انتقاد عضو هیات مدیره جامعه تورگردانان از اجرای طرح نرخ دلاری بلیت هواپیما برای اتباع غیر ایرانی
ایسنا/ براساس گزارش های بدست آمده، انتقاد عضو هیات مدیره جامعه تورگردانان از اجرای طرح نرخ دلاری بلیت هواپیما برای اتباع غیر ایرانی صورت پذیرفت.
مصطفی سروی با اشاره به دو نرخی شدن خدمات در کشور، به تجربه ای که در دیگر کشورها داشته است اشاره کرد و با بیان اینکه در هیچ کشوری براساس ملیت قیمت تعیین نمی شود و این رفتار تبعیض آمیز و در مغایرت با قوانین، شرع و عرف شناخته می شود، اظهار کرد: من حدود 57 کشور را شهر به شهر گشته ام، از قوی ترین شهرهای توریستی تا ضعیف ترین آنها را دیده ام و هرگز ندیدم براساس ملیت از مسافر خارجی پول بیشتری بگیرند یا قیمت متفاوت بدهند.
دلار گرفته اند اما قیمت را تغییر یا افزایش نداده اند. برای نمونه کامبوج، پول ملی این کشور جز بی ارزش ترین ها بحساب می آید و معمولا از دلار برای معامله و خرید استفاده می شود، اما به هیچ وجه خدمات دو نرخی نیست و معامله به دلار هم فقط به توریست و یا مسافر خارجی محدود نمی شود، مثلا قیمت همبرگر سه دلار است یا پوشاک به دلار قیمت گذاری شده است. در واقع پول ملی این کشور اینقدر بی ارزش شده که آن را به ندرت استفاده می کنند و این موضوع بهانه ای برای برخوردهای تبعیض آمیز با ملیت های دیگر نشده است.
او رفتار شرکت های هواپیمایی را خلاف منشور سازمان ملل و سازمان جهانی جهانگردی دانست و گفت: این طرح از نظر شرعی و قانونی مشکل دارد. ضمن اینکه ارزی و دو نرخی کردن بلیت پروازهای داخلی فقط به نفع چارترکننده ها است. نگاه بدبیانانه ای به این جریان دارم و چارترکننده ها را پشت ماجرا می بینم.
عضو هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران اضافه کرد: از طرفی، در کجای دنیا شیوه قیمت گذاری یک پرواز تا این حد رُند است، 100 دلار برای پرواز کمتر از یک ساعت، 150 دلار برای پرواز بالای یک ساعت؟! معمولا روی بلیت جزئیات دیگری از نرخ مشخص می شود، از عوارض فرودگاه و پرواز گرفته تا مالیات های دیگر.
سروی گفت: شرکت های هواپیمایی که معمولا هزینه های ارزی خود را بهانه اجرای چنین طرح هایی می کنند، دقیق و شفاف اعلام کنند، کدام یک از هزینه هایشان ارزی است، سوخت، نگهداری هواپیما، کترینگ، کدام یک؟ آیا سوخت را ارزی میخرند؟ آیا به کارکنان خود حقوق ارزی می دهند؟
عضو هیأت مدیره جامعه تورگردانان ایران تاکید کرد: این رویه شرکت های هواپیمایی فقط نظام صنعت گردشگری ایران را مختل می کند و پول ملی را تضیف خواهد کرد. ما از گردشگر واحد پول آمریکا را می خواهیم، آیا این از نظر ساختار اقتصاد و نظام کشور ایرادی ندارد؟
او با اشاره به بخش های دیگری که بی سر و صدا خدمات خود را به اتباع خارجی ارزی می فروشند، گفت: برج میلاد از جمله مراکزی است که بلیت ورودی را با نرخ دلاری می فروشد، ما بازدید از این برج را برای توریست های خارجی حذف کردیم. قیمت ورود به این برج از برج مخابراتی شانگهای، سیدنی و حتی تورنتو گران تر شده است، رقمی در حدود 30 تا 45 دلار برای هر نفر است.
سروی اضافه کرد: فدراسیون کوهنوردی سالهاست برای صعود به قله دماوند از اتباع غیرایرانی به عنوان ورودیه به دماوند 50 دلار میگیرد. ورودی کاخ ها و موزه ها هم چند سال است دو نرخی شده است، فکر می کنید اگر یک عراقی بتواند فارسی صحبت کند نمی تواند بلیت ورودی موزه را به قیمت اتباع ایرانی بخرد؟ برای او کاری دارد؟ مگر کارت شناسایی هنگام فروش بلیت می خواهند؟ اگر یک نفر فرزندش در خارج از کشور متولد شده باشد بخواهد ایران و خانواده اش را ببیند چه باید کند، او را هم غیرایرانی حساب می کنید و بلیت هواپیما را به دلار می فروشید، یا شخصی که همسرش خارجی است و در ایران زندگی می کند، وضعیت این افراد را هنگام اجرای چنین تصمیم هایی درنظر گرفته اید؟
چرا فکر می کنند سیستم دو نرخی و قیمت های ارزی بی نقص است؟ دو نرخی کردن قیمت ها تا این حد نقص دارد و بی حساب و کتاب تعیین شده و پشتوانه منطقی و قانونی ندارد.
