روستائیان هراسان و مضطرب به دنبال راه نجات
طبق گفته عزیزالله اسدی، رئیس شورای روستای بگدانه، خیلی ها در میان خاطراتشان عکس های بسیاری از کوهمره سرخی و طبیعت زیبای آن دارند و هنوز در ذهن آن منطقه را زیبا، بکر و سرشار از آرامش به یاد می آورند. سرزمینی که حالا مردمانش آب برای خوردن ندارند! این خبر در بخش اخبار گردشگری و جدیدترین اخبار گردشگری درباره کمبود آب در روستای بگدانه می باشد.
به نقل از ایسنا، روستای بگدانه یکی از ده ها روستای کوهمره سرخی است که زمانی نه چندان دور، تفرجگاه طبیعتگردان بود و حالا خود در عطش آب حتی به قدر آشامیدن ساکنانش می سوزد. حال و روز بگدانه و بسیاری از روستاهای منطقه کوهمره سرخی این روزها خوب نیست. تن این کوهستان خوش آب و هوا حالا تب دارد و دیگر نه از انارهای آبدارش خبری هست و نه از برنجی که اگرچه به رنج اما با دل خوش به دست شهرنشینان سپرده می شد تا عطرش مستشان کند و طعمش برای همیشه در خاطرشان ثبت شود! بگدانه تنها 60 کیلومتر با شیراز فاصله دارد و با 230 خانوار که حدود 1200 نفر جمعیت ایرانی را شامل می شود در حسرت آب آشامیدنی روزهای دشواری را در دفتر خاطراتش می نگارد. این هموطنان چندسالی است که با بی آبی و شورآبی روزگار می گذرانند و حالا از کم توجهی مسئولان گلایه ها دارند. حالا و از پس آن همه رنج اداره آبفا از مردم خواسته تا برای هر سرویس آب تانکر 80 هزار تومان هزینه پرداخت کنند تا آب شربشان تامین شود. آبفا زمانی قصد کرد که از روستای بالادستی و با حفر چاه و لوله گذاری، آب شرب را به مردم بگدانه برساند اما تعلل و کم توجهی باعث شد که این پروژه ی نه چندان بزرگ بعد از حدود 2 سال 20 درصد پیشرفت داشته باشد. آبی که از طریق تلمبه برقی کنار رودخانه به شبکه آب داخل پمپ می شد از بیست روز قبل آرام آرام کم شد و حالا نیاز است که چاهی عمیق حفر و آبی برای آشامیدن مردم تامین کنند. در این روزهای گرم که گرمای هوا گاه به 40 درجه هم می رسد اهالی بگذانه با دبه و بطری و ظرف های بزرگ و کوچک آب خوردن خود را از دیگر روستاها تامین می کنند. یک اقدام جهادی لازم است تا روستاییان دل به ماندن بسپارند و سودای مهاجرت را از سر بیرون کنند. این خبر در بخش جدیدترین اخبار گردشگری می باشد.