بررسی پروژه شهید انصاری و تاثیر آن بر بافت تاریخی قزوین

ایسنا/ این خبر پیرامون بررسی پروژه شهید انصاری و تاثیر آن بر بافت تاریخی قزوین برای شما نگارش شده است.

میزگرد در خصوص بررسی تأثیر پروژه شهید انصاری بر بافت تاریخی محله بلاغی قزوین با حضور محمود داوران، فعال میراث فرهنگی و دارای دکترای برنامه ریزی شهری و سمیه مراقی، دبیر انجمن دوستداران یادمان های ماندگار در قزوین برگزار شد.

در ابتدای محمود داوران بیان کرد: اغلب مشکلاتی که در طراحی و برنامه ریزی شهری با آن روبرو هستیم 2 ریشه اساسی دارند، یکی از این ریشه ها افزایش جمعیت و ریشه دیگر عدم توانایی طرح های اجرا شده در پاسخگویی به شهرنشینی شتابان است.

وی با اشاره به شهرنشینی شتابان، افزود: طی سالهای 1335 تا 1395 شهرنشینی در کشور از 31 درصد به 74 درصد رسیده است، براساس آمار سال 1390 یک سوم جمعیت کشور در کلانشهرها اسکان دارند و 30 درصد مساحت شهرهای ما با جمعیتی حدود 20 میلیون نفر نیز در شرایط نامطلوب و نابسامان زندگی می کنند.

این استاد دانشگاه پیرامون بررسی پروژه شهید انصاری و تاثیر آن بر بافت تاریخی قزوین بیان کرد: در استان قزوین بویژه شهر قزوین جمعیت از 66 هزار و 420 نفر در سال 1335 به 424 هزار و 695 نفر در سال 1400 رسیده که برآوردی قابل قبول است، سال 1395 نیز جمعیت شهر قزوین 402 هزار و 748 نفر بوده است، در واقع طی 65 سال جمعیت شهر قزوین 6 و نیم برابر شده است.

42 درصد بافت شهری قزوین فرسوده است

وی خاطرنشان کرد: رشد جمعیت و توزیع نامتوازن امکانات بین شهر و روستا منهای رشد طبیعی جمعیت باعث شده که از دهه 40 به بعد با رشد گسترده مهاجرت روبرو شویم؛ فقر شهری، فقر درآمدی، فقر بهداشتی، فقر آموزشی، خدمات اجتماعی پایین، شکاف طبقاتی، گسترش نابرابری دسترسی به خدمات شهری، مشکلات حمل و نقل، تاب آوری پایین در مواجهه با مخاطرات محیطی، بحران هویت، بروز آسیب های اجتماعی، افول سرمایه های اجتماعی، نابودی محیط زیست معنوی، طبیعی و ملموس حاصل شهرنشینی شتابان است.

داوران پیرامون بررسی پروژه شهید انصاری و تاثیر آن بر بافت تاریخی قزوین بیان کرد: این مشکلات بیشتر خودشان را در محلات ناکارآمد شهری و بافت های فرسوده نشان می دهند، طبق پژوهشی که در قزوین صورت گرفته است اگر با سه معیار ریزدانگی، نفوذناپذیری و ناپایداری بررسی کنیم در سال 89 شهر قزوین فقط 14 درصد معادل 510 و نیم هکتار بافت فرسوده داشت اما اگر معیارهای عملکردی کالبدی در ابعاد اقتصادی و اجتماعی را با 22 معیار لحاظ کنیم حدوداً 42.8 درصد معادل 1561 هکتار مساحت قزوین به درجات مختلف دچار فرسودگی است.

وی خاطرنشان کرد: در این پژوهش مساحت شهر قزوین 3647 هکتار در نظر گرفته شده است. شهر قزوین در قالب سه منطقه، 4 نوع بافت قدیمی، تاریخی، میانی و نوساز دارد، بخشی از این بافت ها بطور مشخص فرسوده است که اگر 42 درصد را در نظر بگیریم آمار بسیار بالایی است.

این فعال میراث فرهنگی بیان کرد: عمده این فرسودگی ها در بخش جنوب و جنوب غرب شهر قزوین قرار دارد که میتوان به پروژه خیابان شهید انصاری اشاره کرد، این پروژه که توسط شهرداری قزوین اجرا می شود در بافت فرسوده محله بلاغی و پنبه ریسه قرار دارد.

