گردشگری روستایی شاهراه رشد اقتصادی است

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، گردشگری روستایی شاهراه رشد اقتصادی است.

داستان چیست؟

مهمترین مورد در این زمینه، گردشگری پایدار و مسئولانه است که باید با رعایت اصول عدالت اجتماعی و اقتصادی و با احترام کامل به محیط زیست و فرهنگ ها انجام شود. این نوع گردشگری، می تواند به نیروی محرکه برای کمک به اقتصادهای روستایی وابسته به کشاورزی تبدیل شود و غالبا توسط مزارع خانوادگی کوچک در مناطق حاشیه ای مشخص می شود که درآمد اندکی در این زمینه دارند.

گردشگری روستایی باید برای آموزش شیوه های جدید ارتباط با یکدیگر و طبیعت استفاده شود. بنابراین، سفر به مقصد روستایی می تواند حمایت کننده کار محلی و مزارع کوچک باشد که فعالیت آنها با قوانین طبیعت سازگار است.

روز جهانی گردشگری سال 2020، با موضوع "گردشگری و توسعه روستایی" نقش مهمی که گردشگری در ایجاد فرصت های خارج از شهرهای بزرگ و حفظ و ترویج فرهنگ و میراث در سراسر جهان دارد را برجسته کرد. امسال فرصتی برای ارتقای توان گردشگری برای ایجاد فرصت های شغلی در این زمینه خواهد بود. همچنین، می تواند شامل پیشرفت و برجسته سازی نقش منحصربفرد گردشگری در حفظ و ارتقای میراث طبیعی و فرهنگی و مهار مهاجرت شهری باشد.

گردشگری و توسعه روستایی، توانایی منحصربفرد این بخش را در ایجاد توسعه اقتصادی و فراهم آوردن فرصت هایی در خارج از شهرهای بزرگ، از جمله جوامع دور ایجاد می کند.

پیرامون گردشگری روستایی شاهراه رشد اقتصادی است باید بدانید که گردشگری به جوامع روستایی کمک می کند تا میراث طبیعی و فرهنگی منحصربه فرد خود را حفظ و از پروژه های حفاظت، از جمله حفاظت از گونه های در معرض خطر، سنت ها یا غذاهای محلی ازدست رفته حمایت کنند.برای بسیاری از جوامع روستایی، گردشگری به معنای فرصت است. گردشگری روستایی می تواند شغل و توانمندسازی اقتصادی ازجمله برای زنان و جوانان فراهم کند.

سفر به جوامع روستایی، توانایی محافظت و ارتقای محیط طبیعی و فرهنگ و میراث را می دهد و گردشگران نیز از تجربیات بی نظیر روستایی لذت خواهند برد.

در سال 2020 اهمیت این بخش را برای آن جوامعی جشن می گیرد که از این راه، جامانده اند. برای تعداد بیشماری از جوامع روستایی در سراسر جهان، گردشگری پیشگام اشتغال و فرصت هاست.

توسعه از طریق گردشگری می تواند جوامع روستایی را زنده نگه دارد. تخمین زده شده که تا سال 2050، 68 درصد از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی کنند و این در حالی است که 80 درصد از افرادی که در حال حاضر در فقر شدید زندگی می کنند، خارج از شهرها هستند.

شرایط روستاها برای جوانان دشوار است، زیرا جوانان در جوامع روستایی سه برابر بیشتر از افراد مسن، بیکار هستند و گردشگری می تواند شاهراه نجات آنان باشد و به جوانان فرصتی برای تامین زندگی بدون مهاجرت به شهرهای دیگر ارائه کند.

هر بحران بزرگی، فرصت هایی برای بازنگری در سیستم های مختلف ایجاد می کند و می تواند آنها را در برابر شوک های بعدی مقاوم تر کند. این امر در مورد مناطق روستایی نیز صادق است.

در بعضی از کشورها، مناطق روستایی به عنوان محلی موقتی، اما امن برای ساکنان شهری محسوب می شوند. نگاهی عمیق تر نشان می دهد که همه گیری می تواند الگوی مصرف و تولید، عادات کاری از راه دور و اشکال تحرک را تغییر دهد و ممکن است فرصت های جدیدی برای رشد پایدار در مناطق روستایی ایجاد کند.

