش محبوب ترین خوراکی های دنیا برایتان صحبت کند و شما را با داستان اختراع این غذاهای فوق العاده دوست داشتنی که از طرفداران بیشماری نیز برخوردار بوده، آشنا نماید.

داستان اختراع تصادفی ساندویچ

ساندویچ از جمله محبوب ترین خوراکی های دنیا بوده که قطع به یقین همه ما تاکنون با انواع و اقسام آن مواجه شده و توانسته ایم در طول عمرمان بارها از این نوع غذاهای حاضری که همراه با نان نیز سرو می شوند، استفاده کنیم. پیدایش و اختراع ساندویچ آنطور که می گویند مربوط به دهه 1700 میلادی است و به گواهی تاریخچه خوشمزه ترین غذاهای دنیا بایستی جان مونتاگو (John Montagu) را به عنوان مخترع این نوع از غذاهای فوق العاده خوشمزه و فوری تلقی نماییم. بد نیست بدانید آقای مونتاگو از جمله نجیب زادگان انگلستان بود که داستان نامگذاری خاندانش به اسم ساندویچ نیز بسیار جالب و شنیدنی است. اما با این حال در همه جای دنیا جان مونتاگو، معروف به مخترع دوست داشتنی ساندویچ هست. داستان های زیادی در خصوص اختراع ساندویچ با توجه به عمر بیش از 300 ساله آن بوجود آمده که البته بخش زیادی از آنان تنها حاصل از قوه تخیل و فانتزی نویسندگان مطرح و خوش ذوق جهانی بوده و اصلا پایه و اساس منطقی حتی در حیطه تاریخی نیز ندارد! با اینکه با کمی جستجو می توان به ماجراهای زیادی که منجر به پیدایش ساندویچ از سوی جان مونتاگو شده، رسید اما باید گفت تنها 2 داستانی که در ادامه این بخش به شرح آن ها خواهیم پرداخت از اعتبار و صحت بیشتری نسبت به سایر افسانه ها و روایت های دیگر برخوردارند. داستان اول مربوط به تلاش شبانه روزی جان مونتاگو برای رسیدن به غذایی خوشمزه و سیر کننده با قابلیت سرو آسان بوده که اگر این داستان حقیقت داشته باشد، دیگر نباید اختراع غذایی به اسم ساندویچ را تصادفی قلمداد نماییم! داستان دوم مربوط به زندگی شخصی چهارمین نجیب زاده خاندان ساندویچ یعنی جان مونتاگو بوده که فردی کاملا قمار باز هست و به حدی در این کار استمرار و علاقه از خود نشان داده بوده که حتی حاضر به کنار گذاشتن و ترک میز بازی تنها برای لحظاتی که بخواهد غذایی نوش جان کند و انرژی خود رو بیش از پیش کند نیز نبود. به همین خاطر او از ندیمه ها و خدمتکاران خود می خواهد که غذایش را بر سر میز بازی بیاورند تا او بتواند هم از غذا استفاده کند و هم از قمار خود باز نماند. غذاهایی که برای مونتاگو آورده می شدند، برای خوردن نیاز به استفاده از دو دست داشتند که این امر برای جان مونتاگو غیر ممکن تلقی می شد، زیرا یکی از دستان او دارای ورق های بازی بود و با یک دست دیگر نیز نمی توانست غذای آورده شده را میل کند! به همین خاطر این نجیب زاده مشهور که البته همه ما امروزه باید نبوغ و اندیشه فکری وی را تحسین و از کار او قدردانی کنیم که یکی از خوشمزه ترین خوراکی های دنیا را برایمان به یادگار گذاشته، به فکر ایجاد غذایی برای سرو در چنین لحظاتی که خیلی هم زمانبر نباشد، افتاد و دستور داد تا تمام مواد پخته غذایی را در بین دو نان گذاشته و آن را از هر دو طرف ببندند تا بتواند به راحتی و بدون اینکه دست هایش کثیف و بوی غذا را به خود بگیرند، از خوردن غذا در هنگامه بازی نهایت لذت را ببرد.