بلاغی از بکرترین محلاتی است که از تیغ بلوارکشی در امان مانده بود

سمیه مراقی پیرامون بررسی پروژه شهید انصاری و تاثیر آن بر بافت تاریخی قزوین اظهار کرد: برای هر اقدامی یک مبنا وجود دارد، پروژه شهید انصاری نیز در راستای اقدامات و مصوبات قانونی مانند طرح جامع و طرح تفضیلی شهر اجرا می شود این در حالی است که طرح های جامع و تفضیلی در دهه های اخیر دیگر کاربردی نیستند و در شهرهای دیگر شاهد تجربه های ناموفقی در عرصه بافت تاریخی بودیم.

وی افزود: پروژه شهید انصاری قرار است در یکی از محلات بااصالت قزوین اجرایی شود، محدوده محله و اسامی آن در طول تاریخ تغییر کرده است، ابتدا یک محله کلی به عنوان محله پنبه ریسه داشتیم که در یک دوره تقسیم بندی، بخشی از آن به محله بلاغی و بخشی دیگر به گلبنه تبدیل شد.

این پژوهشگر اظهار کرد: این محله به عنوان یکی از بکرترین محلاتی است که از تیغ بلوارکشی و خیابان کشی در امان مانده بود، ساختار محله بودن بسیار مهم است، چرا که سبب شده کمترین آسیب اجتماعی را در محله داشته باشیم و محله توانسته با تمام تغییرات، هویت خود را حفظ کند، از طرفی ساکنان فعلی همان ساکنان قدیم هستند که نسبت به محله حس تعلق دارند.

وی یادآور شد: در طرف دیگر ارزش های تاریخی موجود در محل است، با کاوش های صورت گرفته تاریخ سکونت در این محله به دوره آل بویه می رسد همچنین چند اثر مانند مسجد مدرسه حیدریه و گرمابه بلاغی در این محله ثبت تاریخی شده و دارای حریم هستند.

پروژه شهید انصاری به بافت تاریخی ضربه می زند

مراقی با اشاره به پروژه شهید انصاری بیان کرد: پروژه شهید انصاری به منظور روان سازی ترافیک طراحی شده است اما اجرای آن به بافت تاریخی ضربه می زند، در سالهای گذشته بعد از مطالعات مختلفی که صورت گرفت، همچنین استفاده از مشاوره های تخصصی و تجربه های دیگر شهرها سبب شد که شورای عالی معماری به این نتیجه برسد که این پروژه باید متوقف شود.

وی خاطرنشان کرد: شنیده شده مدیریت شهری تصمیم دارد این پروژه را اجرایی کنند، باتوجه به مصوبه شورای عالی شهرسازی، مدیریت شهری در این پروژه با قانونی که ارگان بالادستی پیشنهاد داده طرف است، از طرفی در این پروژه مدیریت شهری در مقابل قانون ثبت آثار تاریخی و حریم های آن نیز قرار گرفته است.

دبیر انجمن دوستداران یادمان های ماندگار قزوین اظهار کرد: شاهد هستیم که مدیریت شهری نسبت به این 2 قانون بی توجه است؛ در دوره های قبلی نیز همینطور بود، چرا که توقف پروژه طبق میل و خواسته مدیران شهری نبود بنابراین پروژه را راکد گذاشتند؛ در این مدت نیز تمام مطالباتی که از سوی مردم مطرح می شد بی پاسخ مانده و حتی پروانه ساخت و ساز به محله داده نمیشد و می گفتند که میراث فرهنگی اجازه کار نمی دهد و هجمه زیادی علیه میراث فرهنگی ایجاد کردند.

وی تأکید کرد: در حالی این پروژه می خواهد آغاز به کار کند که طرح مطالعاتی دقیق تهیه شده به صورت پلاک به پلاک انجام شده، طرح دسترسی محلی با حفظ ارزش ها و ترمیم فضاهای تخریبی با توجه به نیاز محله و ایجاد امکانات محله و بهسازی، مورد بی توجهی مدیریت شهری قرار گرفته و همتی برای حفظ آثار تاریخی وجود ندارد.

