برای مصریان باستان طلا تجسم بخشی از ایزد مصر باستان و نماد زندگی ابدی بود

ایسنا/ براساس آخرین گزارشهای بدست آمده، برای مصریان باستان طلا تجسم بخشی از ایزد مصر باستان و نماد زندگی ابدی بود.

در طول 30 قرن تمدن مصر باستان، مردان و زنان همه طبقات جامعه مصر به زیورآلات علاقه داشتند.

بیشتر مصری ها از جواهرات استفاده می کردند و همراه با آن برای زندگی پس از مرگ، دفن می شدند؛ جواهراتی مانند گردنبند، انگشتر، دستبند و طلسم بسته به دارایی و موقعیت صاحب آن از مواد مختلفی ساخته میشد.

مردم دوران «پیش از دودمانی مصر» به خاصیت چکش خواری طلا و مقاومت آن در برابر کدر شدن پی بردند. این ویژگی ها، همراه با درخشندگی طبیعی آن را به ماده ای پرطرفدار در استفاده از زیورآلات تبدیل کرده است که نشان دهنده جایگاه مهم صاحب آن است. محبوبیت جواهرات طلا در طول تاریخ طولانی مصر افزایش پیدا کرد، بطوریکه حجم خیره کننده زیورآلات طلایی که در کاوش های باستان شناسی کشف شده، این مسأله را تصدیق می کند.

بیشتر طلای مورد استفاده در مصر باستان از منطقه «صحرای شرقی»، منطقه کوهستانی بین نیل و دریای سرخ بدست می آمد. براساس اسناد موجود، حداقل 1300 معدن فعال در دوران باستان وجود داشته است و یک تشکیلات پیچیده تولید طلا و طلاسازی در سواحل نیل گسترش یافته بود. خراج و فتوحات خارج از کشور نیز خزانه مصر باستان را پر از طلا کرد. گمان می رفت که «نوبه» واقع در سودان امروزی منبع قابل توجهی از طلا است.

«نوبه» نماد مصری طلا بود و هیروگلیف آن به شکل یقه طلایی به تصویر کشیده می شود که بخش انتهایی دو طرف آن آویزان است و هفت رشته نیز از بخشی وسط این یقه آویخته شده اند.

اشاره به استفاده از طلا در نوشته های دودمان اول بین سالهای 2925 تا 2775 قبل از میلاد وجود داشت، با این حال، مصریان دوران «پیش از دودمانی مصر» بین سالهای 4000 قبل از میلاد تا 3001 قبل از میلاد (در زمان پیش از ایجاد زبان نوشتاری) طلا استخراج می کردند. اگرچه مصر غنی از طلا بود اما استخراج آن با توجه به ابزار ابتدایی مصریان باستان، عملکرد قابل توجهی است.

استخراج طلا و استفاده از آن در طول زمان به یک سیستم پیچیده تبدیل شد و مصریان باستان بسترهایی را برای صنعت طلاکاری فراهم کردند که هنوز در فلزکاری مدرن بکار می روند.

در دوران «پادشاهی نوین» تشکیلات عظیم استخراج طلا تحت فرمان و انحصار سلطنت بود و توسط نیروی کار متشکل از مجرمان و بردگان اداره میشد.

طلاسازان طلای خام را با کوبیدن به ورقه های طلا تبدیل می کردند و از روشهای مختلفی برای ساخت محصولات متنوع استفاده می کردند. این روش ها یا در خود منطقه تکامل و توسعه پیدا می کردند یا از فرهنگ های خارجی امانت گرفته می شدند. طلاسازان همچنین از سنگ ها و شیشه های ارزشمند برای تزئین طلا و خلق زیورآلات مجلل تر استفاده می کردند.

برای مصریان باستان طلا مضمون مذهبی داشت؛ زیرا آنها معتقد بودند که طلا یک فلز الهی و بخشی از خدای خورشید «رع» Ra است. در ابتدا، استفاده از طلا مختص پادشاهان و افراد سلطنتی بود اما به مرور زمان به کاهنان و اشراف زادگان نیز گسترش یافت.