داستان اختراع تصادفی چیپس

در تاریخچه خوشمزه ترین خوراکی های دنیا به سراغ چیپس می رویم که داستانش کمی با چاشنی عصبانیت همراه است. اختراع چیپس از آن دسته اختراعاتی است که با اطمینان هرچه تمام تر می توان گفت کاملا اتفاقی و تصادفی رخ داد. داستان اختراع یکی از محبوب ترین غذاهای دنیا، مربوط به یک شب سرد زمستانی در سال 1853 میلادی بوده و در یکی از شهرهای آمریکا به نام ساراتوگا اسپرینگز (Saratoga Springs) رخ داده است. در چنین زمانی فردی به اسم کوریلیوس وندربیلت (Cornelius Vanderbilt) به رستورانی در شهر نامبرده شده تحت عنوان مونز لیک هاوس (Moons Lake House) مراجعه می کند و فارغ از نوع غذایی که سفارش می دهد، کمی سیب زمینی سرخ شده نیز طلب می کند تا بتواند در کنار غذای اصلی خود، مقداری سیب زمینی ترد و سرخ شده نیز سرو کند. به هر حال، غذا از سوی تیم آشپزی فعال در رستوران مونز لیک هاوس آماده و توسط خدمتکار رستوران نیز بر سر میز آقای وندربیلت آورده شد، از اینجاست که می گویم داستان اختراع تصادفی چیپس کمی با چاشنی عصبی همراه بوده است. وندربیلت از غذا راضی بود، اما از کیفیت سیب زمینی های سرخ شده موجود در کنار بشقاب غذایش اصلا رضایت ندارد! به همین خاطر خدمتکار را خبر کرده و نارضایتی خود را با او در میان می گذارد و از وی می خواهد که سیب زمینی را برگردانده و مجددا سرخشان کند. گارسون نیز همین کار را می کند و سیب زمینی را به آشپزخانه رستوران بازگردانده و از سرآشپز رستوران یعنی جورج کرام می خواهد تا سیب زمینی های طلایی شده را دوباره سرخ کند و او نیز بنابر قانون همیشه حق با مشتری است و به او و نظرش احترام باید گذاشت. سیب زمینی آماده شده برای برای دوم بر روی میز کوریلیوس وندربیلت قرار داده می شوند، اما باز هم او معتقد است سیب زمینی ها از تردی و سرخی لازم برخوردار نیستند و بایستی مجددا سرخ شوند. ظرف سیب زمینی ها دوباره به آشپزخانه برگردانده می شوند و این بار جورج کرام در نهایت عصبانیت و کاملا ناخواسته و تصادفی کاری می کند که در طول تاریخ تا به امروز ماندگار شده است! او سیب زمینی ها را بصورت ورقه هایی فوق العاده نازک در می آورد و آنان را همراه با مقدار زیادی نمک در ظرفی پر شده از روغن داغ ریخته و سرخ می کند و با پرخاش بسیار زیادی دستور می دهد تا گارسون سیب زمینی ها را برای مشتری شاکی ببرد. نتیجه پخت سیب زمینی های نازک وی شگفت انگیز شده و کوریلیوس وندربیلت با دیدن سیب زمینی ها به وجد آمده و عاشق این نوع از سیب زمینی های سرخ شده که یکی از محبوب ترین خوراکی های دنیا بوده، می شود.