شهرسازی بلدوزری در انصاری شرقی حاکم است

داوران در ادامه با بیان اینکه باید بررسی شود که فلسفه این پروژه از منظر مدیران شهری به خصوص شهرداری چه بوده است، بیان کرد: مدیران شهری در درجه اول می گفتند در نقشه قزوین مطابق با شیب توپوگرافی، بیشتر شریان های ما شمالی و جنوبی هستند و شریان غربی و شرقی کمتری داریم، آنها معتقدند که از سر پل طالقانی یا میدان ولیعصر به سمت دروازه رشت یا از بازار تا پل طالقانی تردد به کندی انجام می شود و ترافیک وجود دارد بنابراین به منظور حل این مشکل می خواستند که خیابان موازی به منظور برقراری ارتباط در مرکز شهر ایجاد کنند.

وی افزود: به همین منظور پروژه انصاری غربی را طراحی و اجرا کردند که طی آن کل بافت تاریخی و ساختار محله قملاق را به هم زدند؛ بطور کلی آنچه در این طرح دیده نشد هویت تاریخی بود و بخشی از شناسنامه قزوین آنجا گم شد، در واقع شهرسازی بولدوزری انجام و پروژه انصاری غربی با نگاه اتومبیل محور بدون درنظرگرفتن ارزش ها و هویت های تاریخی منطقه اجرا شد.

این فعال میراث فرهنگی یادآور شد: در واقع مدیران شهری می خواستند گره ترافیکی را حل کنند اما بعد از اجرای طرح به دلیل اعتراض های انواع نهادهای مدنی ادامه پروژه یعنی انصاری شرقی که امتداد انصاری غربی بود متوقف شد.

وی خاطرنشان کرد: پروژه انصاری شرقی 4 طرح داشت، طرح اصلی از مقابل شهربانی (سپه) تا سر پل طالقانی بود و در همین راستا تعدادی خانه های موجود در مسیر خریداری ولی طرح متوقف شد، نزدیک پل طالقانی کارخانه کشمش قرار داشت که آن نیز خریداری اما با توقف طرح به پارکینگ تبدیل شد.

داوران یادآور شد: قرار بود طرح از محلات بلاغی، ملک آباد و پنبه ریسه بگذرد و در این میان خانه های زیادی را خریدند و برخی تخریب شد اما به سرانجام نرسید، در طرح دوم که روی آن تأکید می شود بجای پل طالقانی، باغ دبیر در نظر گرفته شده است، این طرح نسبت به طرح قبلی در قسمت ابتدایی مشترک است اما از دو سوم راه جدا می شود و از محله بلاغی می گذرد.

وی اظهار کرد: 2 طرح مطرح شده است، در یک طرح عرض 6 تا 8 متری برای کوچه ها و کاربری های جدید و در طرح دیگر عرض معبر 14 متر در نظر گرفته شد که مطابق مصوبه و سند ملی راهبردی نیست، سند ملی راهبردی احیا، بهسازی، نوسازی و توانمندسازی بافتهای فرسوده و ناکارآمد در 16 شهریور 93 مصوب هیئت وزیران، عالی ترین و کاملترین مصوبه ای است که سعی کرده مشکلات طرح های قبلی که کالبدی بود را حل کند و ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و زیست محیطی را ببیند.

نادیده گرفتن بافت تاریخی در پروژه شهید انصاری

داوران خاطرنشان کرد: بطور کلی طرحی که اجرا می شود نقطه مقابل سندی است که با نگاه همه جانبه و یکپارچه، بلندمدت، مشارکتی و مفاهیم حقوق شهروندی، پارامترهای لازم برای ساماندهی و سرزندگی را دارد؛ در این طرح یک رویکرد کاملاً کالبدی و اتومبیل محور است که باهدف احداث خیابان بافت تاریخی محله را نادیده گرفته است، می گویند می خواهیم خیابان بکشیم کاری به باقی موارد نداریم و صرفاً قصدشان عبور اتومبیل است.

وی اظهار کرد: عرض 14 متر پیشنهاد دادند، چراکه مسئله آنها ترافیک است درصورتیکه مصوبات شورای عالی معماری و شهرسازی به صورت قطعی و شفاف تعیین تکلیف کرده که چه اقدامی صورت بگیرد.

