لباس محلی در بلغارستان و مطالبی پیرامون آن که نمی دانید

بلغارستان کشوری است در محدوده جنوب شرقی قاره اروپا که عشق و محبت میان مردم این کشور کاملا آشکار است. لباس محلی در بلغارستان نوسیا (NOSIYA) بوده و این لباس با توجه به طرح و رنگ خود، دارای مفاهیم خیلی عمیق تری از یک لباس محلی معمولی هست. با ما در این مقاله جالب و خواندنی همراه باشید تا شما را با لباس محلی بلغارها و رنگ بندی لباس محلی در بلغارستان آشنا کنیم.

نوسیا

در بلغارستان همچون دیگر کشورهای اروپایی شما می توانید با جشن و مراسم های بومی زیادی مواجه شوید که از جمله آنها میتوان به جشن سال نو میلادی، جشن روز اول بهار، جشن برداشت پائیز و ... اشاره نمود. پای ثابت تمامی این مراسم های شاد و مفرح موسیقی، نوشیدنی و همچنین پنیر و سوسیس مخصوص بلغاری هستند. البته، فراتر از همه اینها شاید لباس محلی بلغارها باشد که در مراسم و جشن های ملی زنان، مردان و کودکان بر تن کرده و در صف های طولانی تا پاسی از شب به پایکوبی مشغول می شوند.

در تاریخ بلغارستان شما می توانید شاهد مقاومت های جانانه ای از سوی ملت بلغار باشید. آنها در طول تاریخ با مسائلی نظیر برده داری، جنگ های داخلی، استعمار از سوی کشورهای همسایه، فقر و گرسنگی دست و پنجه نرم کرده و توانسته اند با کنار هم بودن خود را سرپا نگه دارند و با زنده نگه داشتن فرهنگ دوست داشتنی خود و انتقال آن به نسل های بعد، به ثبات امروزیشان در ابعاد جهانی دست پیدا کنند. شاید به همین خاطر نیز هر تکه از لباس محلی در بلغارستان نشان دهنده موردی در تاریخ پرارزش این کشور بوده و بلغارها آن را فراتر از یک لباس محلی ساده تلقی می کنند.

الگوهای متفاوت نوسیا

شما به عنوان یک گردشگر در سرزمین بلغار با 7 منطقه فولکلور مواجه می شوید که نوسیا در هر یک از این مناطق دارای طرح و الگوی منحصر بفردی هست. لباس محلی بلغارها مخصوص زنان اصولا از یک پیراهن بلند تا زیر زانو به اضافه دو پیشبند یکی برای پوشش قسمت جلو و دیگری برای پوشش قسمت عقب برخوردار هستند و ظاهر این پیشبندها دارای گلدوزی های چشم نوازی بوده که در اصل، نشان دهنده نقش کلیدی زن در خانواده بلغار خواهند بود. این لباس ها بواسطه کمربندی از پشم و کتان یا اصلا نقره بر روی کمر زنان بسته می شوند.

لباس محلی بلغارها مخصوص مردان همچون مدل های زنانه دارای یک پیراهن سفید هستند که در حقیقت، نمادی از نجابت مردان بلغار بشمار می روند. مردان از کلاه های ساخته شده از خز استفاده می کنند و با پوشیدن یک جلیقه گلدوزی شده و بستن یک کمربند پهن و قرمز رنگ، تیپ و استایل خود را آماده حضور در جشن های ملی می کنند. کمربند مردان بلغاری در حقیقت یادآور تلاش های جمع آزادی خواه بلغار در سده هجدهم میلادی است که از این کمربندها برای حمل سلاح های فردی استفاده می کردند.

باید بدانید که مردان در جشن ها از کفش هایی پاشنه بلند و چندمنظوره استفاده می کنند و زنان از کفش هایی چرمی به نام Tsarvuli. اگر مردی بخواهد همچون اجداد خود در مراسم محلی بلغارستان نشان دهد که از خوی جنگجویی برخوردار است، می تواند از پوتین سربازی نیز استفاده کند. بد نیست بدانید امروزه دیگر اغلب مردان و زنان بلغارستانی خصوصا در مناطق نزدیک به رودخانه دانوب از کفش های روزمره برای شرکت در مراسم های این چنینی استفاده می کنند.