داستان اختراع تصادفی پنیر توفو

همانطور که از نامش نیز متوجه شده اید، توفو نام یک پنیر فوق العاده مقوی و یکی از خوشمزه ترین خوراکی های دنیا است که اغلب در رژیم های ورزشی مورد استفاده قرار می گیرد و عمده طرفدارانش نیز ورزشکاران رشته های مختلف ورزشی هستند. این پنیر با فرآوری نمودن شیر خوشمزه سویا تهیه می شود و می تواند گزینه خوبی برای تمام کسانی باشد که قصد هیچگونه استفاده و مصرفی از فرآورده های پروتئینی و حیوانی را نداشته و ندارند. با توجه به قدمت پنیر توفو در اقصی نقاط دنیا تاکنون داستان اختراع آن به شکل های مختلفی بیان شده که از معتبرترین این داستان ها بایستی به اقدام کاملا اتفاقی یک آشپز چینی اشاره کرد که بطور تصادفی و بدون هیچگونه اختیاری مقداری از پودر سفید نیگری را داخل ظرف پری از شیر سویا ریخت و با گذشت زمان و دلمه بستن شیر، پنیر توفو اختراع یا بهتر بگوییم، کشف شد!

داستان اختراع تصادفی کوکی شکلاتی

کوکی های شکلاتی از جمله محبوب ترین خوراکی های دنیا بوده که از زمان ورودشان به صنعت غذایی ایران با استقبال بسیار مناسبی از سوی عموم مردم کشورمان در گروه های مختلف سنی مواجه شده اند. با اینکه مدت زمان بسیار زیادی از ورود کوکی شکلاتی به ایران نمی گذرد، اما این کلوچه های شکلاتی خوشمزه برای اولین بار در سال 1930 میلادی بطور کاملا تصادفی در خاک ایالات متحده آمریکا اختراع شدند و خیلی زود هم راه خود را به سایر کشورهای قاره آمریکا و اروپا پیدا کردند و مدتی هم است که بصورت ویژه به قاره آسیا و کشورهای موجود در آن نظیر کشورمان خودمان صادر می شوند. البته ناگفته نماند در حال حاضر تولید کنندگان داخلی ایران نیز قادر به پخت و عرضه مستقیم انواع و اقسام کوکی ها به بازار داخلی و حتی خارجی نیز شده اند! جدای از این بحث ها، داستان اختراع کوکی شکلاتی در تاریخچه خوشمزه ترین خوراکی های دنیا مربوط می شود به هنر یک سرآشپز زن آمریکایی به نام روث ویکفیلد (Ruth Wakefield) می شود که در کنار همسرش در میهمانخانه ای که توسط خود آنان اداره می شد، آشپزی می کرد. مسافرخانه ای که خانم ویکفیلد و شوهرش مسئول آن شده بودند، تول هاوس (Toll House Inn) نامیده می شود و آن ها با پخت انواع و اقسام غذاها و شیرینی های خانگی خود از میهمانانی که در مسافرخانه آن ها اقامت پیدا می کردند، پذیرایی می نمودند. روزی خانم ویکفیلد مشغول پختن کلوچه های شکلاتی مخصوص به خود بود که متوجه شد پودر کاکائو به اندازه کافی در آشپزخانه ندارند و تصمیم گرفت با توجه به زمان اندکی که دارد به جای رفتن به هایپر و خرید یک بسته شکلات کاکائویی از شکلات های دیگری که در میهمانخانه داشتند، برای این منظور استفاده کند. شاید باورش کمی برایتان سخت باشد، اما اعتماد به نفس عجیب این زن آمریکایی منجر به اختراع و پیدایش یکی از محبوب ترین خوراکی های دنیا به نام کوکی شکلاتی شد. سرآشپز ویکفیلد گمان می کرد که استفاده از هر نوع شکلاتی در فرآیند پخت کلوچه با توجه به حرارت موجود در فر سبب آب شدن شکلات ها و مخلوط شدن آنان با دیگر ترکیبات خواهد شد. اما داستان به شکل دیگری کلید خورد و شکلات ها نرم شدند اما با دیگر مواد موجود ترکیب نشده و بصورت نیمه جامد باقی ماندند و ظاهر جدیدی را برای کلوچه های وی ایجاد نمودند. جالب است بدانید کوکی های شکلاتی خانم روث ویکفیلد خیلی سریع مشهور شده و وارد دنیای خوشمزه خوراکی های آمریکایی شدند.

