توسعه گردشگری دریایی اقتصاد جوامع محلی ساحل نشین را تقویت می کند
ایرنا/ براساس آخرین اخبار بدست آمده، توسعه گردشگری دریایی اقتصاد جوامع محلی ساحل نشین را تقویت می کند.
رونق و شکوفایی گردشگری دریایی یکی از اولویت های اعلام شده دولت و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است، در سند تحول دولت هم در دو بخش به موضوع تحول دریامحور و تحول گردشگری دریایی اشاره شده است، اما توسعه گردشگری دریایی نیازمند نقشه راه و احصای محورهای اصلی همکاری در راستای برنامه محور شدن آن است که همکاری مستمر دو بخش خصوصی و دولتی را می طلبد.
تعامل و هماهنگی سطوح مختلف دولت مهمترین رهیافت توسعه گردشگری دریایی است بطوریکه همزمان که اسناد بالادستی تدوین می شود، اقدامات عملیاتی و اجرایی با رویکرد افزایش انگیزه سرمایه گذاران بخش خصوصی تقویت و همزمان پویایی گردشگری دریایی به جریان بیافتد.
سیدعزت الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در سفر به استان هرمزگان و بازدید از سواحل، جزایر و زیرساخت های گردشگری این استان، سواحل و جزایر ایران و ساکنان این مناطق را برخوردار از بستر و ظرفیت بسیار بالا برای رونق گردشگری دریایی دانست و بر ضرورت تدوین برنامه هدفمند، نقشه راه و تببین محورهای همکاری با سایر سازمان ها و بخش های خصوصی برای توسعه گردشگری دریایی در استانهای شمالی و جنوبی تاکید کرد.
در همین چارچوب با سیامک مرندی، رئیس دبیرخانه شورای عالی صنایع دریایی درباره زیرساخت های موجود و مورد نیاز توسعه گردشگری دریایی و تاثیرات اقتصادی و اجتماعی رونق این نوع گردشگری بر جوامع محلی ساکن در سواحل و جزایر شمالی و جنوبی کشور گفت و گو کردیم.
بیش از 5800 کیلومتر مرز آبی داریم
مرندی اظهار داشت: برای توسعه گردشگری ابتدا باید ظرفیت های آن بررسی شود، در برنامه های توسعه، به دریا رسیدیم اما ایست و عقب گرد کردیم و هیچ کار ممتازی در دریا انجام ندادیم، همه فعالیت های ما در خشکی متمرکز شده است.
رئیس دبیرخانه شورای عالی صنایع دریایی پیرامون اینکه توسعه گردشگری دریایی اقتصاد جوامع محلی ساحل نشین را تقویت می کند، افزود: بیش از 5 هزار و 800 کیلومتر مرز آبی در شمال و جنوب و جزایر داریم. درحالیکه مرزهای خشکی ما حدود 5 هزار و 700 کیلومتر است که نشان می دهد باید سیاست های کشور دریایی تر باشد تا خشکی محور.
به رغم ظرفیت های دریایی و پهنه ساحلی در توسعه گردشگری دریایی دچار ضعف قوانین هستیم؛ در جنوب کشور قشم به عنوان بزرگترین جزیره و کیش از زیباترین جزایر خلیج فارس، متعلق به ایران است. جزایر سه گانه (ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک) با آن ویژگی های خاص می تواند از جاذبه های گردشگری دریایی در منطقه شوند، اما چندان توجهی به آنها نمی شود.
توسعه گردشگری دریایی در جزایر سه گانه | احداث جزایر مصنوعی
مرندی بیان کرد: باید گردشگری را در جزایر سه گانه توسعه دهیم، حتی بسیاری از مردم ایران این جزایر را به خوبی نمی شناسند، وقتی جریان سرمایه گذاری و تاسیسات گردشگری در این جزایر احداث شود به تبع آن گردشگر به آنجا تردد می کند، دیگر هیچ کشوری نمی تواند هیچ ادعای پوچی نسبت به مالکیت آنها داشته باشد.
رئیس دبیرخانه شورای عالی صنایع دریایی تاکید کرد: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی برای توسعه گردشگری دریایی باید از جوامع محلی ساکن آنجا استفاده کند، جزیره هرمز نمونه بارز تاثیر فعالیت های جامعه محلی بر رونق صنعت گردشگری است. آب درمانی از ظرفیت های نهفته در گردشگری دریایی است، اما هیچ وقت به صورت پررنگ ظرفیت های سواحل ایران برای آب درمانی را معرفی نکردیم.
مرندی به ظرفیت سواحل شمالی و جنوبی برای ایجاد جزایر مصنوعی در دریا اشاره کرد و گفت: باید از تمرکز بر ساحل به سمت فعالیت در دریا حرکت کنیم، حتی می توانیم با همان خاکی که گاها گفته می شود «برای ساخت جزایر مصنوعی به کشورهای ساحل جنوبی خلیج فارس می رود» در کنار سواحل خودمان جزایر مصنوعی بسازیم؛ البته اگر گردشگری در جزایر رونق پیدا کند شاید اصلا به جزیره مصنوعی هم نیاز نباشد.