تشخیص محل زندگی بلغارها از ظاهر نوسیا

اگر کمی بر روی تاریخچه لباس محلی در بلغارستان و همچنین رنگ بندی لباس محلی در بلغارستان مطالعه کرده باشید، خیلی راحت می توانید متوجه شوید که مثلا فلان مرد یا زن بلغار حاضر در جشن از کدام منطقه این کشور آمده است، چرا که بطور مثال بلغاری های ساکن در منطقه Trakiya بر روی آستین های پیراهن زنانه و گلدوزی پیشبند نوسیاهای خود بسیار تأکید دارند. این در حالی است که زنان اهل منطقه دانوب معمولا از کمربندهایی بلند برای بستن لباس خود استفاده می کنند و آن را چندین بار به دور کمر خود می پیچند یا مثلا، ساکنان مناطق جنوبی و جنوب غربی عمدتا از پیشبندهایی به رنگ مشکی یا قرمز برای نوسیای خود استفاده می کنند.

متاهل یا مجرد بودن زنان بلغارستان

از روی لباس محلی زنان در بلغارستان نیز میتوان پی به وضعیت تجرد یا تأهل بودن آنها برد؛ به این صورت که اگر لباس محلی آنان از زرق و برق فراوانی برخوردار باشد، نشان از متأهل بودن و مقام بالای آنان در نزد دیگر خانم های بلغار است و اگر هم الگوی نوسیای آنان کاملا ساده و دارای کمترین تزئین بر روی خود باشد، نشان از مجرد بودن است. اصولا زنان مجرد از الگوهایی مربعی شکل بر روی نوسیاهای خود برخوردارند و این در حالی است که بانوان متأهل از پیشبندهایی با طرح چهار مثلث استفاده می کنند. یادتان باشد اگر زن بلغاری را در جشن محلی یا قومیتی این کشور دیدید که بر روی پیشبند خود تنها تعدادی مثلث کشیده است، این نشان از حضور آن زن در یک رابطه عاشقانه دارد.

کلام آخر

با اینکه امروزه صنعت مد بصورت جدی وارد بلغارستان شده است، اما همچنان مردم این سرزمین بر روی لباس محلی خود تعصب دارند. بلغارها معتقد بودند که لباس فولکلور آنان از قدرتی جادویی برخوردار است و هرکسی که بتواند بهتر و تمیزتر لباس محلی خود را حفظ کند، فرد خوشبخت تری بحساب می آید. برخی از مردم این لباس را دریچه ای از سمت ارواح تلقی می کردند که ضمن ایجاد ارتباط بهتر آنان با طبیعت پیرامون، سبب بروز خصوصیات فردی تک تک آنها نیز می شود. پروسه دوخت لباس در گذشته محدود به زمان خاصی بود؛ یعنی تولیدکنندگان لباس سپیده دم دوشنبه و پنجشنبه را برای دوخت لباس انتخاب کرده بودند.

از دیگر باورهای عجیب موجود این است که اگر زوجی صاحب فرزند شوند و مادر بخواهد برای فرزند تازه متولد شده خود یک پیراهن تمام سفید بدوزد، حتما باید از یک نوع نخ برای این منظور استفاده کند و به هیچ عنوان نیز لباس در حال بافت خود را بشکافد، چرا که اجداد بلغار معتقد بودند این عمل نماد مرگ نوزاد هست. مادران بلغار حداقل ماهی یکبار به فرزندان خویش سفارش می کنند که به بررسی نوسیا بپردازند تا اگر کثیف یا دارای پارگی و نخ کشی است تا قبل از رسیدن مراسم محلی بعدی، اقدام به تعمیر لباس نمایند.

از جمله مراسم هایی که مردم بلغار در آن از نوسیا استفاده می کنند، میتوان به اولین روز بهار در Kyustendil و جشنواره گل رز در Karlovo اشاره نمود. بد نیست بدانید که در مراسم روز نخست بهار، 12 زن جوان بلغار به عنوان دوشیزه های بهار با یکدیگر رقابت می کنند. البته، این رقابت را میتوان در روز سوم ماه مارس که مصادف با روز استقلال بلغارستان نیز است، شاهد بود.