داستان اختراع تصادفی برگه ذرت یا کورن فلکس

برگه ذرت یا همان کورن فلکس نام یکی از خوشمزه ترین خوراکی های دنیا بوده که امروزه نه تنها در ایالات متحده بلکه در کل دنیا و حتی در داخل کشور عزیزمان ایران نیز از طرفداران خاصی برخوردار شده است. داستان اختراع برگه های ذرت مربوط به خلاقیت و تلاش دو برادر به اسم های جان و ویلیام کللوگ (John and William Kellog) بر می گردد که در راستای تولید خوراکی های سالم و گیاهی موفق به اختراع کورن فلکس شده اند. برادران کللوگ هر دو در خانه سلامت ایالت میشیگان تحت عنوان بتل کریک (Battle Creek Sanitarium) کار می کردند و در این مرکز همیشه در حال انجام تحقیقاتی مثبت بر روی تغذیه ای سالم بودند. آنان در یکی از روزهای کاری خود به دنبال یک جایگزین مناسب برای نان می گشتند و به همین خاطر تصمیم گرفتند تا مقداری گندم را جوشانده و تحقیقات کاملی را بر روی آن انجام دهند. جوشاندن گندم ها آغاز شد، اما زمان از دست برادران کللوگ خارج شد و گندم زمان زیادی را بر روی اجاق و در داخل ظرفی پر از آب ماند. جان و ویلیام می خواستند گندم های زیادی پخته شده را رول کنند اما از جایی که گندم ها تکه تکه شده بوند، این کار نیز امکان پذیر نبود! دو برادر که از روحیه بالا و اطمینان خاطر فراوانی برخوردار بودند، ترجیح دادند پخت گندم ها را ادامه دهند تا به چیزی تحت عنوان برگه گندم رسیدند. آن ها غذای عجیب و غریب خود را برای عده ای از کارکنان مرکز بتل کریک سرو کردند و در نهایت تعجب با استقبال و تحسین آنان و همچنین به وجد آمدنشان رو به رو شدند. رضایت از غذای اختراع شده که یکی از محبوب ترین خوراکی های دنیا بود، سبب گشت تا برادران کللوگ با اعتماد به نفس بیشتری به تحقیقات خود ادامه دهند و با انجام همان فرآیند تهیه برگه گندم بر روی ذرت، موفق به اختراع کورن فلکس شدند.

داستان اختراع تصادفی بستنی قیفی

در تاریخچه خوشمزه ترین خوراکی های دنیا چنین آمده که اختراع بستنی قیفی مربوط به سال 1904 میلادی هست. بستنی قیفی حاصل برطرف شدن دغدغه یک بستنی فروش در یک روز گرم تابستانی است. آرنولد فورناچو (Arnold Fornachou) نام مخترع و ابدا کننده کاملا تصادفی بستنی های قیفی بوده که امروزه در انواع و اقسام مزه ها و طرح های مختلف در بازار موجود هستند. آقای فورناچو در یکی از روزهای کاری خود که از قضا با مشتریان بسیاری نیز مواجه بوده، ناگهان متوجه می شود که ظرف های پلاستیکی که در آن ها بستنی ها را ریخته و تحویل مشتری می دهد، در حال تمام شدن هستند. او که نگران رنجش مشتریان و از دست دادن اعتبار شغلی خود بود، فورا مشکل خود را با دوست شیرینی پزش که در همسایگی وی قرار داشت، مطرح کرد. شیرینی پز نیز پیشنهاد استفاده از وافل را به او داد و از آرنولد فورناچو خواست که بستنی هایش را در داخل این نان های شیرین ریخته و همچون یک قیف آن ها را بپیچاند و به مشتریانش عرضه کند. حاصل این فکر ترکیبی اعجاب انگیز بود! فروش آرنولد فورناچو به نهایت خود رسید و همه مشتریانش نیز با دیدن این خلاقیت حسابی به وجد آمدند.

