آرامگاه بانو امین یکی از جاهای دیدنی استان اصفهان است

سیری در ایران/ براساس آخرین گزارشهای بدست رسیده، آرامگاه بانو امین یکی از جاهای دیدنی استان اصفهان است.

بانو نصرت الملوک دختر امین التجار اصفهانی در سال 1266 هجری شمسی در خانواده ای اصیل و مذهبی در شهر اصفهان بدنیا آمد. او سنین کودکی را برخلاف هم سن و سالان خود در تفکر و سکوت و دور از قیل و قال و بازی بچه ها گذراند. بانو امین از 4 سالگی به مکتب رفت و این آغاز یادگیری علوم دینی و قرآن برای وی بود. او عاشق کتاب خواندن و تفکر بوده و لحظات زیادی از عمرش را به مطالعه یا خواندن قرآن می گذراند، گویی در قرآن نشانی از بهشت را می یافت. پس از چند سال، این حجم از کار و تحصیل برای او کفایت نکرد و او در جریان جلسات یادگیری قرآن این نکته را دریافت که زنان در بین خود نیاز به یک مجتهد دارند تا مسائل مربوط به خود را به خوبی درک کرده، احکام را به راحتی استخراج و در اختیار آنها قرار دهند.

پس از مدتی و با کسب اجازه و موافقت پدر و در سن 11 سالگی آغاز به تحصیل علم به صورت جدی و هدفمند و با کمک معلمانی در منزل کرد. وی در سن 15 سالگی با پسر عموی خود میرزا پسر معین التجار اصفهانی ازدواج کرد اما از آنجایی که شوق به علم و ادامه تحصیل در وجود او شعله می کشید، حتی پس از ازدواج و هم زمان با به دوش کشیدن 2 وظیفه خطیر همسرداری و مادری، لحظه ای از یادگیری و علم آموزی فروگذار نکرد.

آقا میر سید علی نجف آبادی نخستین استاد او در این مرحله بود که تا آخر نیز همراه بانو ماند تا مگر دل دریایی وی را سیراب نماید. او حتی پس از فوت چند فرزند بر اثر بیماری های مختلف نیز ناامید و دست بردار نشد و همیشه به رحمت خداوند امیدوار بود. در نتیجه این مجاهدت ها و تلاش ها و این شب بیداری ها به کشفیات بسیاری دست یافت تا جایی که صدای مناجات برگ ها و درختان و پرندگان و حتی سنگریزه ها را نیز با گوش دل می شنید.

از میان چندین فرزندی که بدنیا آورد، تنها یکی از آنها برایش زنده ماند و شاید این هم عرصه آزمایش دیگری از جانب خداوند برای او بود تا با سختی و داغ های پی در پی بتواند راه کمال را سریع تر بپیماید. در سال 1314، بانو امین نخستین کتاب خود یعنی کتاب اربعین الهاشمیه که حفظ و ثبت چهل حدیث است و به زبان عربی نوشته شده را تألیف میکرد و این در حالی است که اجازه اجتهاد خود را از 3 تن از علمای نجف دریافت می کند. حضرت آیت الله محمد کاظم شیرازی، آقای حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم و حضرت آیت الله ابراهیم حسینی شیرازی اصطهبانی 3 تن از افرادی هستند که اجازه اجتهاد بانو امین را صادر کرده اند.

در سال 1316 پس از ارسال یک نسخه از کتاب خود برای نجف، آیت الله شیخ محمدرضا نجفی به بانو اجازه روایت می دهند. در این سالها که مصادف می شود با حکومت رضاخان و ترویج فساد و بی بند و باری توسط وی و کشیدن چادر از سر زنان، او به همین علت مشغول پرورش و تربیت دختران مؤمنه شد. زینب السادات همایونی یکی از این شاگردان است که به خوبی راه او را می پیماید و همراه و هم مسیر او در طی الباقی طریق می شود. بانو مجتهده امین کتاب های زیادی را در طول سالهای 1316 تا 1329 تألیف میکرد که از جمله آنها اخلاق و راه سعادت بشر سیر و سلوک در روش اولیاء، النفحات الرحمانیه فی الواردات القلبیه هست.

بانو در سال 1336 شروع به نگارش تفسیر 15 جلدی مخزن العرفان کرد که تا سال 1353 نیز به طول انجامید. وی با کمک برخی شاگردان در سال 1344 دبیرستان امین و پس از آن نیز در سال 1346 حوزه علیمه خواهران با نام مکتب فاطمه (س) را تأسیس کرد. پس از آن در سالهای مبارزات مردمی بر ضد رژیم شاه با وجودی که با تمام وجود آرزوی همراهی و همدمی با مردم را داشت ولی به دلیل پیری و ضعف نمی توانستند به صورت عملی در صحنه باشند اما آثار، شاگردان و کارهای پیشین بانو امین چون مدرسه و مکتب فاطمه (س) نقش مؤثری را در این حرکت مردمی ایفا کرد.

سرانجام در شب دوشنبه اول رمضان المبارک 1365 هجری شمسی در حالی که کوله بار نورانی 95 سال تجربه، تلاش، علم اندوزی و عبادت و زهد را بر دوش داشت، چون قطره ای به دریای عارفان و مجاهدان الهی پیوست. آرامگاه بانو مجتهده امین در تکیه خانوادگی در تخت فولاد اصفهان و در کنار قبر حاج میرزا آقا معین التجار اصفهانی است.