جزئیاتی از سکونتگاه متعلق به جامعه دامپرور نیمه یکجانشین در محوطه 29 چمشیر

ایلنا/ براساس آخرین خبرهای واصله، جزئیاتی از سکونتگاه متعلق به جامعه دامپرور نیمه یکجانشین در محوطه 29 چمشیر مطرح شد.

حسین سپیدنامه (سرپرست هیأت باستان شناسی) با اشاره به اینکه محوطه 29 در در فاصله 5/5 کیلومتری جنوب سد چمشیر و 1700 متری غرب دژ چم چرو به خط مستقیم قرار دارد، گفت: کاوش در محوطه 29 در محدوده حوضه آبگیر سد چمشیر با ایجاد دو ترانشه با ابعاد 11 در 11 متر و یک ترانشه 16 در 6 متر آغاز شد.

او افزود: دژ چم چرو یکی از دژهای مستحکم بوده، که جایگاه آن در شناخت حیات سیاسی اجتماعی منطقه کهگیلویه و جنبش مذهبی اسماعیلیان طی سده های آغازین و میانه اسلامی مغفول مانده است.

این باستان شناس اظهار کرد: بقایای استقرارگاه های پیرامونی این دژ از جمله محوطه 29 می تواند به درک ما از حیات اجتماعی و شکل گیری استقرارهای مرتبط با این دژ در جنوب غربی ایران و کوره ارجان کمک فراوانی کند.

سرپرست هیأت باستان شناسی گفت: بنابراین، کاوش محوطه 29 به منظور شناخت کیفیت استقراری، پلان و فضاها و بقایای معماری، شناخت کارکرد و پیشینه ساخت بناهای محوطه 29 با استناد به شواهد باستان شناختی با خواناسازی پلان کامل بنا و همچنین مستندنگاری یافته های غیرمنقول مانند معماری و یافته های منقول مانند سفال و هر گونه آثار دیگر انجام شد.

او خاطرنشان کرد: با توجه به کاوش ترانشه ها، بنای محوطه 29 شامل تعدادی فضا یا اتاق مسکونی حول یک حیاط مرکزی و دارای دیوارهایی با ارتفاع حدود 130 سانتیمتر در بیشترین قسمت بوده است.

سپیدنامه با بیان اینکه پیرامون بنای کاوش شده بناهای دیگری وجود دارد که تا حدودی پلانی مشابه با بنای کاوش شده دارند، تصریح کرد: با توجه به بقایای معماری، الگوی استقرارهای کوچ نشینی در منطقه مشخص شد بنای تاریخی کاوش شده در محوطه 29 یک سکونتگاه متعلق به جامعه دامپرور نیمه یکجانشین است که اواخر پاییز تا اوایل بهار را در این ناحیه برای چرای دامهای خویش سپری و احتمالا در فصول دیگر به ارتفاعات بالاتر کوچ می کردند.

سرپرست هیأت باستان شناسی افزود: با توجه به شواهد باستان شناختی احتمالا ناحیه دژ چم چرو در یک دوره ای با افزایش جمعیت روبرو بوده که شواهد این امر در مسدود شدن برخی ورودی ها و اضافه شدن فضاهای مسکونی جدید به فضاهای قبلی دیده می شود.

او با بیان اینکه یافته های منقول نشان می دهد بنای محوطه 29 از لحاظ زمانی قابل انتساب به سده های نخستین اسلامی تا دوره سلجوقی است، اظهار کرد: سفال های یافت شده از کانتکست های مختلف بنا قابل مقایسه با سفال های یافت شده از قلعه چم چرو است، بنابراین میتوان بر هم زمانی بنای 29 با دژ چم چرو و اهمیت شکل گیری استقرارگاه های این ناحیه با دژ یاد شده تاکید داشت.