روش هایی عجیب و غریب در مصر باستان برای حل جرائم
باشگاه خبرنگاران جوان/ این خبر پیرامون روش هایی عجیب و غریب در مصر باستان برای حل جرائم برای شما نگارش شد.
حل کردن جرائم و تحقیق در مورد آنها قبل از آنکه آزمایش DNA وجود داشته باشد، بسیار سخت بود. امروز کارآگاهان دارای امکانات و ابزار های زیادی برای بررسی صحنه های جرم دارند که به آنها کمک می کند، گناهکاران و مجرمان را پیدا کنند؛ اما همیشه در طول تاریخ این کار ساده نبوده است. هزاران سال است که افرادی برای تحقیق و بررسی جرم ها فعالیت می کنند. در زمان مصر باستان، مردانی برای حل جرائم استخدام می شدند. مصری ها اطلاعات زیادی در این باره را بجا گذاشته اند و به همین دلیل ما نیز می توانیم جزئیات خوبی را از کارآگاهان سه هزار سال قبل بدست بیاوریم.
میمون های دست آموز برای حمله به مجرم
در حالت ایده آل، جلوی یک جرم قبل از آنکه به وقوع بپیوندد، باید گرفته شود. بیشتر نیرو های امنیتی در مصر باستان در اطراف شهر ها گماشته می شدند تا بتوانند مقبره ها و بازار ها را بررسی کنند تا اطمینان حاصل کنند که هیچکس از وظایف خود تخطی نمی کند. این عمل بازدارنده بسیار خوبی بود. در هر صورت اگر کسی در حین قانون شکنی دیده میشد، سر و کارش با میمونی بود که سریعاً به او حمله می کرد. محافظان در مصر عموماً حیواناتی را برای خود تربیت می کردند که بیشتر اوقات سگ بودند، اما برخی هم از میمون ها برای این کار استفاده می کردند. نقش هایی از حمله میمون به یک مجرم در مقبره ها دیده می شود که سندی برای اثبات این موضوع است.
گزارش اجباری جرم
وقتی در مصر باستان کارآگاهان فراخوانده می شدند کار آنها اصلا آسان نبود. تعقیب یک مجرم با فناوری مصر باستان بدون وجود یک شاهد، می تواند سخت باشد. به همین دلیل دادگاه های مصری مجازات هایی را برای عدم گزارش جرائم گذاشته بودند. زمانیکه رامسس سوم به قتل رسید، مامور ها نه تنها عاملان این قتل بلکه تمامی خدمتکاران را هم دستگیر کردند. چرا که معتقدند بودند آنها می توانستند از نقشه قتلی که مجرمان در ذهن داشته اند باخبر شوند و آن را اطلاع دهند؛ اما حالا که نتوانستند این کار را انجام دهند آنها هم مجرم هستند. به حکم مجریان قانون گوش این افراد باید بریده می شد، چون به خوبی نتوانستند از آن استفاده کنند.
کارآگاهان صحنه جرم در مصر باستان
بیشتر تحقیقات با ضرب و شتم یک نفر شروع می شد. وقتی یک شهروند از همسایه اش شکایت می کرد، اگر این جرم به اندازه کافی مهم بود یک محقق برای این پرونده فرستاده می شد. کار این محقق ها کامل بود. آنها شاهد ها را جمع می کردند، در صحنه جرم تحقیق می کردند و حتی شبیه سازی صحنه جرم انجام می دادند تا تئوری های مختلف در مورد جرم را بررسی کنند. زمانیکه در دوره حکومت رامسس نهم یکی از مقبره ها مورد سرقت قرار گرفت، او تیمی از محقق ها را به تمامی مقبره ها فرستاد تا ببیند مجرم ها از کجا وارد شده اند. این گروه تونلی را پیدا می کنند که دزد ها از طریق آن وارد شده بودند. آنها به دنبال افرادی گشتند که در زمینه حفاری متبحر بودند و سابقه دزدی نیز داشتند.
مظنون ها و مجرمان تا زمانی که صحبت کنند مورد ضربه قرار می گرفتند
زمانیکه نوبت به رسیدن به جواب می رسید، کارآگاه ها خیلی خوب رفتار نمی کردند. آنها مجرمان را مرتبا مورد ضربه و کتک قرار می دادند تا اعتراف کنند. آنها تخصص زیادی در شکنجه داشتند امروزه مدارکی از آن زمان وجود دارد که مظنون ها را با دو چوب مورد ضربه قرار می دادند. اما این شکنجه ها فقط شامل حال مظنونین نمی شد و گاهی شاهد ها هم که کار اشتباهی انجام ندادند، مورد شکنجه واقع می شدند.
تطبیق اعترافات و شواهد
ممکن است وحشیانه به نظر برسد، اما مصری ها هم معتقد بودند که ضرب و شتم مجرمان ممکن است باعث شود که آنها اعترافات نادرستی را ارائه دهند. به همین دلیل آنها زمان زیادی را صرف تحقیق در صحنه های جرم می کردند تا مطمئن شوند مظنون ها داستانی را از خودشان در نمی آورند. اعترافات مجرمان با یافته ها در صحنه جرم مطابقت داده میشد.
قضاوت به مجسمه سپرده میشد
در سده های پایانی قدرت مصر باستان، کاهنان آمون بیشتر کشور و از جمله سیستم حقوقی را تسخیر کرده بودند و هرگاه کسی به جرمی متهم میشد، یک مجسمه را مسئول تصمیم گیری می کردند. کاهنان از مجسمه سوال می کردند و منتظر حرکت او برای جواب بودند. اگر جلو حرکت میکرد، جوای مثبت و اگر به عقب حرکت میکرد، جواب منفی بود. البته مجسمه به خودی خود حرکت نمی کرد و شخصی بطور مخفیانه درون یا پشت مجسمه قرار می گرفت و آن را حرکت می داد.