فیلم مستند پردیس های خیال در قالب برنامه فیلمواره چشم هفتم در میراث به نمایش درآمد

ایسنا/ براساس خبرهای بدست آمده، فیلم مستند پردیس های خیال در قالب برنامه فیلمواره چشم هفتم در میراث به نمایش درآمد.

فیلم مستند «پردیس های خیال» به کارگردانی هادی آفریده در قالب برنامه «فیلمواره چشم هفتم در میراث» که با همکاری موزه سینما و ایکوم (شورای بین المللی موزه ها) هر ماه برگزار می شود، به نمایش درآمد و پس از آن هادی آفریده به ارائه توضیحاتی در خصوص این فیلم پرداخت و با مخاطبان موزه سینما به گفت و گو نشست.

هادی آفریده در پاسخ به پرسش مرجان حاجی رحیمی، کارشناس میراث فرهنگی درباره روند ساخت مستند «پردیس های خیال» گفت: طرح اولیه این فیلم در سال 1394 نوشته شد و فیلمبرداری آن نیز از تابستان 1395 آغاز شد. آن زمان دوران جالبی برای من بود، زیرا روزی که از تهران به همراه گروه فیلمبرداری خارج شدم به صورت پیوسته تا دو ماه در بیابان بودیم، زیرا فکر می کردیم این تداوم زمانی می تواند به ما کمک کند و مفهوم باغ ایرانی را به ما نزدیک کند.

وی ادامه داد: زمانی که در کویر هستید و وارد این باغ ها می شوید، می توانید این باغ ها را درک کنید.

آفریده با بیان اینکه پیش از این فیلم اثری درباره تخریب باغ های دویست ساله تهران ساخته بود، افزود: عبدالله انوار پژوهش های بسیار خوبی درباره باغ های تهران انجام داده بود. در هنگام پژوهش در زمینه باغ ایرانی اطلاعات زیادی بدست آوردم و از جایی احساس کردم مقدار داده ها بسیار زیاد شده است و در نتیجه به ایده این پروژه رسیدم.

این مستندساز افزود: یک سال بعد از ساخت «پردیس های خیال» قنات ایرانی در یونسکو ثبت جهانی شد و از دل این پروژه، فیلم مربوط به قنات ایرانی شکل گرفت. آن فیلم یک مجموعه پنج قسمتی شد که به زبان عامیانه مجموعه قنات ایرانی را توضیح می داد و یک مستند کوتاه مستقل به نام «کاریز قصه آب» که چکیده 250 دقیقه مستند بلند بود، از آن استخراج شد.

آفریده با بیان اینکه ناصر مشهدی زاده مدتی مسئول پرونده ثبت جهانی باغ های ایرانی در یونسکو بود، افزود: به همین دلیل اطلاعات زیادی در این خصوص داشت و دو باغ ایرانی ساخت که یکی در بافق و دیگری در جنوب کشور واقع شده است. در یزد نیز افرادی در بخش خصوصی این کار را انجام داده اند، اما همچنان گستردگی تخریب در حوزه میراث فرهنگی وسعت زیادی دارد.

کارگردان مستند «زیر درختان کاج» خاطرنشان کرد: سال 1390 فیلم «چنارستان» را درباره خیابان ولیعصر در طول یک قرن ساختم که 6000 چنار در آن وجود داشت اما اکنون تعداد درختان بسیار کمتر شده است. البته در دوره ای که آقای حناچی شهردار تهران بودند، تعدادی درخت کاشته شد. دو سال قبل نیز پیش از چهارراه پارک وی 40 درخت چنار بالای صد سال قطع شد و کسی هم پیگیر این مسئله نبود. در بخش های دیگری از این خیابان نیز این اتفاق رخ داده است.

آفریده ادامه داد: پنج سال پیش که در حال کار بر روی مجموعه «قنات ایرانی» بودم متوجه شدم در مناطقی مانند یزد و کرمان اگر شبکه پیچیده قنات ها از دست بروند، مهاجرت های گسترده ای خواهیم داشت. در یک پژوهش که بر روی خاک انجام شده بود مشخص شد پس از تهران و دشت قزوین، استان مازندران بیشترین فرونشست زمین را پیدا کرده است.

این مستندساز درباره دلیل نپرداختن به باغ های سایر نقاط کشور در فیلم «پردیس های خیال» گفت: دلیل غیبت سایر باغ های شاخص این بود که تمرکز ما بیشتر بر باغ های مناطق کویری کشور بود. در مازندران، گیلان و آذربایجان باغ های زیبایی وجود دارد. هدفم این بود که پروژه باغ های ایرانی و قنات ها با وجود همه سختی ها حتما در تلویزیون ساخته شود، زیرا هنوز تنها راهی که می شود مستند را به مردم عرضه کرد تلویزیون است و سینما تک ها و برنامه های اینچنینی تنها مخاطبان ویژه دارند.

وی درباره موزه سینما و عمارت باغ فردوس نیز گفت: این عمارت یک باغ ایرانی بوده و در دوران پهلوی مدرسه شاپور تجریش در اینجا بنیان گذاشته شد و در اواخر دوران پهلوی دوم نیز کتابخانه ای ساخته می شود و جلوی جوی آب را می گیرد که در سال 86 آن بنا تخریب می شود. بزرگترین بخش باغ محلی است که امروز فیلمخانه ملی در آنجا قرار دارد. خانه های اطراف باغ فردوس تا چند سال قبل سند نداشتند و بخشی از باغ فردوس به حساب می آمدند. در فیلم «باغ های گمشده» به صورت مفصل به عمارت باغ فردوس پرداخته ام.