بازنگری جهانی شدن زنجیره های تولید نیز می تواند فرصت های جدیدی را در برخی مناطق روستایی ایجاد کند. بااین حال، کسب وکارهای روستایی و ساکنان این مناطق با فشارهای زیادی، از جمله فشارهای ناشی از بیماری همه گیر و اقدامات مرتبط با مهار بیماری مواجه شده اند.

ویژگی های جمعیتی (داشتن سهم بالاتر از جمعیت سالمند)، ویژگی های جغرافیایی (مسافت بیشتر برای دسترسی به مراکز بهداشتی درمانی)، کاهش کارکنان و امکانات بهداشتی درمانی، عاملی است که می تواند در پاسخگویی به بیماری همه گیر در این مناطق اختلال ایجاد کند. علاوه بر این، کاهش تقاضا در برخی از بخش ها ازجمله معدن کاری و گردشگری به شدت به اقتصاد روستایی ضربه خواهد زد.

شناسایی فرصت ها

بحران همه گیری بیماری کووید- 19 باعث تسریع در استفاده از ابزارهای دیجیتالی شده است. استفاده از دورکاری، آموزش از راه دور و خدمات الکترونیکی، عاملی مهم در این زمینه است. به ویژه در مناطق روستایی که مسافت و زمان رفت وآمد، طولانی تر است، این موضوع بسیار اهمیت دارد و می تواند عاملی برای جذابیت مناطق روستایی شود. در مناطق روستایی، افزایش ارتباطات، می تواند فرصت های بیشتر برای کار، همکاری و یکپارچگی منطقه ای بین مناطق روستایی و اطراف آن ها ایجاد کند.

بنابراین، شیوع بیماری کووید- 19، ممکن است انگیزه رشد شرکت ها و مشاغل جدیدی باشد که راه حل های دیجیتالی ارائه دهند و شهرها و مناطق روستایی را به روش یکپارچه تری به هم متصل کنند.

بدلیل تمرکز بالای مشاغل در مناطق بزرگ شهری، استفاده از شبکه های توزیع از راه دور، می تواند ارتباط بین مناطق روستایی و شهری را افزایش دهد. فرصت دیگر، می تواند مربوط به تغییر در اولویت های اجتماعی و سیاست، نسبت به خدمات مجاورت، مصرف محلی بیشتر و بازیابی صنایع راهبردی باشد. ممکن است تغییر در عادات خرید به نفع کالاها و سایت های گردشگری محلی باشد و مشاغل کوچک محلی را به تولیدکنندگان عمده تبدیل کند.

بعنوان مثال، ازنظر گردشگری، مقصدهای پرجمعیت ممکن است کاهش زیادی در گردشگری داشته باشند و این در حالی است که مقاصد کوچکتر ممکن است محبوبیت بیشتری پیدا کنند.

این تغییرات، همچنین می تواند به نفع انتقال به سمت اقتصاد کربن صفر باشد. در واقع، مناطق روستایی برای انتقال محیط زیست و انرژی از دو طریق بسیار مهم هستند؛ نخست، بخشهای اقتصادی روستایی ازجمله کشاورزی، معدن و جنگلداری، انتشار دهنده های مهم گازهای گلخانه ای هستند. کاهش تولید گازهای گلخانه ای در این بخش ها برای جلوگیری از بدترین تاثیرات تغییرات آب وهوایی و حفاظت از تنوعی زیستی، اگرچه ازنظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست، اولویت اصلی در سالهای آینده خواهد بود.

دوم، مناطق روستایی اکثریت قریب به اتفاق، زمین، آب و سایر منابع طبیعی را در خود دارند که برای جذب دی اکسید کربن(CO2)، ارائه خدمات سیستم زیست محیطی و حفاظت از تنوع زیستی اساسی هستند.

سرانجام، این بحران، فرصتی را به جوامع روستایی می دهد تا بتوانند شبکه های محلی و ساختارهای تعاونی خود را برای مواجهه با شوکهای اقتصادی آینده، تحریک و تقویت کنند.