تدوین معیارهای حفاظت از آثار معماری در کاوشهای باستان شناسی

خبرگزاری مهر/ براساس آخرین خبرهای واصله، تدوین معیارهای حفاظت از آثار معماری در کاوشهای باستان شناسی صورت پذیرفت.

علیرضا شاه محمدپور، عضو هیأت علمی پژوهشگاه و مجری طرح گفت: در طی بسیاری از حفاری های باستان شناسی آثار معماری هویدا می شوند که نیاز به حفاظت و مرمت دارند و یکی از روش های نگهداری از این آثار ساخت پوشش حفاظتی بر فراز آنهاست که انتخاب چنین روشی برای جلوگیری از فرسایش و تخریب آثار به مؤلفه های مختلفی بستگی دارد.

وی افزود: سیاست گذاری، تصمیم گیری، برآورد و تأمین هزینه ها، طراحی و اجرای سازه های الحاقی بر روی آثار تاریخی توسط گروه های تخصصی انجام می شود و ویژگی آثار مکشوفه از نظر کیفیت، سلامت، جزئیات، تزئینات، موقعیت قرارگیری، دوره تاریخی و مصالح در انتخاب ساخت پوشش حفاظتی مؤثر است.

شاه محمدپور با اشاره به اینکه طراحی سازه جدید تحت تأثیر وسعت محوطه یا بنا، شرایط اقلیمی، موقعیت قرارگیری، فرهنگ معماری و کاربری پس از اجرا بستگی دارد، تصریح کرد: اتمام یا تداوم فصول کاوش نیز در انتخاب نوع پوشش می تواند تأثیرگذار باشد و موضوع بسیار مهم در ساخت پوشش حفاظتی امکانات پشتیبانی آن است.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری افزود: میزان کارایی سازه از نظر محفوظ ماندن آثار و همینطور کیفیت آن به عنوان یک عنصر ساختمانی جدید، باید در دوره های زمانی مشخص پایش شود.

وی خاطرنشان کرد: در این پژوهش ضمن مروری بر طرح های اجرا شده در نقاط مختلف جهان، به نمونه هایی در داخل کشور اشاره شده است.

مجری طرح گفت: برآیند مطالعات انجام شده به همراه تجزیه و تحلیل آنها نهایتاً به تدوین معیارهایی برای حفاظت از آثار معماری که در حین کاوش های باستان شناسی کشف می شوند، منتج شد.