موزه عمارت باغ امیر سمنان جایی برای خاطره بازی سمنانی ها است

میراث آریا/ براساس آخرین اخبار بدست آمده، موزه عمارت باغ امیر سمنان جایی برای خاطره بازی سمنانی ها است.

یکی از بناهای زیبا و دیدنی شهر سمنان، عمارت باغ امیر است که قدمت آن به اواخر حکومت قاجاریه برمی گردد. این بنا بین سالهای 1275 تا 1285 توسط استاد معمار باشی و به دستور و هزینه صاحب بنا حاج میرزا آقا فامیلی احداث شده است. حاج میرزا آقا از تجار و معتمدین و خیرین به نام سمنان بوده که نقش مهمی را در شکوفایی اقتصاد شهر ایفا کرده است. از مهمترین کارهای وی میتوان به واگذاری زمین و سرمایه برای احداث کارخانه ریسمان ریسی سمنان به حاج علینقی کاشانی اشاره کرد.

عمارت و باغ امیر که به تبع معماری صفوی ساخته شده است در متراژی به وسعت 3500 مترمربع قرار دارد و دارای دو باغ و دو منزل مسکونی بوده و از لحاظ فرهنگی به سه دسته فضا شامل فضاهای عمومی، خصوصی و نیمه خصوصی تقسیم می شود. این عمارت دارای دو طبقه شامل همکف و زیرزمین به همراه یک باغچه در ضلع غربی و باغی نسبتاً بزرگ در ضلع جنوبی است که حریم باغچه و باغ به وسیله جداره ای با تزئینات زیبا و منحصربه فرد از هم تفکیک شده اند. در داخل حیاط غربی شاهد ستون های بلند و متعددی هستیم که همگی دارای تزئینات گچی زیبا و چشم نوازی هستند.

از نظر تاریخی و اجتماعی میتوان گفت که این بنا در طول تاریخ محل آمد و شد و استقرار پادشاهان، سیاستمداران، علما و افراد مختلفی بوده است که از جمله میتوان به محل جلسات سران مشروطه سمنان (1285 خورشیدی)، تردد احمد قوام قبل از نخست وزیری (1300 خورشیدی)، تردد کلنل محمدتقی خان پسیان (1300 خورشیدی)، تردد و بیتوته رضاشاه (1317خورشیدی)، پایگاه و محل استقرار افسران ارتش روس بین سال های 1320 تا 1326 خورشیدی، تردد احمد قوام بعد از نخست وزیری (1331 خورشیدی)، محل تشکیل جلسات مذهبی علیه حکومت وقت توسط علامه حائری و تفرجگاه مردم سمنان در ایام عید و به خصوص 13 نوروز اشاره کرد.

این بنا در سال 1393 از سوی شهرداری سمنان به سرمایه گذار بخش خصوصی واگذار شد و پس از مرمت و بازسازی توسط سرمایه گذار، فاز اول مجموعه در قالب موزه تاریخ صدساله سمنان در27 اسفند 1394 افتتاح شد. این مجموعه هم اکنون دارای یک موزه و کافی شاپ است. این موزه خصوصی دارای چندین بخش از جمله چاپ، رادیو، تلفن، مخابرات، آب و… است.

بخش چاپ

در این بخش دستگاه چاپی به نام «لترپرس» که ساخت آلمان است به معرض نمایش گذاشته شده است. این دستگاه، اولین و قدیمی ترین دستگاه چاپ سمنان بوده که تاریخ ساخت آن 1931 میلادی برابر با 1309 خورشیدی است. علاوه بر دستگاه چاپ تعداد زیادی گراور و کلیشه نیز در معرض دید عموم قرار گرفته است. این دستگاه به همراه یک گارسه حروف و تعدادی کلیشه توسط حاج عباس مشیری به موزه اهدا شده است.

بخش رادیو

در این بخش بازدیدکنندگان با تعداد زیادی رادیو لامپی و قدیمی از جمله رادیو نفتی، رادیو سکه ای و رادیویی که مردم حوادث جنگ جهانی دوم را از طریق آن گوش می کردند آشنا می شوند. این مجموعه زیبا و دیدنی شامل رادیوها با برندهای مختلف است که توسط کشورهای متعدد ساخته شده و در طی سالیان متمادی پیام آور شادی، اخبار، حوادث و… برای مردم سمنان بوده است.

بخش تلفن و مخابرات

در این بخش بیش از 35 دستگاه تلفن با برندهای متعدد و مختلف اعم از دستگاه مورس، تلفن های هندلی و تلفن های قدیمی، تلفن صحرایی و جنگی که در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار می گرفته و اولین دستگاه تلفکس که در سمنان موجود بوده بچشم می خورد.

بخش آب

در این بخش چندین تلمبه آب که در گذشته های دور در سمنان مورد استفاده قرار می گرفت، بزرگترین سند و وقف نامه آب سمنان به طول 6 متر و شیرهای آب قدیمی و ساعت آبی به نمایش گذاشته شده است.

اتاق نشیمن

در این اتاق عناصر و المان هایی از قبیل کرسی، رادیو، یخچال نفتی، سماور زغالی و ماکت زن و مرد و… قرار گرفته است.

بخش اسناد

در این بخش بیش از 100 سند قدیمی از اواخر قاجاریه تا دوره معاصر در معرض دید بازدیدکنندگان قرار دارد؛ اسنادی شامل کوپن آذوقه مربوط به جنگ جهانی اول و دوم، اولین قرارداد تجاری سمنان با دولت روسیه، برگه تعرفه انتخابات مجلس سنا و شورای ملی مربوط به سال 1331، بروشور تبلیغاتی دکتر روحانی زمانی که کاندیدای نمایندگی مردم سمنان بوده است و…

بخش سینما و عکس

در این بخش دستگاه های پروژکتور 35.16، و 8 میلیمتری و چندین مدل دستگاه آگراندیسمان، دوربین فیلمبرداری و عکاسی قدیمی، دستگاه های متعدد اسلاید و عکس هایی قدیمی و…به معرض نمایش گذاشته شده است.

بخش موسیقی

در این بخش ابزار و ادواتی که به پخش موسیقی می پرداختند، از قبیل نخستین دستگاه پخش موسیقی در دنیا با صفحات پولیفون، دستگاه موزیکال قاجاری متعلق به دوران حکومت مظفرالدین شاه، فونوگراف که توسط کمپانی ادیسون در سال 1898 ساخته شده است، گرامافون، گرام، ریل، دک و… نگهداری می شود.

بخش مطبخ

در این بخش المان ها و عناصری همچون سنگ آسیاب دستی، هاون سنگی، قپان، وسایل اوزان، تنورپخت نان و…قرار گرفته است.

علاوه بر بخش های عنوان شده بازدیدکنندگان با مجموعه هایی از جمله مجموعه ابزار سلمانی، خطاطی، حجامت و دستگاه بستنی ساز مربوط به یک قرن پیش، ساعت ورود و خروج مربوط به 80 سال قبل، ساعت روز کوک، هفته کوک، ماه کوک و سال کوک، ساعت اره ای متعلق به سال 1750 میلادی، ساعت کوکو، ساعت گلابی، اتوی نفتی، ست کامل لباس شهربانی قدیم، کوچک ترین چرخ خیاطی برای کمپانی سینگر و اشیا و ابزارهایی که از تجاوز ارتش سرخ در سمنان که حد فاصل سالهای 1320 تا 1326 باقی مانده، در معرض نمایش قرار گرفته است.