رئیس دبیرخانه شورای عالی صنایع دریایی بیان کرد: باید از موقعیت چهار فصل بودن ایران به عنوان مزیت برای توسعه گردشگری استفاده شود. کشورهای حوزه خلیج فارس بیشتر ماههای سال هوای گرم و شرجی دارند؛ شاید فقط یک یا دو ماه اقلیم و آب و هوای کمی متفاوت تری داشته باشند. اینکه مردم ما با اشتیاق به کشورهای حاشیه خلیج فارس سفر می کنند به علت وجود بازارهای تجاری و اقتصادی و البته ناشی از ضعف برنامه ریزی ما برای جذب و توسعه گردشگری است وگرنه این کشورها آن چنان جاذبه شگفت انگیز گردشگری دریایی ندارند.
پشت به جنگل و رو به دریا، مبنای توسعه گردشگری دریایی
مرندی به ظرفیت چند وجهی طبیعت از کوه و جنگل تا جلگه و دریا در شمال کشور اشاره کرد و افزود: در شمال کشور در بهترین نقطه حاشیه خزر برای جلوگیری از تخریب منابع سرزمینی و ویلاسازی انبوه باید راهبرد شهامت ورود به آب مد نظر برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه قرار گیرد. باید توجه داشت ویلاسازی دیگر برای اغلب افراد ثروتمند هم جذاب و اغناکننده نیست، باید پشت به جنگل و رو به دریا کنیم و با احداث محوطه های بندری کوچک (مارینا Marina) به سرمایه داران داخلی و خارجی اجازه داده شود شناورهای خود را به این بنادر بیاورند.
سلیقه و ذائقه گردشگران تغییر کرده است، برخی دوست دارند زندگی روی دریا را تجربه کنند و از خشکی دور شوند. در همه این سالها مردم عادت کردند از خانه خود در تهران به ویلا یا خانه دیگری بروند و دور هم جمع شوند، در حالی که با توسعه گردشگری دریایی علاوه بر تجربه متفاوت زندگی روی دریا، صنایعی مانند شناورسازی و لنج سازی و حتی صنایع دستی دریایی، رونق و رشد پیدا می کند.
رئیس دبیرخانه شورای عالی صنایع دریایی افزود: برای جلوگیری از دور زدن قانون و فروش غیرقانونی ملک به افراد غیر ایرانی، باید اجازه داده شود این افراد شناور کروز لوکس خود را در مارینا بگذارند، در این حالت اولا، برای نگهداری و تعمیر آن شغل و درآمد برای جامعه محلی ایجاد می شود، ثانیا؛ بیشتر افراد در زمان افزایش گرما و رطوبت به مناطق سرسبز شمالی می آیند و اقامت موقت داشته باشند و این یعنی توسعه و رونق گردشگری.
شناور گردشگری نداریم | اقتدار دریایی یعنی عمق پیش روی همکاری اقتصادی و تجاری
مرندی گفت: اتوبوس دریایی برای جابه جایی مسافر داریم، اما شناور برای گردشگران نداریم، شناور گردشگری، گردشگران را با سرعت ایمن وسط دریا می برد و برگزارکننده تور دریایی با اجرای برنامه های تفریحی و فراغتی با عرضه خوراک سنتی و محلی و غذاهای دریایی ظرفیت های گردشگری فرهنگی و خوراک این مناطق را تبلیغ می کند که منجر به رونق اقتصادی در جوامع محلی می شود.
وی افزود: توسعه گردشگری دریایی به بازارچه های صنایع دستی محلی هم رونق می دهد، همچنین صنعت و مهارت لنج سازی که از مشاغل سنتی و هنر مردمان ساحل نشین است، رونق گرفته و شکوفا می شود، این در چارچوب اصل حافظت و صیانت از میراث ناملموس هم قرار دارد، زیرا باید از لنج سازی به عنوان یک هنر مهارت سنتی حفاظت شود که از وظایف ذاتی وزارت میراث فرهنگی است.
رئیس دبیرخانه شورای عالی صنایع دریایی گفت: تولید یک شناور با حفظ مهارت و سنت آن متفاوت است. باید با حمایت از صنعتگران این هنر نسل به نسل منتقل شود تنها راه آن هم توسعه گردشگری است. باید توجه داشت برخی گردشگران علاقه دارند نحوه ساخت لنج و شناور را از نزدیک تجربه کنند.
مرندی خاطرنشان کرد: ما فقط منتظریم افراد یا سرمایه گذاران به ایران بیایند، اما اقتدار دریایی به معنای عمق پیش روی در همکاری اقتصادی و تبادلات تجاری است. احداث یک کارگاه لنج سازی حتی در یک کشور نزدیک مانند عمان و پیدا کردن مشتری در همان می تواند به رشد و توسعه این هنر صنعت ایرانی کمک کند چه بسا منجر به توسعه روابط تجاری و جذب گردشگر شود.
رئیس دبیرخانه شورای عالی صنایع دریایی با اشاره به کم و کاستی های پیش روی توسعه گردشگری دریایی گفت: برای حل مسائل این حوزه به یک ساختار منسجم و متمرکز و بازنگری در ضوابط، برنامه ها و رویکردهای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به عنوان نهاد متولی صنعت گردشگری نیاز است تا آینده این صنعت را هدف گذاری کمی و کیفی کند که مثلا در این صنعت با جذب چند میلیون گردشگر، چند میلیارد دلار درآمد داشته باشد کاری که همه کشورهای جهان انجام می دهند.