شهر کویری طبس بهشت زمین شناسی ایران است

ایسکانیوز/ براساس آخرین خبر و گزارش های بدست رسیده، شهر کویری طبس بهشت زمین شناسی ایران است.

کال جنی

کال جنی یا دره جنیان منطقه ای رمزآلود در شهر طبس در روستای ازمیغان است. این دره زیبا و پر از شگفتی یکی از جاذبه های طبیعی مهم ایران بشمار می آید و به گفته بومیان، مکانی است که جن ها و ارواح در آن زندگی می کنند. در این مقصد مرموز و ترسناک میتوان به تماشای طبیعت بی نظیر یا تمدنی باستانی نشست و تجربه ای متفاوت در دل کویر بدست آورد. کال جنی در فهرست آثار طبیعی ملی ایران ثبت شده و سالانه هزاران گردشگر داخلی و خارجی را به سمت خود می کشاند.

کال جنی در واقع مهمترین بخش ژئوپارک طبس است که بیش از 50 ژئوسایت کوچکتر را در بر می گیرد. ژئوپارک طبس به عنوان سومین پارک زمین شناسی ایران پس از ژئوپارک قشم و ارس در نوبت ثبت در فهرست آثار طبیعی یونسکو قرار دارد. جالب است بدانید که این دره محل سکونت بشر بوده و بسیاری از افراد آن را نمونه کوچکتر گرند کانیون در آمریکا می دانند. کال جنی برخلاف بیابان های اطراف که در طول سال قطره ای باران ندارند، پر از آب و آبشار است و آثار فرسایش در آن نشان از این دارند که در گذشته های دور رودخانه ای پر آب و خروشان از این مکان میگذشته است.

روستای ازمیغان

روستای ازمیغان در 40 کیلومتری شمال طبس قرار دارد؛ روستایی سرسبز که با نخلستان های بی شمار و شالیزارهای برنج در کنار هم، شما را مسحور خود خواهد کرد. چند رودخانه دائمی در این روستا جریان دارند و گذر این رودخانه ها از لابه لای سنگ ها، چشمه ها و آبشارهای زیبایی را به وجود آورده است. در سفر به ازمیغان بازدید از تخت عروس را فراموش نکنید. تخت عروس نام سنگ بزرگ سفیدی است که در کف دره ای در نزدیکی روستای ازمیغان خودنمایی می کند. این سنگ در وسط رودخانه قرار دارد و از آنجا که از دو طرف آن آب در حال حرکت است، به مانند یک تخت به نظر می رسد.

چشمه مرتضی علی

چشمه مرتضی علی یکی از معروف ترین جاهای دیدنی در شرق شهرستان طبس است که از دامنه های جنوبی کوه کش سیاه به سمت غرب جریان دارد. علت شهرت این مکان علاوه بر سرسبزی و خرمی آن، وجود دو چشمه آب سرد و گرم در کنار همدیگر است؛ دو چشمه ای که گاهی تا 10 درجه سانتیگراد و بیشتر با هم اختلاف دما دارند. برای رسیدن به چشمه مرتضی علی کافی است به روستای خرو بروید. جالب است بدانید که بلندترین سد قوسی جهان در انتهای مسیر چشمه مرتضی علی واقع شده که همین مسئله بر شهرت آن افزوده است.

آبگرم دیگ رستم

آبگرم دیگ رستم در نزدیکی روستای نایبند در 240 کیلومتری طبس واقع شده است. این چشمه سبز رنگ با آب سوزان در عرض چند ثانیه دست شما را می سوزاند و آب گوگردی آن برای درمان بیماری های روماتیسمی و آب درمانی مفید است. براساس مقاله شهر کویری طبس بهشت زمین شناسی ایران است باید بدانید که آبگرم دیگ رستم در فهرست میراث طبیعی ملی به ثبت رسیده است.

دشت کویر ایران

دشت کویر ایران، کویر مرکزی یا صحرای عظیم نمک، بیابانی وسیع است که در دل فلات ایران جای گرفته است. این بیابان تقریبا 800 کیلومتر طول و 320 ‏کیلومتر عرض دارد و گل و لای و باتلاق های نمک سطح آن را پوشانده اند. از دشت کویر بعنوان یکی از قطب های حرارتی زمین نیز یاد می کنند؛ زیرا دمای هوا در روزها گاهی به 50 درجه سانتیگراد می رسد و اختلاف دما در طول روز و شب 70 درجه می شود. طبق نظریه زمین شناسان، ده ها میلیون سال قبل ‏دریاچه آب شوری این بیابان را در برگرفته بود و قلمرو کوچکی را احاطه می کرد که هم اکنون در مرکز ایران واقع ‏شده است. پس از خشک شدن آب این دریاچه، لایه ای از نمک به ضخامت 6 تا هفت کیلومتر در این ناحیه ‏تشکیل شد.‏

کویر رباط خان

کویر رباط خان یا ریگ شتران در نزدیکی شهر یزد و غرب طبس قرار دارد. این کویر یکی از ژئومورفوسایت های ایران است و ارزش علمی بالا و تنوع ژئومورفولوژیکی دارد. کویر رباط خان پوشیده از ریگزار است و بیشترین طول آن 80 و عرض آن 70 کیلومتر است. تپه های این کویر کوتاه هستند و بلندترین ارتفاع آن ها به 50 متر می رسد. ریگ شتران مانند دو شاخ گاو است که در وسط آن دریاچه نمک خور قرار دارد. کویر رباط خان مکانی فوق العاده برای تجربه کویرنوردی، لذت بردن از سکوت و آرامش و رصد ستارگان و تماشای آسمان زیبا است.