این فعال میراث فرهنگی بیان کرد: نگاه مدیریت شهری این است که محله دارای بافت تاریخی نیست، بافت فرسوده است و بولدوزر بیندازیم و تخریب کنیم، درحالی که محله تاریخی است و شناسنامه تاریخی و هویتی، ابعاد اجتماعی و فرهنگی دارد، طبق این مصوبه باید محله را بازآفرینی کنیم در واقع سند ملی راهبردی در راستای احیا، نوسازی، بهسازی و توانمندسازی بافت فرسوده و ناکارآمد شهری است.

وی خاطرنشان کرد: در این سند بازآفرینی شهری پایدار در محدوده ها و محلات ناکارآمد شهری توضیح داده شده و آیین نامه وجود دارد که حاصل خرد جمعی نظام مدیریتی و شهرسازی با تمرکز بر ساماندهی بافت فرسوده است.

محله را سامان دهید، چرا تخریب کنید؟

داوران یادآور شد: 14 مهر 97 مصوبه در 12 بند تعیین تکلیف قطعی کرده است، چگونه ممکن است مدیریت شهری به چنین مصوبه ای آشکارا توجه نکند، پنج سال پروژه را راکد کردند و حالا می خواهند به کل بافت تاریخی را از بین ببرند و می گویند مردم از وضعیت فعلی ناراحت هستند، اگر مردم ناراحت هستند شما باید طبق این قوانین محله را سامان دهید یا محله را تخریب کنید؟

وی افزود: افزایش ماشین ها و جمعیت یک طرف ماجراست، بحث جدی این است که طبق مصوبه شورای عالی شهرسازی این محله محور ترافیکی نیست و حتی اگر عرض معبر 14 متر باشد مشکل حل نمی شود، اگر همه ماشین ها به این سمت بیایند باغ دبیر کشش ندارد و قطعاً دوباره ترافیک در این مسیر ایجاد می شود.

این فعال میراث فرهنگی بیان کرد: ارتقای جریان زندگی محلی، متناسب با ویژگی های مکان از طریق استفاده بهینه از اراضی تملک و تخریب شده در طول مسیر و اجتناب از تخریب بیشتر در طول محور، نص صریح مصوبه است.

وی خاطرنشان کرد: همچنین در این مصوبه تأکید شده است که به منظور بهره گیری از فرصت موجود بواسطه وجود 3 اثر تاریخی مسجد و مدرسه حیدریه، عمارت سردار مفخم و گرمابه بلاغی ضروری است امکان ارتباط بین این سه اثر از طریق تمهیدات کالبدی فراهم شده و پیشنهادهای مشاور در مورد احیای سه بنای مذکور به تأیید سازمان میراث فرهنگی برسد.

داوران یادآور شد: در این پروژه 2 موضوع اساسی مطرح است پهن شدن خیابان و تعداد طبقات در محدوده بافت؛ در واقع تعداد طبقات در محدوده بافت تاریخی قزوین 2 طبقه روی زیرزمین است، تعداد طبقات در پهنه های مسکونی و محورهای پیرامون محله نیز با رویکرد اجتناب از تغییرات اساسی در ضوابط عمومی حفاظت از بافت تاریخی و ضوابط حریم های آثار تاریخی بر روی نقشه تطبیق می شود و حداکثر 3 طبقه روی زیرزمین است.

وی تصریح کرد: با توجه به حفظ عرصه و رعایت ضوابط حریم آثار تاریخی به کارگیری تمهیدات کالبدی در راستای آرام سازی مسیر از جمله اجرای سنگ فرش در کل مسیر نیز مورد تأکید است در این راستا عرض مسیر تردد اتومبیل در تمام مسیر حداکثر 6 متر با اجرای سنگ فرش است.

این فعال میراث فرهنگی تصریح کرد: اگر هدف اساسی این پروژه شریانی و حل مشکل ترافیکی باشد با این 8 متر جواب نمی دهد، بافت تاریخی نابود می شود و دیگر محله تاریخی نخواهیم داشت مثل انصاری غربی که مشکل ترافیک حل نشد، اگر دسترسی محلی ناظر بر حفظ هویت تاریخی و محله ای در نظر بگیریم، این همان چیزی است که شورای عالی شهرسازی مصوب و هدف بازآفرینی است در این حالت ما صرفاً به خیابان توجه نداریم بلکه بافت و کل محله را با هم می بینیم.

