بنیادی ترین چالش زبان و ادبیات بومیان لک خطر فراموشی آن در نسل جدید است

ایسنا/ براساس خبرهای واصله، بنیادی ترین چالش زبان و ادبیات بومیان لک خطر فراموشی آن در نسل جدید است.

سعید گراوند، دانشیار دانشگاه شهید مدنی آذربایجان به مناسبت روز «نواها و آواهای ایرانی» درباره «زبان و ادبیات بومیان لک» در سخنانی اظهار کرد: زبان و ادبیات بومیان لک یکی از اصیل ترین و کهن ترین زبان های ایرانی است. در تبارشناسی این زبان بومی تقریرات گوناگونی از سوی اهل نظر مطرح شده است. برخی از اصحاب تحقیق لکی را در شاخه ای از زبان کردی تفسیر می کنند. برخی دیگر هم لکی را در شاخه ای از زبان لری طبقه بندی می کنند. البته محمد دبیر مقدم در پژوهش های زبان شناختی خود، زبان و ادبیات لکی را به عنوان یک گویش مستقل تفسیر می کند. در بین این دیدگاه ها به نظر می رسد دیدگاه اخیر تا حدودی از حجیت و اصالت بیشتری برخوردار باشد. به چه دلیل؟ به این دلیل که پیوندهای معنوی و عناصر مشترک اساطیری در فرهنگ و تفکر بومیان لک و قوم آریایی آشکارا قابل مشاهده است.

او سپس با بیان اینکه بسیاری از تقریرات موجود پیرامون زبان و تفکر بومیان لک به تصحیحات و کمال یافتن بیشتری نیازمند است، گفت: در طرح این مباحث نباید فقط به مدارک و مستندات عینی متکی باشیم، زیرا علم و پژوهش های زبان شناختی فقط می تواند بر اساس مدارکی در دسترس است، قلمرو محدودی را نشان دهد. بر این اساس است که مرحوم دکتر مهرداد بهار، ایران شناس بزرگ در کتاب «ادیان آسیایی» میگوید: احتمال دارد علم در زمینه هایی که مدارکی در دست ندارد، از شناخت بسیاری از حقایق در آن زمینه ها محروم بماند. اینجاست که در تحلیل برخی از مسائل بایستی از ابزار و مکانیسم دیگری تحت عنوان تفکر و شهود استمداد بجوییم.

این دانشیار دانشگاه در تبارشناسی زبان و ادبیات بومیان لک گفت: براساس مطالعاتی که سالها در زمینه فرهنگ و ادبیات شرق و زبان هند و اروپایی داشته ام و نیز براساس شهودات و مکاشفه های زبان مادری و فرهنگ زیسته ای که سالها در آن زندگی کرده ام، شواهد کافی وجود دارد که زبان و ادبیات بومیان لک، پیوندهای معنوی عمیقی با زبانهای هند و اروپایی و اقوام بین النهرین دارد.

گراوند گفت: در یک تحلیل حداکثری، امروزه بنیادی ترین چالش زبان و ادبیات بومیان لک خطر فراموشی آن در وجود نسل جدید است که بایستی در این زمینه فرهنگستان زبان و ادب فارسی تدابیر ملی و تازه ای بیندیشند تا زبان و ادبیات بومیان و اقوام بومی در کشورمان بازسازی و احیا شود. در غیر این صورت هویت منسجم و یکپارچه بسیاری از بومیان و فرهنگ ها و آیین ها از میان خواهد رفت. اینجاست که آموزش در این زمینه می تواند تاثیرگذار باشد. کم رنگ شدن فرهنگ ها و آیین ها و فقدان آموزش در اقوام ایرانی چالش جدی در مسیر بازسازی و احیای هویت ایرانی است.