داستان اختراع تصادفی اسلرپی

اسلرپی در حقیقت همان یخ در بهشت ما ایرانی ها است، منتهی با این تفاوت که از مقدار گاز نیز برخوردار بوده و در واقع نوعی یخ در بهشت گازدار هست. داستان اختراع چنین خوراکی خوشمزه ای که حتما می دانید چقدر می تواند آستانه تحمل ما انسان ها را در روزهای گرم تابستان بالا ببرد، کاملا شنیدنی و جذاب است. پیدایش اسلرپی را بایستی به پای شخصی به نام عمر ندلیک (Omar Knedlik) نوشت، چرا که او باعث شد تا مردم دنیا با نوشیدنی های گازدار و نیمه یخ زده ای به نام اسلپری آشنا شوند. آقای ندلیک از جمله رستوران داران به نام در اواسط دهه 50 میلادی بود. رستوران های زنجیره ای دایری کویین (Dairy Queen Franchise) همگی تحت مالکیت او قرار داشتند و انصافا سودآوری کم نظیری نیز برای عمر ندلیک در تمام طول سال به ارمغان می آورند. در آن سال ها تازه ماشین های خوراکی وارد دنیای رستوران داران شده بودند و با سرد نگه داشتن مواد غذایی و همچنین نوشیدنی ها، سبب رفاه حال بیشتر خدمتکاران و همچنین مشتریان می شدند. روزی یکی از همین ماشین های اتومات عمر وندیک دچار مشکل شده و او نیز مجبور شد تا برای برطرف شدن مشکل ماشین خود، تمام نوشیدنی های گازدارش را در داخل فریزر قرار دهد. زمان رفت و عمر نیز از ماندن نوشیدنی ها در داخل فریزر غافل و همین کار باعث شد تا چیزی به اسم اسلرپی وارد صنعت نوشیدنی های گازدار شود. وقتی همر وندیک به سراغ نوشیدنی هایش در داخل فریز رفت، با نوشیدنی های گازداری مواجه شد که بعدها مورد استقابل و توجه عموم مشتریان نیز قرار گرفتند.