وی عنوان کرد: مصوبه شورای شهرسازی مشخص است، اثرش در ذیل سند بازآفرینی شهری که از سال 93 تصویب شده و جنبه قانونی دارد و گرایشش معلوم است، مدیریت شهری ملزم است به این مصوبات گردن بگذارد در غیر این صورت هم کار غیرقانونی انجام شده و هم بافت تاریخی از بین رفته و مشکل ترافیکی حل نشده است.

انصاری غربی نمونه شکست خورده است

مراقی در ادامه این جلسه بیان کرد: پروژه از خیابان سپه شروع می شود و تخریباتی صورت می گیرد اما ادامه پروژه شفاف نیست، هیچکس صحبت واضحی نکرده است و با نگاهی به مصاحبه های صورت گرفته می بینیم که دیدگاه کلی اعضای شورای شهر این است که نیاز به بافت تاریخی نداریم و تک دانه ها را حفاظت می کنیم، چرا که از نظر آنها بافت مفهومی ندارد.

وی افزود: مدیریت شهری باید تجربه هایش را مرور کند و ببیند کجا چه اتفاقی افتاده است، نمونه های شفافی راجع به موضوع حل ترافیک داریم، انصاری غربی نمونه شفاف شکست خورده مقابل چشم ماست که چطور بافت های محله از بین رفتند.

این فعال میراث فرهنگی بیان کرد: ارزش محله بار معنایی گسترده ای دارد ما تأکید داریم محلات را حفظ کنیم، چرا که محلات به عنوان ساختار شهر حتی روی اقدامات مدیریت شهری تأثیر دارند.

وی یادآور شد: با اتفاقاتی که در انصاری غربی اتفاق افتاد هویت محله ازهم گسسته شد و معضلات اجتماعی تشدید شد، شهرداری برای آسیب های اجتماعی ایجاد شده در انصاری غربی باید هزینه بپردازد، همچنین اغلب ساکنین محله که افرادی بااصالت، باهویت و سرشناس بودند بخاطر مشکلات ایجاد شده محله را ترک کردند.

مراقی اظهار کرد: مردم به خاطر سرقت، دسترسی از خیابان به خانه ها، بالاتر بودن خیابان نسبت به خانه و اشراف داشتن به خانه ها هرسال مجبور به کوچ از محله شدند.

وی عنوان کرد: در پروژه انصاری شرقی باید توجه شود که ترافیک با کاربری ها قرار است مدیریت شود، مهم ترین و بیشترین مجموعه های اداری و تجاری در خیابان طالقانی و امام خمینی قرار دارد؛ می خواهید مشکل را حل کنید که ماشین کمتر بیاید و ترافیک از بین برود اما مانند انصاری غربی می شود که قرار بود ترافیک مولوی و منتظری را حل کند اما محقق نشد.

این فعال میراث فرهنگی اظهار کرد: گفتند که انصاری غربی را احداث می کنیم که دسترسی برقرار شود درحالیکه این دسترسی علاوه بر اینکه ترافیک را حل نکرد، بافت محله را از بین برد تا مدتها حتی اکنون طبقات دوم ساختمان ها خالی است، کاربری ندارد و به دلیل بی توجهی به صحبت های کارشناسان هزینه اضافی به مدیریت شهری تحمیل شد.

وی بیان کرد: گویا در مدیریت شهری نگاه کارشناسی مفهومی ندارد، در انصاری غربی بعد از اجرای پروژه تازه مشاوران مختلفی را فراخواندند که چه طرحی اجرا کنند تا آسیب های اجتماعی کاهش پیدا کند.

مراقی بیان کرد: کار خطرناکی در قزوین انجام می شود، مسئله را در گام اول به سمت دادستانی می برند، چنین چیزی را در کشور سراغ نداریم، ما در شیراز، مشهد و اصفهان با تخریب بافت مواجه هستیم اما اینکه در گام اول بدون توجه به نظرات کارشناسی به سمت قضایی شدن می روند و دادستان نظر مدیریت شهری را تأیید می کند، بی سابقه است.

