مسجد حکیم یکی از زیباترین جاهای دیدنی اصفهان است

ایسکانیوز/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده و گزارشات منتشر شده، مسجد حکیم یکی از زیباترین جاهای دیدنی اصفهان است.

مسجد حکیم یا مسجد جورجیز با قدمتی که به دوره صفوی بازمی گردد، از جاهای دیدنی اصفهان است و در انتهای بازار رنگرزان جای دارد. این مسجد در دوره شاه عباس دوم و به دست پزشک او بنا شد. کتیبه های سردرها و ایوان های داخل مسجد به سالهای 1067 تا 1073 هجری قمری برمی گردد و محمدرضا امامی، خوشنویس معروف عصر صفویه آنها را نوشته است. این مسجد دارای چند ورودی اصلی است.

تنها ورودی مسجد که زنجیرهای بست نشینی داشت، این روزها دیگر زنجیرهای تاریخی را ندارد. این زنجیرها در ظرافت و زیبایی بی نظیر بودند و روی آنها جزییات و پرداخت های ظریف و نقوش زیبایی دیده میشد. این سبک از ری برخاسته که از آجر در ابعاد کوچک برای ایجاد نقوش مختلف هندسی در کالبد بنا و تزیین چشمگیر استفاده می کند. در سردر جورجیر، هنر آجرکاری در بخش های سازه ای و تزئینی به قوت و استادانه در دل یکدیگر بکار رفته است.

نقوش بکار رفته در آن آمیخته ای است از طرح های خطی هفت شاخه، کتبیه های کوفی، طرح های گل و برگ، شمعدان های سه شاخه، نقوش پایه شمعدان، نقش لاله گون، طرح های هندسی، نقش هایی شبیه حروف عبری که هر یک هماهنگ با دیگر نقوش در جای خود قرار گرفته اند.

از مشخص ترین ویژگی سردر جورجیر یک قوس شکنج یا کنگره ای بزرگ یازده پر آن است که در نوع خود بی همتاست. از کتیبه سردر دیلمی جورجیر که به خط کوفی گچبری شده بود، در طرف راست فقط عبارت «بسم الله الرحمن الرحیم» و در طرف چپ سردر، عبارت «بالقسط لاالله الاهوالعزیزالحکیم» برجای مانده و بقیه کتیبه از بین رفت. در نماهای خارجی طرفین سردر و در داخل طاق نماهای آجری آن عبارات «لااله الاالله»، «محمدرسول الله»، «القدره لله»، «العظمه لله»، «سبحان الله»، «الحمدلله» به خط کوفی گچبری شده و باقی مانده است.

به نظر می رسد این همه نقوش بکار برده شده در سردر دارای پیام خاصی بوده است. با توجه به سابقه همزیستی پیروان ادیان اسلام، یهود، مسیحی و زرتشتی در اصفهان و برپایه نقش های برجای مانده در سردر جورجیر به نظر می رسد که بنای جورجیر در زمان خود کاربری فراتر از یک مسجد داشته و به نشانه صلح و همزیستی پیروان ادیان گوناگون در اصفهان ساخته شده بود.