عضو جامعه تورگردانان در ادامه به موضوع سرایت دو نرخی و ارزی شدن قیمت ها به سایر بخش ها گفت: اتوبوسی که معمولا برای توریست ها کرایه میکردیم بتازگی قیمت خود را به یورو اعلام کرده است، 200 یورو برای هر روز! راهنماهای گردشگری هم با آنکه نرخ نامه ریالی دارند، اما بعضی هایشان به دلار و یورو دستمزد تعیین می کنند. عملا همه خدمات در گردشگری ارزی شده است، آن وقت یک نفر در وزات میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به فکر نیست و صدایی از کسی در نمی آید.
آقای وزیر در یک سال گذشته هنوز با تورگردان ها که کارشان جذب توریست است، یک جلسه نگذاشته است. پس حرف های ما چگونه به ایشان می رسد؟ چطوری از اخبار این صنعت مطلع می شوند؟ درباره کباب بناب و کشاورزان پاسارگاد صحبت می شود، اما درباره تضعیف پول ملی صحبت نمی شود! در این یک سال برای آمدن بیشتر گردشگران چه کرده ایم، آیا همین که مرزها باز شده کافی است؟ چه دستاورد دیگری داشتیم؟ مالیات ها تغییری کرده، ارزان سازی شده، تبلیغات گسترده و خاصی در سطح بین الملل انجام شده است؟ اعلام کنند چه کاری شده است که ما روی آن تکیه کنیم. ما از وزیر توقع بیشتری داشتیم.
سروی افزود: هیچکس نمی پرسد آژانس داری که حدود سه سال بیکار بوده از کجا پول می آورد در نمایشگاه خارجی شرکت کند و چگونه می خواهد تبلیغ کند؟ نمی پرسد پول توریست با این همه تحریم و کانال های بسته مالی چطور وارد کشور می شود؟ درست است ما توریست می آوریم، اما پولش را با هزار طرفه العین وارد کشور می کنیم. هیچ کسی درباره این مشکلات صحبت نمی کند، فقط همین که می بینند چهار نفر خارجی آمده می خواهند همه قیمت ها را دو برابر و ارزی کنند.
این تورگردان گفت: ارزانی مزیت کشور ایران است. چند سال پیش ایران از بین 141 کشور، رتبه نخست به دلیل شاخص رقابت در قیمت را بدست آورده بود، اما حالا باید در فهرست مقاصد لاکچری قرار گیرد، البته که فقط به لحاظ قیمت! درحال حاضر یک وعده غذا برای یک نفر 400 هزار تومان تمام می شود، خیلی از رستوران ها تا توریست خارجی می بینند، قیمت ها را دو برابر حساب می کنند.
عضو هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی با اشاره به افزایش سفر اتباع کشورهای همسایه به ایران در سالهای اخیر اظهار کرد: این همه نسبت به سفر اتباع عراقی به ایران خوشحالی می شود، اگر گران بشود همین ها هم نمی آیند، چرا باید برای یک بلیت 200 دلار بدهند، قیمت آن به اندازه پرواز تهران ـ نجف تمام می شود. با این مدل قیمت گذاری، هزینه یک سفر از تهران تا مشهد برای اتباع غیرایرانی هم قیمت با پرواز تهران ـ استانبول می شود. در واقع پروازهای داخلی هم قیمت با پروازهای خارجی شده است.
سروی گفت: در جنگ جهانی دوم از هر دو هواپیما که هدف حمله قرار میگرفت، یکی سقوط میکرد. هواپیماهایی که به آشیانه برمی گشتند را بررسی میکردند تا نقاط ضعف شناسایی و مقاوم سازی شود، ولی همان هواپیماها سقوط میکردند. مشکل کار در این بود که آنها هواپیماهایی را بررسی میکردند که به آشیانه برگشته بودند، درحالیکه باید هواپیماهایی که سقوط کرده بودند را بررسی میکردند. حالا حکایت ما است، ما بجای اینکه نقاط قوت را تقویت کنیم، آنها را تضعیف می کنیم.