وی افزود: دادستان می گوید بافت را نمی خواهیم و آثار را می خواهیم لکه ای حفاظت کنیم این مسئله جای تأمل دارد، چرا مدیریت شهری می خواهد به هر قیمتی که شده این طرح اجرا شود؟ در محلات تجربه ما کم نیست برای مثال در محله دباغان میزان اعتراضات و نارضایتی مردم زیاد است اما چرا کسی به آنها توجه نمی کند و نارضایتی که در انصاری شرقی ایجاد شده به طرز عجیبی بررسی می شود.

دبیر انجمن دوستداران یادمان های ماندگار قزوین خاطرنشان کرد: سکوت خودخواسته میراث فرهنگی نیز جالب توجه است، درحالیکه در انتظار پیام یا واکنشی از طرف میراث فرهنگی بودیم، میراث فرهنگی همچنان در سکوت قرار دارد.

چرا میراث فرهنگی سکوت می کند

داوران نیز خاطرنشان کرد: مدیریت شهری به طور عام و راه و شهرسازی به طور خاص طرح و دیدگاهی برای توسعه شهر، ساماندهی بافت تاریخی و حل مشکلات شهری ندارد و همچنین به مصوبات و قوانین توجه نمی کنند، مدیریت شهری با نگاه صرفاً کالبدی و بیگانه با حمل و نقل پایدار برای حل مشکل ترافیکی به احداث شریان ها و جاده و پل ها می پردازد.

وی تأکید کرد: دقیقاً همین کار در انصاری غربی اتفاق افتاد، مدیریت شهری اقدامی با همین ماهیت در دره باراجین و باغستان سنتی نیز انجام داده و می دهد، در مجموع شهرسازی بلدوزری مدت ها است در قزوین اتفاق افتاده است و مطالعات دانشگاهی در جهت افزایش توان تخصصی و تجربه شهرسازی در برنامه ریزی شهری را ندید می گیرند.

این فعال میراث فرهنگی بیان کرد: در داخل شهر حدود 500 هکتار با معیار سه گانه قدیمی بافت تاریخی داریم که فرصتی برای جذب گردشگر است اما به جای اینکه برنامه ریزی و سرمایه گذاری در حوزه صنعت گردشگری و حفظ بناهای تاریخی اتفاق بیفتد، مدیریت شهری همه را ندید می گیرد و به فضاهای تاریخی دست اندازی می کند، این در حالی است که اگر شهر پایدار می خواهیم باید فضاهای تاریخی حفظ شود و حمل و نقل در ذیل ساماندهی حمل و نقل پایدار انجام شود.

وی گفت: میتوان کاربری ها را طوری توزیع کنیم که شهروندان برای دسترسی به پاسخ نیازهایشان نیاز به جابجایی اتومبیل نداشته باشند یا مجبور نباشد برای امر ساده ای به مرکز شهر و بافت تاریخی بیایند تا ما کمبود خیابان و پارکینگ داشته باشیم و به ناچار به بافت تاریخی دست اندازی کنیم.

داوران یادآور شد: چندین و چند سال است که مصوبه شورای عالی معماری شهرسازی زمین مانده و میراث فرهنگی علاوه بر این که وظیفه دارد در برابر این نقض مقررات در خط مقدم بایستد سکوت می کند، این در حالی است که میراث فرهنگی باید مطالبه کند که چرا این مصوبه زمین مانده است؟ مسئولین میراث فرهنگی باید پاسخگو باشند که چرا در برابر شهرداری و شورای شهر و هر نهادی که اجراکننده این پروژه هست سکوت کردند.

وی اظهار کرد: طبق مصوبه ادامه این پروژه باید به تأیید میراث فرهنگی برسد، به نظر می رسد اقتصاد سیاسی زمین و رانت در این موارد وجود دارد در غیر این صورت چطور می شود شورای عالی معماری شهرسازی به عنوان یک نهاد قانونی مصوبه ای را تصویب کند اما به آن مصوبه توجهی نشود درحالیکه نهادهای محلی باید از مصوبات نهادهای بالادستی پیروی کنند، نهادهای قضایی نیز باید پشتیبان مصوبات باشند.

