رشد فراگیر زیارت و گردشگری پایه در گرو چه زیرساخت هایی است؟

ایسنا/ بدنبال آخرین خبرهای بدست آمده، این سوال مطرح می شود که رشد فراگیر زیارت و گردشگری پایه در گرو چه زیرساخت هایی است؟

آرش قهرمان، عضو هیات علمی گروه جامعه شناسی گردشگری پژوهشکده گردشگری، جهاد دانشگاهی خراسان رضوی طی یادداشتی آورد: در این نوشتار سعی شده است به این سوال پاسخ داده شود که در یک مقصد دارای ظرفیت های گردشگری، اگر ظرفیت ها بخواهد بستری برای رشد فراگیر در آن مقصد شود چه اقتضائات فرهنگی- اجتماعی برای نیل به آن رشد باید وجود داشته باشد؟

رشد فراگیر گردشگری پایه در کشور و بویژه شهر مشهد مستلزم گفتگوهای مستمر و فراگیر در بین ذی نفعان چندگانه آن با پذیرش قاعده «درونی کردن هزینه» به منظور متقاعدسازی ذی نفعان بر نظام هزینه ای- منفعتی ناشی از توسعه گردشگری است . پیامد اصلی این گفتگوهای مستمر، دستیابی به راهبردهای همزمان و هم راستا در متن فضایی گردشگری کشور بوده و این امر مستلزم شناسایی ارزش های مشترک است.

مهمترین ارزش مشترک درشرایط فعلی کشورمان و به ویژه مشهد «گردشگری به مثابه کریدور تولید اشتغال» است. ارزش مشترک دوم قانون گرایی و التزام به برنامه ششم توسعه و سند توسعه استان و کشوراست که در هر دو نقش گردشگری مورد توجه ویژه قرار گرفته است. ارزش سوم توسعه مناسبات میان فرهنگی ایران با جهان اسلام و تقریب مذاهب است و آخرین ارزش افزایش رضایت عمومی ناشی از رونق اقتصادی را شامل می شود.

حرکت از «مدیریت شکننده و ناسازگار» گردشگری شهری به سوی «مدیریت منسجم و یکپارچه» در گردشگری به سادگی رخ نمی دهد. بخشی از این امر مستلزم تغییرات در ساختارهای کلان در نظام مدیریتی کشور است. لذا راهبرد کوتاه مدت حرکت به سمت «مدیریت هماهنگ» درگردشگری شهری است. راهکارهای رسیدن به این راهبرد بر اساس تلاش برای رسیدن به وفاق مدیریتی است تا کشتی گردشگری پاروهای همزمان و هم جهت داشته باشد، اما برای رسیدن به این وفاق باید به متقاعدسازی ذی نفعان پرداخت که متقاعدسازی براساس گفت وگوهای مستمر همگانی و روشمند است. برای روشمند بودن در قدم اول شناسایی ارزش های مشترک ذی نفعان و در قدم بعدی شناسایی افرادی که طرفین بر حسن نیت و تشخیص آنها اجماع نظر داشته باشند، اهمیت دارد.

در پایان نیز میتوان گفت در شرایط فعلی گردشگری کشور، طراحی مکانیزم های تنظیمی برای هماهنگی بخش های مختلف و تسهیل مناسبات برون سازمانی در حوزه گردشگری، لازم به نظر می رسد؛ چرا که این مکانیزم به لحاظ فرم اداری در سطح حداقلی آن ایجاد موقعیت سازمانی «مشاورگردشگری نهادهای ذی ربط» به منظور تسهیل وفاق میان نهادی بین آن نهاد و سایر نهادهای ذی نفع است.