داستان اختراع تصادفی پاپ سیکل یا همان بستنی یخی

بستنی ها از انواع و اقسام مدل ها و مزه ها برخوردار هستند و بستنی یخی نیز یکی دیگر از مدل های آنان بحساب می آید. بازار فروش بستنی های یخی معمولا با فرا رسیدن فصل گرم سال از تب و تاب خاصی برخوردار بوده که البته با توجه به طعم های میوه ای و سردی موجود در این نوع از بستنی ها نیز رونق بازار فروش آن ها خیلی هم تعجب برانگیز نمی تواند باشد! تاکنون همه ما حداقل برای یک بار هم که شده از بستنی یخی استفاده کرده ایم، اما شاید حتی 1٪ از طرفداران این نوع از بستنی های یخی نیز تا کنون به این فکر نکرده باشند که داستان اختراع این مورد که یکی از محبوب ترین خوراکی های دنیا هست، چیست؟! چه باور بکنید و چه نکنید؛ یک پسربچه 11 ساله مخترع بستنی یخی است که امروزه در رنگ ها و مزه های مختلف در گوشه و کنار جهان عرضه می شوند. فرانک اپرسون (Frank Epperson) نام این پسربچه مخترع بوده که به شکل کاملا اتفاقی توانست بستنی را تولید کند که از آن موقع یعنی از سال 1905 میلادی تاکنون نه تنها از شمار طرفدارانش کم نشده، بلکه روز به روز به تعداد آن ها نیز افزوده شده است. فرانک در یک روز سرد زمستانی و در حالیکه مشغول تهیه کردن یک آبمیوه گازدار به نام سودا برای خود بود، بنا به هر دلیلی حواس او از نوشیدنی مورد علاقه اش پرت شده و لیوان دارای محتویات وی بر روی ایوان باقی می ماند. دمای پایین هوا در ایوان خانه آن ها سبب گشت تا نوشیدنی داخل لیوان همراه با چوبی که برای هم زدن محلول درونی آن استفاده می شد، یخ بزند و سبب حیرت فرانک اپرسن شود. صبح روز بعد فرانک برگشت اما برخلاف تصورش، دیگر از نوشیدنی مایعش خبری نبود و یخ زده بود. وقتی اپرسون چوب داخل لیوان را به بیرون کشید، تمام محتویات درونی لیوان همزمان با آن خارج شدند و فرانک نیز چاره ای جز لیس زدن چنین خوراکی عجیبی که همچون یک بستنی شده بود، نداشت. اینگونه شد که بستنی یخی توسط یک پسربچه یازده ساله اختراع شد. فرانک اپرسون از این طریق و با فروش بستنی های یخی خود به دوستان و آشنایان توانست به درآمد مناسبی دست پیدا کند و نام اپسیکل (Epsicle) را نیز به عنوان برند تولیدی خود انتخاب کند. البته او بعدها در سال 1924 میلادی نام برند خود را تغییر داد و از نام پاپ سیکل بهره گرفت.

داستان اختراع تصادفی کوکاکولا

بدون هیچ شک و تردیدی یکی از محبوب ترین نوشیدنی هایی که سالیان سال است از طرفداران بسیاری برخوردار است و هنوز هم به عنوان سلطان نوشیدنی های گازدار در اقصی نقاط این هستی بی پایان معرفی و صادر می شود، کوکاکولا نام دارد. شهرت مافوق تصورش سبب گشته تا از مدت ها قبل داستان اختراع آن انتشار پیدا کند. فرق داستان پیدایش نوشیدنی گازدار کوکاکولا با دیگر بخش های تاریخچه خوشمزه ترین خوراکی های دنیا در یگانگی آن بدون هیچ حرف پس و پیشی هست. داستان اختراع کوکاکولا خیلی هم تصادفی نبوده است! همانطور که مطلع هستید کوکا ثمره تلاش یک جانباز جنگی به نام جان پمبرتون (John Pemberton) است که البته وی از داروسازان آمریکایی نیز محسوب می شود. آقای پمبرتون یک وابسته کاملا جدی در حد یک معتاد به مورفین بود که توانست با انجام آزمایشات فراوان به ترکیب شیمیایی یک نوع نوشیدنی در سال 1886 میلادی دست پیدا نماید که هم دارای درصد اندکی کوکائین باشد و هم از عصاره کافئین که ناشی از وجود دانه های کولا هست، برخوردار شود. البته لازم به ذکر است که این مورد از تاریخچه خوشمزه ترین خوراکی های دنیا تا سال 1905 اینچنین بود و در این سال، کوکائین از فرمول این نوشیدنی محبوب جهانی برای همیشه حذف شد! با تولید چنین نوشیدنی گازداری، پمبرتون توانست موفق به کسب یک سود اندک برای گذران زندگی خود شود و در نهایت پیش از مرگش، اختراع جادویی نوشیدنی کوکاکولا را به یک تاجر سرشناس آمریکایی به اسم آساجی کندلر (Asa.G. Candler) بفروشد. این تاجر آمریکایی نیز به شکل کاملا جدی به تولید نوشیدنی گازدار کوکاکولا پرداخت و توانست با ریختن مقدار مناسبی از آن در شیشه های کوچک، ظاهری خاص را برای آن ایجاد کند و به یک سود سرسام آوری نیز از بابت فروش کوکا دست پیدا نماید.