مدیریت شهری باید تابع قانون باشد

این فعال میراث فرهنگی خاطرنشان کرد: هرکسی مصوبه را بخواند و با پروژه مقایسه کند متوجه می شود که فرسنگ ها با هم فاصله دارند، مدیریت شهری باید نهادی تسهیلگر و نهاد توسعه و مرکز محله باشد، مردم در محله زندگی می کنند و ذی نفعان اصلی هستند اما اکنون طوری شده ذینفعانی که با رانت زمین هایی را در بلاغی خریداری کرده اند خودشان را در قالب مردم معرفی می کنند.

وی تصریح کرد: مصوبات قانونی باید لحاظ شود، این پروژه که برای اجرای آن دورخیز کرده اند به معنای نابودی یکی از محلات تاریخی قزوین است، دقیقاً همان اتفاقی که در دباغان و انصاری غربی افتاد مقدمه ای بود که باقی محلات تاریخی نیز قربانی شوند.

داوران اظهار کرد: توقع می رود که مدیریت شهری پروژه را به صورت شفاف در اختیار مردم، ذینفعان و طرفداران این پروژه قرار دهد، چرا که افرادی در خصوص بافت تاریخی دغدغه دارند و وظیفه مدیریت شهری است که شفاف، پاسخگو و مشارکتی عمل کند.

وی خاطرنشان کرد: مدیریت شهری اگر می خواهد در اجرای پروژه هایی که تحت عنوان پروژه های نیمه کاره زمین مانده است نتایج مطلوبی بدست آورد باید مطابق با قانون و به صورت مشارکتی با مردم پروژه را اجرا کند.

این فعال میراث فرهنگی تأکید کرد: مدیریت شهری باید به کمک مردم محل بافت محله را بازسازی کند، نظر مردم را جمع آوری و همچنین از نیروهای متخصص و کارشناس داخل استان استفاده و از نگاه صرفاً کالبدی و اتومبیل محور، جزئی نگر و کوتاه مدت باید عبور کند و از زاویه تحقق شهر پایدار و ساماندهی بافت تاریخی به قضایا نگاه کند؛ آنجا مشکل ترافیکی حل نمی شود اگر مدیریت شهری مصوبه شورای عالی معماری و شهرسازی را با نگاه کالبدی و اتومبیل محور زمین بگذارد، آیندگان قضاوت خوبی نمی کنند، توصیه می شود مدیریت شهری قانون را اجرایی کند.

مراقی نیز در ادامه سخنانش بیان کرد: اگر جریان رانت در این پروژه نیست چه اصراری وجود دارد که یک کار کارشناسی را نپذیریم و یک کار غیرکارشناسی را اجرا کنیم، افرادی که سالها در این محله زندگی کردند نسبت به این پروژه نارضایتی دارند اما این نارضایتی دیده نمی شود و مردم نگران هستند، چرا که محلات دیگر و گسست هایی که در شهر اتفاق افتاده است را دیدند.

وی گفت: شهرداری به سودهای کوتاه مدت حاصل از پروژه قانع است مانند بسیاری از مراکز تجاری که ساخته شده اما موفق نیستند، با این تجربه ها همچنان زیست بلدوزری را ادامه می دهیم تا اینجا را نیز بشکافیم، قانون گریزی به مدیریت شهری برمی گردد حداقل انتظار این است که به قانون پایبند باشند.

این کارشناس میراث فرهنگی بیان کرد: راه حل هایی که در بافت تاریخی بیان شده راه حل های موفقی است که سالها در بهسازی و بازآفرینی بناهای تاریخی تجربه شده است، مدیریت شهری باید از دیدگاه و تجربه مسئولان سابق شهری نیز استفاده کنند، آنها تجربه هایی در حوزه تخریب محله باغان و انصاری غربی دارند که باید از آن استفاده کرد.

وی یادآور شد: نظر عموم کارشناسان این است که این پروژه موفق نخواهد بود، بافت محل را می شکافد فاصله کمی بین خیابان طالقانی و انصاری شرقی ایجاد می کند که دیگر این محل قابل سکونت نیست، ضمن اینکه مردم اینجا اصالت دارند و از گذشته در این منطقه زندگی کردند.