حصیر بافی از دیرباز در گیلان رواج داشته است
ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده و گزارشات منتشر گشته، حصیر بافی از دیرباز در گیلان رواج داشته است.
29 مهر در تقویم کشور به عنوان روز صادرات نامگذاری شده و شاید در نگاه اول این عنوان ما را یاد کارخانه های عریض و طویل بیاندازد با تعداد زیاد نیروی انسانی که عرق ریزان در حال فعالیت هستند یا ادوات و ماشین آلاتی که در خط تولید بدون وقفه در حرکتند تا خروجی را در بسته بندی های یکسان و طبق برنامه تحویل دهند.
صادرات صنایع دستی و تولیداتی که زنان گیلانی در حین کار با زمزمه آوازهای محلی رشته های حصیر را در هم می بافند و گاه مردان نیز در تهیه و تولید این محصول پا به پای زنان حضور دارند تا علاوه بر منبعی برای کسب درآمد، فرصتی برای صدور فرهنگ اصیل گیلانی باشد که در تار و پود این تولیدات، قدمتی به درازای فرهنگ غنی این سرزمین کهن نهفته است.
نادر راستکردار اظهار کرد: از کودکی با چوب و حصیر آشنا بودم زیرا در منطقه ما مردان و زنان زیادی محصولات حصیری می بافتند.
وی افزود: بزرگتر که شدم و می خواستم برای خودم کسب درآمد کنم، چند قلم تولیدات چوبی و حصیری را با خودم بر می داشتم و "بازار مَجی" می کردم؛ در اصطلاح گیلانی به دوره گردی بازارمجی می گویند و از این شهر به آن شهر برای فروش تولیدات بومی می رفتم.
راستکردار با بیان اینکه کم کم به این نتیجه رسیدم با تنوع محصول و کیفیت می توانم فروش بیشتری داشته باشم، تصریح کرد: از 40 سال گذشته تا به امروز که در یک فروشگاه ثابت یک هکتاری برای بیش از 40 نفر توانستم اشتغال مستقیم ایجاد کنم، همواره کیفیت و تنوع محصول را مد نظر داشتم.
این فعال عرصه صنایع دستی با اشاره به اینکه بیش از هزار نفر در قالب مشاغل خانگی تولیدات خود را برای فروش به این مکان می آورند، افزود: از استانهای قزوین، یزد و گلستان نیز تولید کنندگان مشاغل خانگی کارهایشان را برای عرضه و فروش به این فروشگاه ارسال می کنند.
وی با بیان اینکه 300 فروشگاه در استان گیلان محصولات ما را برای فروش می خرند، گفت: حدودا 20 سال قبل برای اولین بار از طریق یکی از دوستانم که در یکی از کشورهای حوزه خلیج فارس بود تولیدات ما به خارج از کشور صادر شد و الان کشورهای حاشیه دریای عمان و خلیج فارس همچنین همسایه های شمال غربی کشورمان خریداران تولیدات فروشگاه ما هستند.
راستکردار با اشاره به اینکه صادرات غیرمستقیم هم داریم، تصریح کرد: کارگاه های لالجین همدان محصولات سفالی ما را خریده و از آنجا به خریداران خارجی ارائه می دهند.
این صادر کننده در پاسخ به این سوال که آیا اجناس چینی تهدید تولیدات صنایع دستی هستند یا خیر؟ تاکید کرد: کیفیت صنایع دستی مهمترین شناسنامه کار است و می تواند بازار و مشتری های خود را حفظ کند. ضمن اینکه بازار رقابتی موجب رشد کار می شود.
وی در ادامه افزود: در بازار انحصاری تلاشی برای راضی نگه داشتن مشتری همچنین توجه به نوآوری لحاظ نمی شود ولی بازار رقابتی انگیزه برای رشد و نوآوری همچنین بهبود تولیدات است. اگر می خواهیم موفق باشیم باید کیفیت کار همچنین قیمت و نیاز بازار را مورد توجه قرار دهیم.
راستکردار در پایان تصریح کرد: جوانان علاقمند از ورود به کار نترسند. ضمن اینکه انتظار نداشته باشند یک شبه ره صد ساله را طی کرده و به اهداف خود برسند.