به جشنهای مهرگان و سپندارمذگان در جای خود احترام بگذاریم

ایرنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده و گزارشات منتشر شده، به جشنهای مهرگان و سپندارمذگان در جای خود احترام بگذاریم.

موبد پدرام سروش پور، عضو انجمن موبدان ایران در آیین گرامیداشت عشق و مهر ایرانی با حضور نمایندگان ادیان، اقوام و مذاهب ایرانی اظهار داشت: ما ایرانیان از دیرباز از نخستین ملتهای یکتاپرست جهان هستیم و این باعث افتخار است. اما به غیر از این بسیاری از باورها و اندیشه های کهن ایرانی از جمله باور داشتن به عشق و دوستی و صلح و آرامش به عنوان آرمان اصلی تمام پیامبران الهی امروزه همچنان سرمشق جهان و جهانیان است.

وی افزود: ما زرتشتیان نیایش های خود را با خشنودی و آرزوی شادی اهورامزدا آغاز می کنیم و اعتقاد داریم بزرگترین آرزویی که اهورامزدا برای بندگان خود دارد، شادی و آرامش است. این ویژگی کهن این فرهنگ است.

سروش پور گفت: ویژگی اهورامزدا این است که تمام مردم دنیا را دوست دارد و این باور را باید در وجود خودمان نهادینه کنیم. تمام انسانها با هر فکر و عقیده و ایده ای که دارند، فرزندان آن خدای واحد هستند و این فلسه و اصل عشقی می شود که ما به دنبال آن هستیم. فلسفه ای که خدا و انسان را عاشق و معشوق هم میداند.

وی افزود: باور نیاکان ما این بوده که اگر خرد و خردورزی در جهان حاکم باشد، زمینه عشق، صلح و دوستی در آن جامعه حاکم می شود و اگر جز این باشد، زمینه خشونت و جنگ و ستیز در آن شکل میگیرد.

سروش پور اظهار داشت: دومین اصل برقراری عشق، دوستی، صلح و آرامش در جوامع، برابری تمام انسانها و احترام گذاشتن به این برابری است و اگر تاریخ را بررسی کنیم، می بینیم که تمامی جنگها از این تبعیض و از آنجایی شکل گرفته که به نام دین باعث جدایی انسانها از هم شده اند. تمامی جنگها ناشی از باور نداشتن به برابری بوده است.

وی گفت: اگر به دنبال عشق و آرامش واقعی هستیم، باید این بن مایه ها را به درستی بشناسیم.

سروش پور همچنین تصریح کرد: در میان جشن هایی که به نام جشنهای عشق و دوستی در ایران می شناسیم، آنچه به سنت تبدیل شده، یکی جشن مهرگان و دیگری سپندارمذگان است. جشن مهرگان یکی از جشن های بزرگ ایرانیان در حد جشن نوروز بوده است.

وی افزود: دومین جشن سپندارمذگان است که نماد آن فروتنی و عشق است و چون نماد این عشق و مهمتر از آن زایندگی بوده، ایرانیان این روز را برای زنان و زمین پاس می داشتند. ایرادی نمی بینم به هر کدام از این دو در جای خود احترام بگذاریم و آنها را بزرگ بداریم.