دره کال سردر

دره کال سردر در 25 کیلومتری شرق طبس و در رشته کوه شتری واقع شده است. جاده دسترسی به این جاذبه آسفالت است و از کنار دریاچه سد نهرین و داخل روستای توریستی خرو می گذرد. دیواره های بلند دره، حفره ها و کانال های داخل این دره با نظم خاصی بنا شده اند. قدمت این حفره ها که به آنها خانه گبر نیز گفته می شود به دوره ساسانیان یعنی حدود 1500 سال قبل بازمی گردد.

جنگل سنو

جنگل سنو با اراضی کوهستانی در ارتفاعاتی صعب العبور قرار دارد و به دلیل منابع آب محدود، خشکی و شوری خاک، پوشش گیاهی آن متشکل از گیاهان شورپسند است. جنگل سنو از نظر گیاهان دارویی نیز اهمیت دارد و حدود 800 گونه گیاهی با خواص درمانی در این منطقه یافت می شوند. جالب است بدانید که جنگل های دست کاشت با پوشش درختچه ای و درختی از جمله گز، اسفناج وحشی (آتریپلکس) و تاغ برای کاهش توفان های کویری و تثبیت شن های روان در این جنگل کاشته شده اند؛ گیاهانی از گونه های کویری که می توانند در برابر کم آبی، طوفان های شدید و وزش شن های روان پایداری کنند.

موزه مردم شناسی طبس

موزه مردم شناسی طبس در محل موقوفه عمادالملکی به مساحت چهار هزار و 400 مترمربع و در فضایی با زیربنای 600 مترمربع در دو بخش نمایش پیکره ها و سالن های ویترینی راه اندازی شده است. در این موزه می توانید با برخی از مشاغل و ابزار و لوازم کاربردی معیشتی مردم این منطقه در گذشته آشنا شوید.

باغ گلشن

باغ گلشن یکی از زیباترین باغ های ایرانی است که هفت هکتار مساحت، 266 متر طول و 260 متر عرض دارد و تقریبا مربع شکل است. در میان این باغ، استخر نسبتا بزرگی وجود دارد که دارای سه فواره طبیعی است. باغ گلشن اوایل قرن سیزدهم هجری قمری یعنی اواخر حکومت لطفعلی خان زند و در بحبوحه به قدرت رسیدن آقامحمدخان قاجار ساخته شده است. آب این باغ از به هم پیوستن چند رشته قنات به یکدیگر، در اطراف شهر طبس تامین می شود. در گذشته، آب این قنات ها ابتدا وارد باغ گلشن می شد و پس از عبور از باغ، شهر طبس را سیراب می کرد.

باغ گلشن در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تنها ساختمان این باغ، ساختمان سردرب است؛ عمارتی دو طبقه که یک زیرزمین کوچک نیز دارد. طبقه اول این عمارت شامل تالاری بزرگ و ایوانی برای مشاهده مناظر باغ و شهر می شود که دو ستون بر زیبایی آن افزوده اند. البته ساختمان سردرب، در زلزله ویرانگر شهریور 1357 بطور کامل از بین رفت و ساختمان کنونی با توجه به نقشه ساختمان سابق بازسازی شده است.

امامزاده حسین بن موسی

امامزاده حسین بن موسی بن کاظم یکی از مقاصد مذهبی طبس و از آثار ثبت شده ملی است. این بنای مذهبی در زلزله ویرانگر طبس در سال 1357 ویران شد و پس از آن، آستان قدس رضوی اقدام به بازسازی آن کرد. محققان و تاریخ شناسان معتقد هستند که ایشان برادر تنی حضرت رضا (ع) و فرزند امام موسی کاظم (ع) هستند. در اطراف صحن این امامزاده اتاقک های متعددی با آشپزخانه بزرگ، سرویس بهداشتی و حتی حمام برای اقامت زائران و مسافران تعبیه شده است.

سد شاه عباسی

سد شاه عباسی در انتهای مسیر چشمه مرتضی علی، با 60 متر ارتفاع لقب قدیمی ترین سد قوسی جهان را به خود اختصاص داده است؛ البته این تنها لقب سد شاه عباسی نیست. این سد برای 550 سال بلندترین سد جهان نیز بوده است. این اثر تاریخی با قدمتی از دوره صفوی نازک ترین سد جهان نیز است که به منظور مهار رگبارهای فصلی بنا شد. سد شاه عباسی در روستای خرو قرار دارد؛ سدی زیبا و مستحکم که در دره کانونی باریک و متشکل از صخره های آهکی واقع شده است.

ارگ طبس

ارگ طبس یا کهن دژ با قدمتی از هزار سال قبل یکی از آثار ملی ایران است که از بناهای تاریخی طبس بشمار می آید. این ارگ در طول تاریخ، دچار حوادث و آسیب هایی شده و بارها تحت بازسازی قرار گرفته است. در یکی از این بازسازی ها در سال 1216 هجری قمری، سنگ نوشته ای نصب شد که تا چند دهه پیش بر سر در ارگ قرار داشته است.